LAUDATIO
 
Dames en heren,
Vandaag zijn we hier om jou, beste Wim, te eren. Jij bent niet zomaar enge Kirchroatsjer; jij bent een icoon, een inspirator en een cultureel ambassadeur. Jouw benoeming tot de eerste officiële stadsdichter van Kerkrade in 2022 was een erkenning van jouw ongekende talent en toewijding aan onze gemeenschap en onze cultuur. 
Het juryrapport sprak, en ik citeer: ‘van een bewezen brede oriëntatie op taal. Zowel in het Kerkraads dialect als in het Nederlands. De teksten van Wim hebben een niet vaak voorkomende diepgang. Daarnaast heeft hij bewezen de verbinding te kunnen leggen tussen senioren en jongeren. Als voormalig onderwijzer kan hij zijn kennis en kunde naar geïnteresseerden overbrengen.’ Dat is nog eens een rapport waar je mee thuis kan komen.
 
Maar eerst iets meer over de mens Wim. In 1947 geboren op de Holz als richtieje Kirchröatsjer jong. Mooi was het om te horen, op de momenten dat we jou bezochten in de aanloop naar deze Jalabal, hoe fijn je terugkijkt op jouw jeugd. Het voetballen met onze ieëre president in de oprit op de Abtenlaan en wielerwedstrijden die jullie zelf organiseerden op de Hoots. Beelden die jij beschreef en waar een grote glimlach op jouw mond verscheen.
Vanaf de Holz begon er een reis voor jou waarbij jij invloed hebt gehad op én betekenis hebt gegeven aan de omgeving om jou heen. Als mens, als onderwijzer, als schrijver en dichter. In 1977 verhuisde je naar Haanrade, waar je nog steeds met veel plezier woont. 
40 jaar lang heb jij je ingezet voor het onderwijzen van onze Kerkraadse jeugd. Eerst op basisschool De Blijde Boodschap in het Rolduckerveld, en na een fusie, vanaf 1994 op basisschool De Veldblom. Als onderwijzer heb je jouw kennis en passie gedeeld met de jeugd van Kerkrade, en jouw erfenis leeft tot op de dag van vandaag voort in hun prestaties en dromen. En hoe mooi is het dan ook, en hoezeer symboliseert dit jouw verbindende kracht, dat je tot op de dag van vandaag nog warme contacten onderhoudt met oud-leerlingen vanuit die perioden.
Vasteloavend was tijdens jouw onderwijscarrière ook altijd een belangrijk onderwerp dat jij jouw leerlingen en de school wilde meegeven. Stille getuigen hiervan waren de prachtige creatieve buttons die jij samen met jouw vrouw Carla telkens voor de school en leerlingen ontwierp en gemaakt hebt. Menige ex-prins, wel inmiddels van een paar jaar geleden, zal deze ook nog in zijn ordensverzameling koesteren.
 
Jouw literaire prestaties, met name jouw bekroonde bundel 'D'r jank van de tsiet', hebben jou geëerd als een van de vooraanstaande literaire stemmen in onze regio. Jouw erkenningen, waaronder de Veldeke Limburg Dialekpries in 1999 en 2002 en de Sjiekliteratuurprijs in 2019 van het Taal en Letterenplatform Limburg, getuigen van jouw vakmanschap. 
Maar dat is zeker nog niet alles. Je hebt jezelf ook onderscheiden door je betrokkenheid bij onderwijsprojecten en culturele initiatieven bij muziek, zang, toneel, film en dans. Je oprichting van Café-Tiejater Kriek, samen met Wim Kierkels in 1989 en je werk met en voor het Volkstoneel Kerkrade hebben onze Kerkraadse cultuur verrijkt.
Samen met Angelina Krichelberg-Spaubeck, wat fijn dat jij er vanavond ook bent op dit bijzondere moment voor Wim, vormde jij de vertaalgroep van het Volkstoneel Kerkrade. Samen vertaalden jullie vele toneelstukken en andere werken naar ons eigen Kerkraads dialect. 
En ook hierbij kwam op gezette tijden de vasteloavend om de hoek kijken. Zo hebben jullie voor de prinseproclamatie in 2011 de teksten geschreven voor de proclamatie van d’r Michiel I in het verhaal van ‘Het Trojaanse paard'. 
Verder leverde jij, Wim veel bijdragen voor de Platbook-reeks en vertegenwoordigde jij het Limburgse basisonderwijs bij de streektaalconsultatie van Europarlementariërs op het ministerie van Binnenlandse Zaken in Den Haag en sprak jij over de ontwikkeling van een provinciaal literatuur- en letterenbeleid.
En dat was nog niet alles. Wim, bovenal vind jij het belangrijk dat de Limburgse taal en het Kirchröadsjer Plat in het bijzonder blijft leven onder alle generaties. Jouw aanpak als stadsdichter met gedichten die je ook veelvuldig via social media verspreidt, getuigen daar ook van. Net als jouw medewerking in het project 'Positieve stad' om het leefklimaat van de wijk Kerkrade-West te verbeteren. 
Samen met kunstenaars uit verschillende kunstrichtingen - airbrush, rap, video, poëzie - schreef jij een gedicht, dat zelfs opgenomen werd als rap. 
En om alles compleet te maken mag natuurlijk ook jouw sjirmheerschap van d’r vasteloavendskloeb van dieng döatersj, genaamd Flammoes, niet ontbreken. Voor verdere uitleg van deze verenigingsnaam verwijs ik jullie graag naar Wim die vast een literair verantwoorde uitleg heeft voor deze verenigingsnaam…..
 
Beste Wim, jouw leven en werk belichamen de geest van Kerkrade: veerkrachtig, creatief, verbindend en diepgeworteld in gemeenschapszin. En jouw standpunt dat het niet belangrijk is onze moddersproach foutloos te spreken, als je er überhaupt maar mee bezig bent, heeft ons allen geïnspireerd. 
Vanavond, waarbij ik jou zo mag decoreren met d’r Sjwatse Kater, eren we jou - een man van woorden, een man van actie, en een man die zijn liefde voor Kerkrade en zijn dialect heeft omgezet in een levendige en beeldende erfenis. Jouw levenswerk en toewijding aan onze gemeenschap zijn hierbij, zoals ik al eerder zei, een inspiratiebron voor velen. 
En beste Wim, voordat ik je zo naar voren vraag om d’r sjwatse kater in ontvangst te nemen zou ik iedereen willen vragen om jullie glas te heffen en terwijl jullie dit doen refereer ik graag aan een mooi gedicht dat Wim op 23 december op social media plaatste. Het gedicht is genaamd sjtad en beschrijft het moment waarop Wim met zijn dochters naar het theater is gegaan. Ze komen thuis en de vierde kaars brandt op de adventskrans en ik citeer:
 
“Heë nimt ze mit noa heem. Woa de veerde keëts brent. Vuur zieng sjtad. Vöal mieë wie e loach. Um zich heem tse veule. Tse dele. Weltwied. Durchjeëve. Inne berg van leefde. 
Vuurdat ze werm noa hön eje hoezer junt, sjtoeëse ze nog aa. De jlazer klinke kristal kloar. Sjtere fónkele. Sjtieje eróp. Joa mam, zage de döatesj. Doe bis d’r och bij.” 
En besjtimmt leëve Wim, leef Lieke, leef Sanne, is ’t Carla d’r vanoavend och werm bij. Lós sjtere fónkele, vier ’t leëve, óp üch, ’t Carla en ózze nuije Sjwatse Kater dreëjer, Wim Heijmans! 
Beste Wim, mag ik je dan nu vragen om naar voren zodat ik jouw namens d’r prinseroad mag decoreren met de prachtige orde van d’r sjwatse kater!!!
 
 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
SPEECH WIM
 
 
t Is e jesjenk inne pries tse krieje. Um oes tse pakke mit al die sjun lu um miech hin.
Um tse dele. Dat jong durch miech hin, Óp deë deesdiegoavend in d’r november.
E deep jeveul.
 
E bild koam i miech óp. ’t Bild va mieng döatiesj,  ’t Lieke en ’t Sanne. Tsezame
mit ’t Carla, mieng vrauw, hön mam va wied hinger de horizon.
Zoeë kótbij. ’t Bild va mieng famillieëje. Vrung en bekankde. 
Ze sjpielete ’t sjpel jód. D’r Rik, Raoul, Jan Willem.
Ze sjtónge deë oavend bij miech heem an de duur. Ing uberrasjoeng.
Um kingerlieg vroeë tse zieë. Inne aoder oes vertrouwe. ’t Is óp ing jouw plaatsj.
Dat sjtroalete ze oes noa miech.
 
De kans krieje um d’r jlans van d’r Sjwatse Kater tse losse blinke
uvver ’t ambt van d’r Sjtadsdiechter.
En al de diechtere in de tsouwkónf. Intuïtief um joa tse zage.
Iech preuvet de vräud va de lu um miech hin al. D’r Sjwatse Kater.
E podium weëd miech jesjónke. Hei bij uuch.
’t Veult zoeë jód. Um tse kanne zage woa iech vuur sjton.
Jenauw wie iech de kans kroog Sjtadsdiechter tse zieë. Ziech i tse zetse vuur verbóngeheet. Joa dat is ’t woad, wat jraad zoeë hel nuedieg is.
 
Verbóngeheet. In ing tsiet va nog al verdeeldheet.
Jraad de sjproach kan verbinge. Oes de deepste klanke van oersjprónk.
Jetseechend i lettere. Vuur wöad va, doe huets d’rbij. Doe en iech in d’r zin van d’r Buber. Tsezame zunt vier mieë. Tswai is mieë dan ee en ee. Verbinge i wöad, i moeziek, i bild.
 
Joa lieteratoer, dizze oavend mit moeziek van ’t Noor Vanhommerig en d’r Wiel Hamers.
En ’t bild zut uur. Tsezame e jediech. ’t Is jraad de kraf va jediechte, mieë tse zage wie lettere. Mieë tse veule wie klanke. Dank uur allenäu. Iech zal ‘m drage mit sjtoots.
D’r Sjwatse Kater um tse sjtroale i verbóngeheet. 
 
 
 
hoezer 
rónk plaie
langs sjtroase
i vieëdele
drage lu 
 
hön sjtad
de lies rónk 
hön heem
e sjilderij um 
tse moale
 
lu junt sjtunt
sjpraeche zinge
danse drage
 
lu pienzele
sjtrich vuur sjtrich
daag noa daag
hön sjtad
 
um i tse lieste
(joa Kirchroa, mie wie inne alaaf)
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

SPEECH BURGEMEESTER DASSEN

 

 

Zieng Hoeëgheed Boris I, sjtadsprins 2024, prinslieje famillieë, mitjelieder van d’r Prinseroad, zieër jesjetsde jeste,

 

Leve Wim,

Doa sjtees-te dan, mit Kater-jood jetseerd

Ónwènnieg nog, zoeë frisj jedekoreerd

 

Inne sjtadsdiechter va die kalieber peëdskuttele

is nuuks vuur diech, du lieëts diech nit jeer betuttele

 

Doe koams mit die Leësplenks-je in ‘t nuits

‘t joof diech aazieë wats-te lever nit huits

 

Kieks nit jeer i sjainwerfere, in ’t lit

Beweëgs diech sjtil, e bies-je in d’r sjatte, i vrid

 

Doe wils dinke, moele en sjrieve uvver ’t leëve

dát is diech wie jenne angere jejeëve

 

Woa vier ing ainfache blom zient sjtoa

Bluit en jruit dieng poëzie en proza

 

Oeës jeweune, aldaagse miensje-zaache

wits doe verwóngeroeng tse maache

 

Drieënt de welt de luu döks murrieg

Barsjt d’r kop va pieng en zörrieg

 

Ligke kótte ‘lontjes’ op de loer

Is mennieje appel veul tse zoer

 

Tseje dieng wöad ós ’t sjunste óp de Welt

           Ze wieëze os noa e Kirchroa woa jidderinne tselt

 

Dieng wöad verbinge, danse en dartele va vräud

Hels leëvend ós Plat en de sjtad die bluit

 

Wim for President, kunt in miech óp

Mit inne feste paaf sjrong dan d’r sjtóp

 

Evver tsefort vraog iech dan wüer dat dienne wil

Ózze sjtadsdiechter wil ’t lever kling en sjtil

 

Kling wöad, inne klinge zats

Mieë oeës de zieël, ‘t hats

 

Den woa ’t hats spricht,

sjproach ziech sjrieft

is ‘t jeveul wat hange blieft

 

Jeveul in tsiete va verwóngeroeng

Dan is deë Sjwatse Kater wie ing Besjeroeng

 

Leve Wim, Sjwatse Kater dreëjer,

 

Jesjiechtens oeës die leëve in ós sjtad

Jesjiechtens in ós Kirchröatsjer plat

 

Sjrieve in ós móddersjproach

Op rees na binne loag, vuur loag

 

Doe tseegs ós diech zelver

Diech en ós zelver

 

Sjrief huu in nui hoofsjtuk in die leëve

Deë Sjwatse Kater is diech ezoeë jeër jejeëve

 

Verdeent wie jinne

Jenau, plat sjrieve mós me kenne

 

Vier ’t leëve, mie-jauw en laach

Nem ’t diech huu, mörrieje is inne angere daag

 

Doe bis d’r ‘Meister’ aan d’r hüegste top

Ós past ‘Beschränkung’, vier beuje d’r kop

 

En jratelere i naam va alle Kirchröatsjer, i naam van sjtad en land

Wat zunt vier vroeë dat vuur diech en dienne kater hant

 

 

 

 

 

 
 
 

 

 








 

Midzomer, eindeloze dagen, stralende zon, wolkeloze hemel en de vakantie in het vooruitzicht. In deze laatste nieuwsbrief voor de zomervakantie vertel ik jullie graag meer over wat ik de afgelopen maand heb gedaan en geef ik fijne leestips voor de zomer. Zo kun je meer lezen in deze nieuwsbrief over mijn lezing bij de Drie Ringen, poëzie bij Beleef Kerkrade TV, mijn deelname aan de Stadsgesprekken over het nieuwe cultuurbeleid en mijn gedicht voor de herdenking van Gino.
 
Iech wunsj uuch inne sjunne zommer!
 
Jrus,
Wim Heijmans
 

Lezing D'R JANK VAN DE TSIET

In mei was ik te gast bij De Drie Ringen, centrum voor zingeving, spiritualiteit en ontmoeting in Kerkrade. Tijdens deze sfeervolle avond vertelde ik over mijn visie op taal, hoe ik te werk ga als schrijver en dichter, de kracht van dialect, projecten die mij bijzonder inspireerde zoals De Positieve Stad en Noor Vanhommerig en Wiel Hamers zorgden voor de muzikale begeleiding.
 
 

Poëzie op TV

Als Stadsdichter van Kerkrade zal ik in iedere uitzending van Beleef Kerkrade TV een gedicht uitdragen. Een mooi initiatief om meer mensen in Kerkrade kennis te laten maken met poëzie en dialect. Hier vind je alle uitzendingen.
 
Nieuw cultuurbeleid Kerkrade
Gemeente Kerkrade gaat samen met culturele verenigingen, organisaties én inwoners in gesprek over het nieuwe cultuurbeleid. Ieder stadsgesprek heeft een ander thema op het gebied van cultuur. Als stadsdichter was ik uitgenodigd voor het eerste gesprek over muziekverenigingen. Ik las een verhaal en gedicht voor ter inspiratie voor de avond. De komende maanden staan er nog meer Stadsgesprekken gepland over de thema's: Immaterieel erfgoed verenigingen, Podium verenigingen, Evenementen en festivals, Cultuureducatie, Innovatie, vernieuwing en broedplaatsen.

Zomerleestips

Wat is er fijner dan op je strandbedje, in je tuinstoel of op het terras te genieten van een mooi boek? Graag tip ik twee van mijn favorieten voor deze zomer. De klassieker Le Petit Prince van Antoine de Saint-Exupéry  werd door Martin Krewinkel vertaald in het Kerkraads dialect. 

Jaap Robben stelde 'Heel de wereld wordt wakker' samen, een verzamelbundel met de 333 mooiste Nederlandse en Vlaamse gedichten voor kinderen, geschreven tussen 1990 en nu. Om voor te lezen aan je (klein) kinderen of om zelf van te genieten.

 
 

Gino

Op 4 juni herdachten we Gino, op verzoek van het Gemeentebestuur schreef ik dit gedicht voor deze treurige dag.

Roller
roller óp d’r sjtoep
ee bee zetst aaf
sjweëve
ee bee sjteet
eëvewieët

rollende reer
drieëne i mitwink
va vräud
noa sjpel
mit ronge bal
hin en heer
kingervus sjneure

roller an d’r rank
óp ing zie
waad
óp bee
oes eëvewieët

rollende reer
drieëne i teëjewink
nog noa
sjtil sjpel
ronge bal
in ‘t jraas
kingervus raeste

bal oes-jerold
lóf sjtreumt i ballonge
sjtieje óp noa de loeët
zonnesjtroale tusje wólke
keure troeës
e lid klinkt

Gino
 

Aanmelden voor de nieuwsbrief kan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Geef hetDit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.door.

 



 

De bloesem aan de bomen en struiken bloeit uitbundig, de lente is in volle gang en we warmen ons steeds vaker aan de voorjaarszon. Mei, de maand van bloei, van herdenken en vieren. We staan stil bij het verleden, vergeten niet en vieren dat we in vrijheid mogen leven. In Kerkrade zijn er verschillende activiteiten rondom 4 en 5 mei. Zo is er in de HuB. op 5 mei onze theatervoorstelling D'r Kelder over de nadagen van de Tweede Wereldoorlog in Kerkrade. Verder in deze nieuwsbrief 'In gesprek' waarin ik een mijn ontmoetingen als stadsdichter uitlicht, mijn bezoek aan Beleef Kerkrade TV, Plat-Vorm, de agenda en 'zoam' een gedicht dat ik schreef na een bezoek aan de Amerikaanse Begraafplaats in Margraten.
 
 
Jrus,
Wim Heijmans
 

In gesprek met: Jotja Bessems

De afgelopen maanden ontmoette ik al vele mensen als Stadsdichter. In de nieuwsbrief vertel ik jullie hier graag meer over, zo sprak ik met filmmaker Jotja Bessems. Sinds 2002 maakt zij als filmmaker documentaires en films in opdracht. 'Stad Onderweg' is een documentaire van haar hand over de evacuatie van 30.000 Kerkradenaren in de Tweede Wereldoorlog. Voor de research van Jotja's nieuwe project over grenzen, ging ik met haar op pad in het grensgebied tussen Kerkrade en Herzogenrath.
Op de foto zie je Jotja Bessems & mijn gedicht over mensen en grenzen.
 
Beleef Kerkrade TV
Op uitnodiging van Beleef Kerkrade TV sprak ik met Fer Kousen over het stadsdichterschap o.a. over mijn visie en plannen om kinderen en jongeren te enthousiasmeren voor taal, dialect en poëzie. Dit gesprek is te zien op zondag 7 mei om 13.00 uur op RTV Parkstad.
 

Theatervoorstelling D'r Kelder

September 1944, de bevrijding van Kerkrade staat voor de deur, echter staat de inwoners nog een ingrijpende gebeurtenis te wachten. Ruim 30.000 inwoners uit Kerkrade worden geëvacueerd vanaf 25 september. Een operatie die een enorme impact op Kerkrade en haar inwoners heeft. De door mij geschreven theatervoorstelling D'r Kelder gaat over deze periode, de nadagen van de Tweede Wereldoorlog in Kerkrade. Het verhaal wordt door acteur Roger Lataster verteld in het Kerkraads dialect, Marc Charlier geeft in het Nederlands een historische toelichting en pianist Wiel Hamers verzorgt de muzikale begeleiding.

De afgelopen maand bezochten we scholen om meer te vertellen over dit project. De voorstelling met aansluitende educatieve activiteit kan op scholen worden opgevoerd voor leerlingen van groep 7,8 en maakt hen ervan ervan bewust dat oorlog ook in hun directe omgeving heeft plaatsgevonden en dat vrijheid niet vanzelfsprekend is.

Benieuwd naar D'r Kelder? Op 5 mei kun je deze voorstelling bezoeken in de HuB. (geschikt vanaf 10 jaar).
HuB. | vr. 5 mei | 16.00-16.30 uur | gratis | aanmelden:Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of 045 763 0520
 

Plat-Vorm

Iedere laatste vrijdag van de maand organiseer ik samen met Marc Charlier, Piet Nieuwenhuizen, Hans Schillings en Loek van de Weijer, Plat-Vorm. Een middag vol inspiratie, verbinding, taal én plezier. Tijdens de afgelopen edities van Plat-Vorm las ik gedichten voor en maakten we plannen om taal en gedichten een vaste plek in Kerkrade te bezorgen o.a. door een audio-zuil in het Stadspark en een tocht door de wijken met gedichten en muziek.

Heb je ook ideeën over taal, poëzie die je met ons wilt delen, je eigen poëzie voordragen of er bij zijn als luisteraar? Je bent van harte welkom! Op 26 mei vertrekken we om 14.45 uur vanaf het Martin Buberplein en wandelen we naar D'r Sjlaagboom. 

 

 

Op de agenda


Donderdag 4 mei
Dodenherdenking Kerkrade, start 18.45 uur Markt, stille tocht & aansluitend programma, ik zal onder muzikale begeleiding van Wiel Hamers een gedicht voordragen.

Vrijdag 5 mei
Themabijeenkomst Evacuatie, Gemeente Simpelveld, voorstelling D'r Kelder & vertoning documentaire 'Stad Onderweg', kijk hier voor meer informatie.

Voorstelling D'r Kelder, Hub., 16 uur, toegang gratis, kijk hier voor meer informatie en aanmelden.

Maandag 8 mei
Lezing bij de drie ringen, centrum voor zingeving en spiritualiteit, 19.30 uur, ik geef een lezing met muzikale begeleiding van Wiel Hamers, Noor Vanhommerig zal een aantal van mijn liederen zingen. Kijk hier voor meer informatie en aanmelden
 
 

zoam

sjträue
zoam sjträue
waast in de zon
drinkt reën
raest i sjtere
i mondelit

sjträue
blom bluit
waast in d’r jaad
sjenkt kluur
ruucht i jeróch
i dageslit

sjträue
oes heng van lu
umermt vrid
keurt jeveul
hatsenswerm
leëvenslang

sjträue
zoam va leefde
zieëne
en d’r krig
drieft in d’r wink
luest ziech i troane
va voet
wied voet
ummer voet

2019

 

 

lees hier meer over: 

 

 INTRO 

 

 EDUCATIE 

 

 COMMUNICATIE 

 

 ACTIVITEITEN 

 

 NIEUWSBRIEF 

 

 

 

Aanmelden voor de nieuwsbrief kan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Geef hethDit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.door.

 

 

Welkom bij mijn eerste 'nuitsbrif'. Inmiddels ben ik alweer een paar maanden Stadsdichter van Kerkrade. Ik ontving vele hartverwarmende reacties en heb al diverse activiteiten ondernomen. In de nieuwsbrief vertel ik meer over mijn activiteiten, wat er op de agenda staat en deel ik natuurlijk een gedicht. In deze brief lees je meer over de opening van de Boekenweek, mijn bezoek aan L1 Cultuurcafé, het theaterstuk D'r Kelder voor basisscholen, de agenda en 'nog effe' een gedicht over de naderende lente.
Jrus,
Wim Heijmans

 

 

L1 Cultuurcafé

Op 11 februari was ik te gast bij L1 Cultuurcafé samen met de Stadsdichter van Venlo Sef Derkx. We spraken o.a. over hoe we als Stadsdichter de verbinding met jongeren gaan maken. Hier kun je het gesprek terugluisteren.
 

Boekenweek 2023

Tijdens de opening van de Boekenweek bij Boekhandel Deurenberg vertelde ik meer over mijn boeken, het Stadsdichterschap en droeg ik een gedicht voor met muziek van Wiel Hamers. Noor van Hommerig zong een aantal van mijn liedjes waaronderInne Sjunne Daag met Véron Jongstra op piano.

 

D'r Kelder

Theatervoorstelling D’r Kelder gaat over de nadagen van WOII in Kerkrade en is gebaseerd op historische gebeurtenissen in deze periode. De voorstelling is voor leerlingen van groep 7,8 en maakt hen ervan ervan bewust dat oorlog ook in hun directe omgeving heeft plaatsgevonden en dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Tevens is het een kennismaking met Kerkraadse historie, cultuur en dialect. In het stuk worden fictie, historische feiten met elkaar afgewisseld met muzikale begeleiding (livemuziek). Het verhaal is geschreven door mij en wordt in het Kerkraads dialect verteld door acteur Roger Lataster, Marc Charlier geeft in het Nederlands historische toelichting over WOII, pianist Wiel Hamers verzorgt de muziek. De voorstelling duurt 30 minuten en wordt voorzien van een educatief nagesprek. Op 5 mei is er voor leraren een gratis voorstelling van D'r Kelder in de HuB.Kerkrade. Neem voor meer informatie en aanmelden contact op metDit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
 

Op de agenda: 31 maart Plat-Vorm

Iedere laatste vrijdag van de maand organiseer ik samen met Marc Charlier, Piet Nieuwenhuizen, Hans Schillings en Loek van de Weijer, Plat-Vorm. Een middag vol inspiratie, verbinding, taal én plezier. Om 14.45 uur vertrekken we vanaf het Martin Buberplein en wandelen we naar D'r Sjlaagboom. Iedereen is van harte welkom! 

 

             "D'R KELDER" op school....    Klik   HIER                     

 

 

nog effe

't winkterjrauw rimpelt
verknoeveld rèst 't jreun
aajevrèse vetbölsjer in de hek
ing kette va leëg sjale
hei en doa verbergt ziech ing noos
’t vrugjoar sjteet óp sjpringe
knuup an de sjtruuch
basjtens vol leëve
de kieësmoetse fleute
d’r balts

nog effe
’t vrugjoar kunt
d’r sjrit van de natoer
evver winktertsieëne zunt kaod
en kanne lang zieë

nog effe
jedóld

 

 

 

 

 

 

lees hier meer over: 

 

 INTRO 

 

 EDUCATIE 

 

 COMMUNICATIE 

 

 ACTIVITEITEN 

 

 NIEUWSBRIEF 

 

 

 

Aanmelden voor de nieuwsbrief kan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Deze nieuwsbrief niet meer ontvangen? Geef het hDit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.door.

 

 

► NIEUWSBRIEF  MAART 2023 
 
► NIEUWSBRIEF  MEI 2023  
 
► NIEUWSBRIEF  JUNI 2023  
 
► NIEUWSBRIEF  SEPTEMBER 2023  
 
► NIEUWSBRIEF  NOVEMBER 2023  
 
► NIEUWSBRIEF   JANUARI 2024  
 
► NIEUWSBRIEF   MAART 2024  
 
► NIEUWSBRIEF   APRIL 2024  

► NIEUWSBRIEF   SEPTEMBER 2024  
 
► NIEUWSBRIEF   NOVEMBER 2024  
 
► NIEUWSBRIEF   DECEMBER 2024  
 
 

 

 

lees hier meer over: 

 

 INTRO 

 

 EDUCATIE 

 

 COMMUNICATIE 

 

 ACTIVITEITEN 

 

 NIEUWSBRIEF 

 

 

Update activiteiten stadsdichter periode december 2022- heden

 

 

  Eerdere relevante activiteiten  

 

De Drie Ringen, centrum voor spiritualiteit en zingeving, nodigde mij in het kader van de Boekenweek uit voor een lezing over mijn boek ‘D’r jank van de tsiet’. Echter door corona werd de bijeenkomst twee maal uitgesteld. De nieuwe datum is 8 mei 19.30 –21.30 u. Entree 10 euro incl. koffie en vla.

 

Jotja Bessems, een documentaire-maakster uit Utrecht benaderde mij om mee te werken aan een documentaire over grenzeloos contact. We hebben ideeën uitgewisseld en het Wormdal bezocht. Ik heb een gedicht geschreven over grenzen. Jotja verfilmde eerder een documentaire over de bevrijdingsmanifestatie in Kerkrade. De komende jaren zal gewerkt worden aan de realisatie van de documentaire.

 

Evelien, medewerkster van verzorgingshuis Kling Nullet heeft contact gezocht. Zij nodigt mij uit om voor te dragen in de poëzieweek. Een oud-leerling heeft haar hiervoor getipt. Ze is enthousiast over mijn gedichten.

 

Erwin Lennarts, medewerker van RTVMaastricht heeft mij benaderd om hem te

assisteren de tekst van een lied uit het oosten van het land te vertalen in de Kerkraadse taal. Erwin komt zelf uit Wahlwiller. Ik leerde hem kennen bij een Veldeke avond van de kring Rónk um Mamelis in de bibliotheek van het klooster Wittem. Hij zong bij de muziekgroep L3. Ik droeg er voor. Net als de Maastrichtse schrijfster Vivianne Rijnders. Toen werd het idee geboren voor het programma Lieteratoer i Moeziek en Bild.

In de Leenderkapel Landgraaf is in de maand mei Mariavieringen. Ik heb het verzoek gekregen om het thema-gedicht van dit jaar te schrijven en voor te dragen bij de opening op 1 mei. Ik heb me laten inspireren door mijn herinnering aan mijn moeder Maria.

 

Dialectgedicht voor de expositie 450 jaar Nederland i.o.v. Hans Schillings

Dialectgedicht voor permanente expositie Nazitijd i.o.v. Hans Schillings
 

 

 

 

  Activiteiten december   

 

14 december

Benoeming stadsdichter

Correspondentie met twee componisten Jos Bruls en Willie Arets die ideeën voor muziek & poëzie met me deelden en willen oppakken

23 december

Bijeenkomst van de ‘Plat-vorm’ groep, Marc Charlier (voorzitter jury Stadsdichter), Loek van de Weijer (collega-schrijver, o.a. de wekelijkse Jinne Prul- feuilleton in de Via), Hans Schillings (voorzitter Oranjevereniging) Piet Nieuwenhuizen (schrijver). Steeds de laatste vrijdag van de maand zullen we in d’r Sjlaagboom tussen 15 en 17 uur in een ontspannen sfeer het culturele leven van Kerkrade bespreken. Eventueel kunnen meerdere personen aanschuiven om aan het gesprek deel te nemen.

 

 

  Activiteiten januari  

 

2 januari

Bijeenkomst in Sittard bij schrijfster Lizette Colaris. Samen met de Kerkraadse schrijvers Loek van de Weijer, Piet Nieuwenhuizen bespreken wij ons derde Lieteratoer, Moeziek en Bild programma op 23 januari. Een samenspel van muziek, Wiel Hamers, beelden, Peter Geerdes en taal, Kerkrade Sittard. Lizette vervangt Vivianne Rijnders.

 

Het boek Vasteloavendvrundsjes van Vivianne Rijnders heeft Loek bewerkt in het Kerkraads. In de Carnavalstijd bezoekt hij met meerdere schrijvers basisscholen om het boek aan de kinderen uit te delen en te bespreken. Dit jaar voor de derde keer.

 

4 en 19 januari

Muziekbespreking van het programma Lieteratoer i Moeziek en Bild bij pianist Wiel

Hamers

 

11 januari

Interview met Rainier Eggen van RTV Parkstad 20.15 – 21.15 u

 

12 januari

Gesprek met Marc Charlier omtrent de functie van de  stadsdichter .Aansluitend gesprek Carla Aarts en Marc in de HuB. Kennismaking en afspraak regelmatig bij elkaar te komen om aan een idee te werken voor het stimuleren van betrokkenheid van jongeren doelgroepen.

 

16 januari

Telefonische afspraak  met Sidney van de Berg van de Stichting Positieve Stad. Met hem heb ik samengewerkt in het project van Kerkrade West. Een groep van kunstenaars, rappers, cineast, muralist gaven samen vorm aan een idee voor verbondenheid tussen mensen en tijd in een wijk. Het idee van verbondenheid zal een basis kunnen zijn voor een betrokkenheid van jeugd bij poëzie en dialect. Het kan mogelijk leiden tot de functie van een jeugdstadsdichter.
 

17 januari

Contact met Evelien van zorginstelling Kling Nullet. Ik bezoek op 25 januari drie woonvormen. Telkens 20 min. Ik ben er om 10 u. om voor te bespreken. De start is om 10.30u.


18 januari

De tekst van het lied van Erwin besproken in de studio van Patrick Pesch. De opnames van het lied zal na de Carnaval plaats vinden. Ook de videoregistratie van de clip. Aan de realisatie neem ik deel.


19 januari

Gesprek met Hans Schillings, het onderwerp is ons gezamenlijke bezoek aan de basisscholen om aandacht te vragen voor D’r Kelder. We zullen de mogelijkheid onderzoeken om documentatiemateriaal samen te stellen. We denken aan een poster en lesbrief en het originele verhaal van D’r Kelder. Dit samen in een goed verzorgd pakket. Belangrijk is om hier via subsidie de benodigde financiën te verkrijgen. Dit geldt ook voor het theaterprojekt van d’r Kelder.

Gesprek Carla Aarts in de HuB. De voortgang van het idee Kinderkaalkloep aan de hand van artikel op mijn website. Volgende bijeenkomst 2 februari.

 

25 januari

Activiteit tijdens poëzieweek  in drie woongroepen Kling Nullet.

 

26 januari

Lieteratoer i Moeziek en Bild programma, kleine zaal van de HuB.

 

27 januari

‘Plat-vorm’ in d’r Sjlaagboom. Maandelijkse cultuur-bijeenkomst 15 – 17 uur

 

28 januari

Verzoek van Ruud Moonen om een gedicht te schrijven voor de historische folder over de Wilhelminafontein.

Beste Wim, De Wilhelminafontein te Bleijerheide, ontwerp van mijn vader, kunstenaar Piet Moonen, bestaat 27 augustus 2023, 75 jaar. Het kan zijn dat het feest comité  jou vraagt een kort gedicht te schrijven voor in een historische folder. De niet meer weg te denken fontein is een sieraad voor de wijk. De Buurtvereniging de Bouwerwei onderhoudt en koestert dit kunstwerk reeds 75 jaar. Deze fontein wordt ook in vele liederen van Gerard Heijltjes bezongen, b.v. wasser vang a tse sjprietse, wasser kom eroes.Als je aan dit verzoek kunt voldoen zou ik me zeer vereerd voelen. Hartelijke groet Ruud Moonen

 

29 januari

Contact met Mark Sterk, voorzitter van de dialect vereniging D’r Wauwel – Kerkrade- West. Een uitnodiging om voor te dragen op hun dialect-avond, 18 maart. Ik heb hem laten weten, dat ik bereid ben om te komen. Maar, Ik geef wel aan dat ik het belangrijk vind om te weten wat het programma inhoudt. Om te voorkomen dat ik in een kolderieke avond terecht kom. Daar ben ik niet op mijn plaats. Hij heeft er alle begrip voor en komt er op terug.

  Activiteiten februari 


1 februari
Ontvangst door Burgemeester Petra Dassen en wethouder Jo Schlangen. Ik heb me geprezenteerd als stadsdichter en mijn plannen wat betreft het functioneren als stadsdichter kunnen uitleggen.

11 februari
Interview In het L1-kultuur-radioprogramma met Jorien Linssen. Hierbij mijn gedicht 'orins'voorgelezen.

24 februari

‘Plat-vorm’ in d’r Sjlaagboom. Maandelijkse cultuur-bijeenkomst 15 – 17 uur. We starten om 14.45 óp het Buberplein bij het 'doe en iech' monument met voordrachten.


  Activiteiten maart 

11 maart
Opening Boekenweek bij Boekhandel Deurenberg met een interview van Marc Charlier. Muzikale ondersteuning van Wiel Hamers en Noor VanHommerig.

14 maart
Vergadering in het cultuurcentrum HuB met cultuurmedewerker.

17 maart
Jazznight in de Hub. Voordrachten samen met Loek van de Weijer en Piet Nieuwenhuizen. Muziek door Wiel hamers.

23 maart
Gesprek met Agnes de Pont en Huub van het spirituele en filosofische genootschap 'De drie ringen' over mijn lezing op 8 mei a.s. in het Sjevemethoes.

24 maart
Gesprek met Patrick Ypelaar van Beleef Kerkrade, samen met een culturele medewerkster. Een kennismaking en ideeën uitgewisseld omtrent het functioneren van de Stadsdichter. Beleef wil de stadsdichter promoten. Maandelijks een gedicht schrijven m.b.t. het onderwerp van de tv. uitzending en dit voorlezen. Er wordt gestart met een interview van Fer Kousen


31maart
De maandelijkse PlatVorm bijeenkomst. We bespreken:
- de audiozuil: regelmatig meerdere keren in het jaar met gedichten van mij en andere schrijvers, ook van jeugd en kinderen. Gonda Engels, ambtenaar van cultuur, stelde eerder voor om de zuil, als het park niet mogelijk was (door verbod om te graven) te plaatsen op het Buberplein.
- voorstel van de burgemeester: opschriften van gedichten op gemeente-auto’s
- gedicht op de stoep langs de Rodahal
- komende jaar een monumententocht te organiseren in de wijken met poëzie en muziek, met de Beleefbus. Marc wijst erop, dat de bus kostbaar is. De bijdrage van de gemeente is maar een klein deel
- het optreden van het PlatVorm bij Kirchroa jeet plat. Bijeenkomst op het Buberplein met voorlezen, muziek is daar niet toegestaan, wel op de weg naar de galerie. In de galerie voorlezen en muziek met Wiel en Noor. Echter de galerie van Recep is gesloten. Ik heb een aanbod gekregen van de kunstenaar Harry Nelissen in de nieuw te openen galerie in de passage.

 

  Activiteiten april 
1 april
Het gedicht 'Kaffeberg' voorgelezen bij de begrafenis van Kep Meisters.

15 april
Gedicht voorgelezen bij de reunie van de Blijde Boodschapschool, schooljaar 80/81

17 april
Een verzoek van de burgemeester een gedicht te schrijven ter nagedachtenis van het overlijden van Gino, een jaar geleden.

19 april
Met Hans Schillings basisscholen bezocht om het Kelderprojekt te prezenteren.


28 april
‘Plat-vorm’ in d’r Sjlaagboom. Maandelijkse cultuur-bijeenkomst 15 – 17 uur. We starten om 14.45 óp het Buberplein bij het 'doe en iech' monument met voordrachten.

  Activiteiten mei 
1 mei
'Het themagedicht  van de maand mei 2023  'mam voorgelezen in de meimaandviering Leenderkapel Landgraaf. Het gedicht is afgedrukt op een gedachtenisprentje.

3 mei
Gesprek met wethouder Jo Schlangen en culuurambtenaren Gonda Engels en Marie-Jose van Tilburg over de stand van zaken m.b.t. de Stadsdichter.

4 mei
Bij de Dodenherdenking lees ik de tekst 'Normandië' en het gedicht 'Hakke' voor.

5 mei
Twee voorstellingen van  ‘D’r kelder’, in Bocholtz en de HuB Kerkrade. Die dag stuur ik ook het gedicht I ‘Roller’ ter nagedachtenis aan Gino naar de burgemeester.

8 mei
Lezing bij de 'Drie Ringen' in Sjevemethoes met muzikale ondersteuning van Wiel Hamers en Noor Vanhommerig.

17 mei

Bijeenkomst op het stadhuis met informatie over de cultuurnota: stadsgesprekken. De eerste bijeenkomst vindt plaats op 22 mei in het patronaat te Bleijerheide. Thema: Stadsgesprek Muziekverenigingen. Het is de bedoeling dat ik bij de opening een gedicht voordraag om een aanzet te geven voor het gesprek.

22 mei

Programma cultuurnota in het patronaar Bl’heide.  Aanvang 17 uur. Repetitie, bespreking en lunch. 19.30 aanvang programma. Ik heb Klömrek (proza) en gedicht Sjpraose voorgedragen.

26 mei
De maandelijkse PlatVorm bijeenkomst.

31 mei
Gedichten 'Lies' en 'Sjpel' opgenomen voor  het tv.programma Van Beleef.

 

  Activiteiten juni 

 

1 juni
Gesprek met Wim de Groot, voorzitter van het Lambertuskoor en Bert Schiffelers, beeldhouwer, om een gedicht te schrijven bij het beeld dat door Bert vervaardigd is bgv. het 150jr. jubileum van het Lambertuskoor. Verzoek om er een gedicht bij te schrijven. Een zin of meer komt hiervan op het beeld. De onthulling is op 17 sept.

2 juni Het gedicht 'Lid'  heb ik geschreven en verstuurd naar Wim en Bert.

11 juni Ik neem deel aan een website van  Jos Smeets: https://www.verwondering-hetcollectief.nl/agenda/
Met Jos heb ik samengewerkt in het Ailbertusprojekt. Dit heeft geen doorgang gehad. We werken aan een nieuwe opzet voor 2024

Een verzoek van Marc Charlier en Marc HermansBetreft Walk om deel te nemen aan  het Walk on Kalk Festival. Een literaire wandeling. Hieraan neem ik deel samen met de muziek van Wiel Hamers en zang van Noor Vanhommerig.

Een verzoek van de wethouder Jo Schlangen een gedicht te schrijven voor op de deur van zijn kantoor.

21 juni Bespreking over het plaatsen van de audiozuil op het Buberplein met gemeenteambtenaren Gonda Engels, Marie José VandeWeijer en Peter Geerdes van Slimstalleren.

22 juni
Gesprek met de HuBmedewerkers Raoul Deckers, Carla Aarts en Dionne Wetzelaer over de workshops met kinderen.

29 juni

De maandelijkse PlatVorm bijeenkomst.

  Activiteiten juli 

 

6 juli
Stuur op verzoek van Dionne Wetzelaar een aantal kindergedichten voor hun kinderactiviteit tijdens Kirchroa jeet plat naar de HuB.

 

17 juli
Vergadering van Veldeke in Sittard over continuering van het Veldgewas. Een initiatief van Wim Kuipers om poëzie te verzamelen van Limb. Schrijvers die hij van commentaar voorzag. Dit ios in de vergetelheid geraakt. Bèr Brouns, hoofdbestuurder heeft de draad opgepakt om Veldgewas nieiw leven in te blazen. Er komt een professionele site. Hij heeft schrijvers, waar onder ik,  die zitting hebben genomen in de kring van ‘sjrievers va deens’ (sturen iedere maand een gedicht en/of een prozatekst in) uitgenodigd om samen met de redactie van gedachte te wisselen.

 

24 juli
Bespreking met Jos Smeets over het hernieuwde Ailbertusprojekt in de kerk van Rolduc samen met de fanfare van Landgraaf en organist Jo Loupen.

 

27 juli
De maandelijkse PlatVorm bijeenkomst.


  Activiteiten augustus 
 

22 augustus
Vergadering met HuBmederwerkers Dionne Wetzelaer, Carla Aarts, Raoul Deckers. Er blijkt weinig ruimte te zijn in de programmering van de HuB voor de workshopactiviteiten van de Stadsdichter.

 

25 augustus
De maandelijkse PlatVorm bijeenkomst.

27 augustus

Bouwerwei; sjpringbronfes. Ik ben gast bij de eucharistieviering, de ceremonie bij de fontein en de koffietafel in het patronaat met een nazit.Het gedicht 'bron', dat ik geschreven heb voor deze gelegenheid is afgedrukt  op een speciale feestkaart voor alle deelnemers aan het feest.

 

28 augustus

Tv. opnames voor Beleef Kerkrade van de gedichten:  'lid'  en 'besjtoa'.

  Activiteiten september 

8 september
Repetitie met het St.Lambertuskoor en Wiel Hamers, Noor van Hommerigh.

9 september
Meet en Greet op de open dag in de HuB met o.a. de Stadsdichter.

12 september
Ontmoeting met leden van de harmonie Philomena: dirigent Jos Kuipers, klarinetist Jos Offermans. We bespreken ons gezamenlijke optreden bij  het evenement 'Sjevemet leëft.

Gesprek met Jo Piefer, voorzitter Ouderenbond Heerlen en voor malige voorzitter Volkstoneel kerkrade. Hij werkt aan thematische theaterprodukties. We bespreken eventuele toekomstige  samenwerking.

15 september
Tweede repetitie met het St.Lambertuskoor.

16 september
Het evenement Kirchroa jeet plat:


Opname in de Eurodestudio van het lied waar ik met Erwin Lennaarts aan de teks heb geschreven.

13.30 u Start op het Buberplein met voordrachten van Loek van de Weijer en Hans Schillings. Op de trappen van het plein mijn voordracht van het gedicht 'Tritte'  met muziek van Wiel Hamers. Daarna een wandeling naar de galerie in het voormalige pand Bergstein, ook nu met muziek van Wiel. In de galerie een programma in de geest van Literatuur, Muziek en Beeld. Voordrachten van Loek, Hans en ik. Muziewk en zang van Wiel en Noor.

17 uur Deelname aan het evenement Sjevemet Leëft. Ik draag een tekst voor met het thema: verbinding in de wijk en het gedicht Sjevemet leëft.

17 september
Onthulling St Lambertusbeeld met voordracht van het gedicht lid. Met muzikale ondersteuning van het St'Lambertuskoor en soliste Noor van Hommerigh. Wiel Hamers componeerde de muziek.


24 september
Herdenking van de Bevrijding van Kerkrade en uitreiking van de internationale vredesprijs.  Ik draag de tekst 'Sjtanketsel’ en het gedicht ‘jrenspöal’ voor. De muzikale begeleiding is van Wiel Hamers.

 

26 september

Bespreking in de HuB met Carla Aarts en Dionne Wetzelaer. Twee workshops gepland in de Sinterklaastijd met liedjes zingen, surprises en gedichten maken.


29 september
‘Plat-vorm’ in d’r Sjlaagboom. Maandelijkse cultuur-bijeenkomst 15 – 17 uur. We starten om 14.45 óp het Buberplein bij het 'doe en iech' monument met voordrachten.
 

30 sept
Uitvoering met Wiel en de gezamenlijke Kerkraadse jeugdharmonie op het kerkhof in Margraten. Met rondleiding van Hans.
Rondleiding op het militaire kerkhof van Margraten voor de gezamenlijke jeugdharmonie Kerkrade door hans Schillings. Als afsluiting een concert door de harmonie. Hierbij draag ik de tekst ‘Normandië’ voor en het gedicht “Hakke’ met muzikale begeleiding Wiel Hamers.


  Activiteiten oktober

2 oktober
Bespreking met Jos Smeets, componist, van het Ailbertusprojekt in het najaar 2024. Met optreden van de fanfare Rimburg en organist Jo Loupen. Jos en ik schrijven het script voor het programma. Ik zal er optreden als de pelgrim in het verhaal.


10 oktober
Verzoek van Ad en Leny Maarschalkerweert om enkele regels te schrijven ter aanbeveling van hun artistieke projekt: de realistie van het Gesamtkunswerk 'Dirigent'. Het is een interactief beeld met als thema : zonne-en windenergie gecombineerd met muziek van de componist Hardy Mertens.


15 oktober
Boek prezentatie van Miensjemiensj in d’r Sjlaagboom, door Maurice Hinzen. Hij overhandigde Jo Paas, wethouder van cultuur en mij de eerste exemplaren. Ik droeg er de gedichten ‘Herfst’ en ‘Lettere’ voor.

 

21 oktober
Presentatie met informatie over het monument ‘dirigent’ door Ad Maarschalkerweert. Ik droeg er de vogende tekst voor:

Dirigent. E bild va verbóngeheet. I lieteratoer, moeziek en bild. Sjun um doa e deel va tse zieë. Noa d’r Buberplai werm ing interactieve plaatsj i Kirchroa. Ing mieëweëd uur ós perzeunlieg leëve. In mieng tsiet als sjtadsdiechter bin iech dökser in de jeleëjeheet jeweë um tse kanne zage, dat in ing tsiet woa-i de miensjliegheet zoeë ónger droek sjteet, de democratie hei en doa jewald weëd aajedoa, verbóngeheet ’t woad is um doa jet i tse kanne betseechene. Ad, doe has miech jevroagd um inkele rejele óp papier tse zetse um dis uniek bild mit ónger andach tse bringe. Jans jeer. Iech vöal miech hei-mit zier verbónge. Zicher oes zörg vuur de  miensjliegheet. Rejele woa-i de elemente zon en wink; alle plaatzje, alle lu, alle tsiete i verwirkd zunt. Joa, verbóngeheet tusje plaatsje, jenerastsiejoeëne, tsiet. Vier junt noa mörje woa d’r daag va hu jister weëd. Ing ier um hei e deel va tse kanne zieë.

in d’r oam van d’r wink  klinke moeziektuen
umerme lu van os bis wes
va zude bis norde
sjenke inne ieëwieje tsieter vuur inne zonnedans
va diech en miech

23 oktober
Bijeenkomst in de HuB met medewerker Carla Aarts, stadsdichter van Heerlen 2017-2019 Merlijn Huntjens en samensteller open podium Sittard, Drik Heffels. We bespreken de poëzieweek in jan. 2024. Er zal  op 31 jan een open podium zijn. Ik treed er op samen met muziek van Wiel Hamers en zang van Noor van Hommerigh.



25 oktober
Met Jos Smeets aan het Ailbertusprojekt gewerkt.
In de avonduren krijg ik bezoek van Rik Caumon, Raoul Deckers en Jan-Willem Buck met de mededeling dat id de pretentieuze carnavalsorder D'r Sjwatse Kater klrijg.


27 oktober|
‘Plat-vorm’ in d’r Sjlaagboom. Maandelijkse cultuur-bijeenkomst 15 – 17 uur. We starten om 14.45 óp het Buberplein bij het 'doe en iech' monument met voordrachten.

30 oktober
Opname van de gedichten 'Tritte' en 'Sjterejlans' bij Beleef tv. Kerkrade.


  Activiteiten november

3 november
Lei Knebel corrigeerde de Duitse tekst voor 'D'r Kelder'. Ik heb de correcties in gevoerd.


14 november
Verzoek van Dion Ritten om komend jaar in december deel te nemen aan het Kerstzangfestijn bgv. het 10 jarig bestaan Van CantaYoung.


16 november
Verzoek van Lieke Mooren, cultuurverslaggever van De Limburger om deel te nemen aan een gesprek met haar en de Stadsdichters van Heerlen en Venlo voor een eindejaarsverhaal.


Verzoek van Aimée Brul en Désirée Hendriks, leerkrachten van de basisschool De Steltloper, om deel te nemen aan de jury van de voorleeswedstetijd.

18 november
Óp uitnodiging van het St.Lambertuskoor hun slotconcert bezocht in de St.Lambertuskerk, samen met Wiel Hamers.

19 november
Op een bijzondere locatie een voorstelling van D’r Kelder (het korte stuk over de evacuatie van Kerkrade in september 1944, van de hand van Wim Heijmans) uitgevoerd. In samenwerking met Oranjevereniging Kerkrade in de Willebrordkirche in Merkstein, bij gelegenheid van Volkstrauertag (de Duitse herdenkingsdag voor álle oorlogsslachtoffers).

23 november
Jurering van de voorleeswedstrijd op de basischool De Steltloper.

27 november
Interview samen met Rik Caumon bij Beleef Kerkrade tv. door Fer Kousen b.g.v. de toekenning van de orde D'r Sjwatse Kater

 

29 november
Sinterklaasgedichten schrijven met kinderen in de HuB. Carla Aarts, cultureelmedewerker van de HuB speelde accordeon e, illustreerde met de kinderen de gedichten.


  Activiteiten december

2 december

Het lied van Erwin Lennarts  en Patrick Pesch wordt samen met de Stadsdichter op verschillende locaties in Kerkrade opgenomen.

12 december
Interview van Lieke Mooren met de stadsdichters van Heerlen: Sven Vek, Venlo: Sef Derkx en Kerkrade Wim Heijmans in Roermond voor een artikel in de Leefkathern van De Limburger.

13 december
Gesprek Jo Paas, vervangend wethouder voor Jo Schlangen met de stadsdichter en Marc Charlier, voorzitter Benoemingscommissie Stadsdichter, op het Stadhuis.

14 december
Stadsdichter bespreekt het programma Lieteratoer i Moeziek en Bild van 7 maart in de HuB met Carla Aarts.

Ook het Open Podium op 31 januari bgv. de afsluitng van de poëzieweek passeert de revue. De stadsdichter opent samen Met Wiel Hamers (piano) en Noor Vanhommerig (zang) het programma.

30 december
Burgemeester verzoekt de stadsdichter een gedicht voor te dragen bij de nieuwjaarsreceptie op het Stadhuis.


 2024
  Activiteiten januari

1 januari
Nieuwjaarsereceptie. Het gedicht 'jediechsjniepele'voor gedragen.

13 januari
Video-opnames op de Natuurbegraafplaats Eygelshoven met Loek van de Weijer, Piet Nieuwenhuizen, Lizette Colaris, Peter Geerdes en de stadsdichter,


14 januari
Vivianne Reinders uit Maastricht stuurt me een verzoek meelezer te worden van haar boek pver Sint Servaas.

15 januari
Repetitie met Wiel Hamers en Noor Vanhommerig voor de muzikale bijdrag bij mijn speech tijdens de uitreiking van d'r Sjwatse kater.

20 januari
Uitreiking van d'r Sjwatse kater in de Rodahal tijdens het gala-diner in een sprookjes-achtige sfeer.

25 januari
Bespreking met Wiel Hamers over de komende uitvoeringen:  open podium bgv. de afsluiting poëzieweek en het programma Lieteratoer i moeziek en bild. Dit ook in de hUB besproekn met Carla Aarts.


29 januari
Opname Beleef Kerkrade t.v. in de Burgerlusthof van de gedichten: 'Vasteloavend' en 'vrugjoar'.


31 januari
Open podium in de HuB.

Verzoek van het gemeentebestuur om een spreuk te schrijven bgv. Beschermde status Limburgse Vlaai. De bakkers krijgen als geschenk een vlaschep met een spreuk. De stadsdichter schrijft twee spreuken: noen hant vier d’r vlaam en d’r naam, of: vlaam um óp tse sjuppe
. Hieruit kan een keuze genmaakt worden.

Verzoek van het gemeentebestuur om twee gedichten te schrijven voor de felicitatiebrieven naar de 80 en 90 jarigen. De stadsdichter stuurt de volgende gedichten:
 

erinneroeng
an jister
is vuur hu
‘ne wónsj
dat ’t sjunne
i mörje bliet


en:
 

jister weëd mieë
mörje bliet umdat
iech ‘t hu deel
mit diech


  Activiteiten februari

8 februari
Uitnodiging van Petra Dassen om de Jalasietzong te bezoeken. Ivm. ziekte kan de stadsichter hierbij niet aanwezig zijn.

16 februari
Bespreking met Wiel Hamers over het programma :Lieteratoer i Moeziek en Bild.

18 februari

Bespreking met Peter Geerdes over het programma Lieteratoer i Moeziek en Bild.

19 februari
Contact met Marc Charlier ivm. de opening van de Boekwinkel Deurenberg.

Contact met Aimée Brull, Basisschool de Steltloper en Matascha Rabuda, Basisschool De Blokkenberg. om het poëzieproject te bespreken.


23 februari
Platvorm
Aanwezig Marc Charlier, Gerdie Nacken, Ad Maarschalkerweerd, Ger Dautezenberg, Jos Smeets en de stadsdichter. Ad gaf een uiteenzetting over zijn monumentproject 'De dirigent'. Jos vertelde de stand van zaken bij het Ailbertusproject. En Marc deed dat over de opening van de Boekwinkel Deurenberg. Een interessant gesprek over taalgebruik en een dialoog tussen Ad en Jos over componeren.


  Activiteiten maart

1 maart
Tekstbespreking van Lieteratoer i Moeziek en Bild met Noor Vanhommerig.

2 maart
Programmabespreking Lieteratoer i Moeziek en Bild met Loek Van de Weijer, Maurice Hinzen, Peter Geerdes en stadsdichter

6 maart
Poëzieworkshop op de BS. De Steltloper, groep 8. Boeiend en zeer zinvol. Ze maken een prchtige collage van hun eigen gedichten en sturen die naar de stadsdcihter.

Tekstbespreking met Maurice Hinzen voor Lieteratoer i Moeziek en Bild. Hij vervangt Piet Nieuwenhuizen.

 

Een verzoek can Carla Aarts om voor te dragen in de HuB bij de opening van de literaire wandeling Kerkrade Heerlen.

7 maart
De opening van de literaire wandeling besproken met Marieke Uiterwaal, medewerkster  van de HuB.

Lieteratoer i Moeziek en Bild met Loek van de Weijer, Maurice Hinzen, de staddsdichter. Lizette Colaris is verhinderd. Haar tekstbijdrage werd geprojecteerd. Peter Geerdes zorgde voor de beelden. Schilderijen vanJohn Paffen. Muziek Wiel hamers, zang Noor VanHommerig.  Een prachtige bijeenkomst.Een werkelijke verbondenheid van lieteratuur, muziek en beelden. Fijne reacries van het publiek. en waardig slot van de cyclus Lieteratoer Moeziek en Bild in 4 delen.

13 maart
Verzoek van Marc Charlier om de opening te verrichten bij Biekwinkel Deurenberg. De burgemeester is verhinderd.

15 maart
Gesprek met Jos Smeets over het Ailbertusproject in de kerk van Rolduc, komend najaar, samen met de fanfare van Rimburg. Jos Smeets componeerde de muziek.En verzorgt de beeldprojecties met geluidregistratie. De stadsdichter  draagt voor in de rol van een pelgrim. Hij schreef samen met Jos het script.


16 maart
Opening van de Boekwinkel Deurenberg. De stadsdichter knipt het lint door. Draagt het gedicht 'jeveul va' voor dat hij speciaal voor deze gelegenheid geschreven heeft. En bood het aan als collage met een foto van een schrijfster op een bank in het kunstenaarskwartier aan de Donau ik Wenen.  De stadsdichter fotografeerde dit toen hij een bezoek bracht aan de stad Wenen. Peter Geerdes maakte het ontwerp voor de collage. Fotograaf Pötgens zorgde voor het drukwerk. Na de opening trad de stadsdichter op samen met muziek en zang van Wiel Hamers en Noor Vanhommerig in een programma met meerdere artiesten.

17 maart
Het gedicht  'aprilleefde'  verzonden naar Veldeke voor de april-aflevering van Veldgewas, de poëziebijdrage. Bèr Brounts van Veldeke verzocht om naast de Kerkraadse taal,  ook een Nederlandse vertaling mee te sturen. Dit ivm, de leesbaarheid.

22 maart
Vervolggesprek met Jotja Bessems, documentaire-maakster uit Utrecht. . Het accent ligt op de gedachte van Limit: grensgebied tussen loslaten en op weg naar het nieuwe. Ideeën uitgewisseld. Het wordt een documentaire met een combinatie van gesprekken, beelden en een verhaallijn. Ze heeft al opnames in het grensgebied van Mexico gemaakt. Muziek en zang van een muziekgroep uit El Paso: Los Liminals heeft heergeïnspireerd.

23 maart
Gesprek met Ruud Moonen en pianoleraar Henri Nijsten.
Het project rond 75 jaar geleden, dat in Kerkrade een collectief werd opgericht door de kunstschilder Piet Moonen. Een samenwerking tussen schilders en dichters. Bekende namen: o.a.  Piert Moonen, May Ernes (schilders), Jan Hanlo, Paul Haimont (dichters). Dit wordt herdacht met een expositie op Rolduc in september en oktober.  En 17 oktober een voorstelling in de HuB ,  met voordrachten uit het werk van toenmalige dichters. Ruud draagt het gedicht ‘Oote oote’ voor dat naam heeft gemaakt in de Ned. Literatuur. Met muziek van Wiel Hamers. En beelden van de kunstenaars van toen. Ik kreeg een uitgenodiging om als huidige dichter deel te nemen. Dit ook samen met Wiel Hamers en Noor VanHommerig.

26 maart
Verzoek van René Stevens, deelnemer aan de Viergetour, een 3 daagse pelgrimstocht van Sjevemet naar Vaux Sous Chevremont, om eengedcht te schrijven. Dit jaar lopen ze op 3, 4 en 5 mei. Op 4 mei maken ze bij een oorlogsmonument een korte halt, en herdenken ze de gevallenen. In het verleden heft dat gedaan door een gedicht voor te lezen, of een korte gedachte, of boodschap, passend bij de dodenherdenking. Dan 1 minuut stilte en verder lopen. René wil graag een gedicht van mij voordragen.

Een verzoek van de burgemeester en Hans Schillings om een gedicht te schrijven en voor te dragen, bgv. Koningsdag.

Uitnodiging van Dion Ritten voor een eerste bijeenkomst van het project 'Krismes klingt tsezame' op 12 april in de Muziekschool.

28 maart
Telefoongesprek met Jotja Bessems.

Afspraak voor een gesprek met de wethouder Jo Schlangen.


Gedicht geschrevwen voor René Stevens.

30 maart
Contact met René Leurs van de voetbalvereiniging Chëvremont ivm, mijn donatie voor hun projekt 'Goals4Water'.

  Activiteiten april

2 april

Opname van Beleef kerkrade-t.v. op het stadhuis van de gedichten: 'aprilleefde', 'hiezieg', en 'socio'.

4 april
Telofonisch contact met René Leurs. Een woord van dank voor mijn deelname aan hun project.

 

6 april
Opening van de literaire wandeling ‘bieb kerkrade naar bieb heerlen’ . Sfeervol en aandachtig publiek. Kennis gemaakt met de Maastrichtse jonge dichter ‘Kaya Erdinc’. Hij schreef het gedicht voor de jaargids van ’t Theater aan het Vrijthof. Lieke Heijmans stuurde mij zijn gedicht. Het is in meerdere talen geschreven: Maastricht, Duits, Nederl., Engels. Hij wil een afspraak maken om nader kennis te maken.

9 april
Bespreking met wethouder Jo Schlangen en ambtenaar Gonda Engels. Het voorstel van de audiozuil op het Buberplein werd goed onthaald. Krijgt een vervolg in de bespreking met de commissie. Geef uitleg over de Taaloverweging die ik geschreven heb omtent mijn visie op taal. In mijn contacten met de scholen zal ik het presenteren. De finciële vergoedingen van de stadsdichter zal Gonda met een HuB medewerker bespreken.

10 april
Telefonisch contact met Gonda Engels, omdat ik vergeten was het voorstel van Jo in de beginfase van mijn stadsdichterschap, om dienstauto's van de gemeente te voorzien van mijn dicht regels. En een voorstel Van de burgemeester om een boek uit te geven als representatie van de gemeente met gedichten van mij.

Antwoord van Gonda:

Zojuist de twee punten met de wethouder besproken. Voor wat betreft de spreuken op de auto’s gaat hij dit met zijn collega Geers bespreken.
Als die dit verder wil oppakken zorgen wij dat de juiste mensen bij elkaar worden gebracht. Voor wat betreft het boek dat als representatiegeschenk kan dienen: intern zal nagevraagd worden wie hier verder bij betrokken kan worden.

Zodra ik nieuwe informatie heb, kom ik bij je terug.


11 april
Gesprek met Hans in de HuB een een vertegenwoordiger (veiligheidssoecialist plitie) van Harmonie orkest Kerkrade over de 4 mei bijeenkomst. Tevens koningsdagviering besproken. Verder passeerden de visie van de stadsdichter op taal, het PlatVorm en het contact met de Buber en de audiozuil de revue.

12 april
Peter Geerdes kreeg een positief bericht van Gonda Engels over de audiozuil Binnenkort wordt een afspraak gemaakt om het project te bespreken.

Bijeenkomst in de muziekschool ivm. ket kersprojekt in het centrum van Kerkrade.

118  april
Workshop poëzie bij de BS. De Blokkenberg, groep 6,7. Leerkracht is Natascha Rabuda.

Gedicht 'mei' gestuurd naar Veldgewas,

20 april
Bijeenkomst bij Ruud Mohnen samen met Ruud Nijsten ivm. het programma schilder en dichter, 17 oktober in de HuB.

26 april
PlatVorm met Hans Schillings, Jos Smeets en Gerdie Nacken. Ondanks de geringe belangstelling vinden zij  het zinvol PlatVorm een vervolg te geven.

27 april
Koningsdag. Des tadsdichter draagt zijn gedicht 'aas' voor.

  Activiteiten mei

3 mei
Een bericht van Jenny Lonussen van Beleef Kerkrade, dat er een verschuiving is in de volgorde van thema's. Een verzoek om een ander gedicht op te nemen voor de maand juni.

44 mei
Dodenherdenking. De stadsdichter droeg zijn gedicht 'zuet' voor.

5 mei
Het gedicht 'jeer' gestuurd naar Veldgewas.

De stadsdichter kon niet aanwezig zijn bij het Bevrijdingsfeest. Hij nam 's afscheid van Yvette Geurts. Zij verzocht hem om een voordracht bij haar begrafenis.

8 mei
Begrafenis van de moeder van Wiel Hamers. Voor het bidprentje schreef de stadsdichter  een gedicht.

14 mei
Gesprek van Peter Geerdes met Gonda Engels en een collega mbt. de audiozuil. De procedure voor de plaatsing wordt gestart.

15 mei
Uitvoering van D'r Kelder bij de Bs. De Steltloper.

16 mei
Begrafenis van Yvette Geurts. Een voordracht van de stadsdichter en hij las haar afscheidsbrief voor.

17 mei
Bijeenkomst kerstmuziekprogramma in de muziekschool.

27 mei
Opname van het gedicht  'zommernaat' door Beleef t.v. Kerkrade bij de Boekwinkel Deurenberg.
Tevens met Patrick Ijpelaar het voorstel van de stadsdichter met scholen deel te nemen aan het jassenprojekt voor de maand december besproken.

28
Bericht van Aimée Brull, leerkracht van de BS. De Steltloper, ontvangen. Ze stuurt de gedichten die de kinderen hadden geschreven nav. de tehatervoorstelling D'r Kelder.

28 mei
Eem bericht van Bert Schroën, Bube rCollege. Een afspraak voor een gesprek van de stadsdichter en Anneke, docent Nerderlands op 11 juni.

 

30 mei
Verzoek van Dion Ritten een dialectbewerking te maken van het lied 'we wish you a merry christmas'.

31 mei
PlatVorm met Jos Smeets, Marc Charlier, Ad Maarschalkerweerd, Gerrie Nacken, Hans Schillings.  Thema's: maatschappelijke ontwikkelingen. Agressie, handhaving en de betekenis van de cultuur voor de leefomstandigheden; interview in de Volkskrant met de componist des vaderlands: met muziek conflicten oplossen; geen prestatie maar beleving; leven is een geschenk, verbinding door creativteit in de taal, vrije spelling bespaart energie.
Marc: in augustus start de procedure voor de nieuwe stadsdichter en het Romeinefestival; Ad:  aandacht voor het monument de dirigent; Hans, e.a. : D’r Kelder een succes op de Steltloper.

 
  Activiteiten juni

 

nieuwsbrief ix c




 

 

lees hier meer over: 

 

 INTRO 

 

 EDUCATIE 

 

 COMMUNICATIE 

 

 ACTIVITEITEN 

 

 NIEUWSBRIEF 

 


Stadsdichter Kerkrade plannen & update
31.01.2023, Wim Heijmans

 

 

 

 

COMMUNICATIE

 

 

Het vergroten van de liefde voor het Kerkraads dialect en poëzie speciaal van een zo breed en divers mogelijk publiek zie ik als een belangrijke taak voor mij als stadsdichter. Door bovengenoemde projecten streef ik er naar diverse doelgroepen te bereiken en betrekken.  Dit bereik vergroot en ondersteun ik  door inzet van mijn diverse platforms (o.a. social media en website) waar ik nu al wekelijks columns, doorlopende verhalen en gedichten deel.

 

Om mijn bereik als stadsdichter te vergroten en verdieping te bieden ga ik een nieuwsbrief versturen. De nieuwsbrief wordt gedurende de komende twee jaar om de 6 weken verstuurd (en o.a. gepubliceerd op mijn website en idealiter ook gedeeld door partners als de bibliotheek, Gemeente) en bevat gedichten, inspiratie, verslag van mijn activiteiten e.d. Zo kan ik mijn kennis op structurele wijze delen met een vaste groep geïnteresseerden. De werving hiervoor gaat via mijn eigen kanalen en die van partners als de bibliotheek, Gemeente.
 

 

 


 

 

lees hier meer over: 

 

 INTRO 

 

 EDUCATIE 

 

 COMMUNICATIE 

 

 ACTIVITEITEN 

 

 NIEUWSBRIEF 

 


Stadsdichter Kerkrade plannen & update
31.01.2023, Wim Heijmans

 

 

 

EDUCATIE


Het enthousiasmeren voor het Kerkraads dialect van jonge doelgroepen, kinderen, jongeren zie ik als een van mijn belangrijkste taken. Dit wil ik doen door in te zetten op zowel binnenschoolse als buitenschoolse activiteiten. Hiermee streef ik er naar ook een bijdrage te kunnen leveren aan het verankeren van het Kerkaads dialect in het curriculum van scholen in Kerkrade én (op kortere termijn) de taal een vaste plek geven in het bestaande cultuureducatieve aanbod voor het onderwijs. Zodat we zeker weten dat alle kinderen en jongeren in Kerkrade kennismaken met deze mooie taal, hiermee actief aan de slag gaan en dat we op deze wijze een belangrijke bijdrage aan hun culturele- en taalontwikkeling leveren.
De volgende activiteiten zou ik graag in samenwerking met Gemeente Kerkrade en De HuB Kerkrade willen ontwikkelen/opzetten:

•    JeugdStadsdichter, om kinderen en jongeren te bereiken én actief te betrekken wil ik in de komende twee jaar een traject starten waarin we op zoek gaan naar de JeugdStadsdichter van Kerkrade, een ambassadeur voor Kerkraadse taal en poëzie voor kinderen en jongeren. Het project is een manier om de taal onder de aandacht te brengen van deze jonge doelgroepen en ze uit te nodigen zelf actief ermee aan de slag te gaan. Voor dit project heb ik verkennende gesprekken gevoerd met Sidney van de Berg van de Stichting Positieve Stad.  Hier gaven een groep van kunstenaars, rappers, cineasten, jong en oud samen vorm aan een idee voor verbondenheid tussen mensen en tijd in het project van Kerkrade West. De opgedane ervaring in dit project kan de basis zijn voor het Jeugdstadsdichterproject.
Het idee van verbondenheid zal een basis kunnen zijn voor een betrokkenheid van jeugd bij poëzie en dialect.

•    De Kirchröadsj Plat-leerkracht van het jaar verkiezing. In deze verkiezing gaan we op zoek naar de bevlogen leerkracht die het Kerkraads dialect op inspirerende wijze inzet. Omdat het dialect nog geen vaste plek in het onderwijs heeft, hebben we deze betrokken leerkrachten nodig. De verkiezing is een middel om de bewustwording van het belang van het dialect te vergroten, leerkrachten in het zonnetje te zetten en leerkrachten/scholen die nog niet aan de slag zijn met het dialect te inspireren.

•    WO II- project ‘De Kelder’, een toneelvoorstelling met educatief pakket voor scholen in het primair onderwijs in Kerkrade. Leerlingen gaan hiermee actief aan de slag met thema’s als vrijheid, oorlog, geschiedenis van Kerkrade en natuurlijk de Kerkraadse taal en poëzie . De toneelvoorstelling is een project van Marc Charlier (producent), Roger Lataster(acteur), Kevin Starmans (Historicus) Wiel Hamers (pianist) en van mij. Het theaterstuk D’r Kelder (gebaseerd op het gelijknamige door mij geschreven verhaal) gaat over de laatste dagen van de oorlog in Kerkrade.

•    Kingerkalkloep, deze ‘kloep’ is gebaseerd op een project rondom taal voor leerlingen waar ik in het verleden tijdens mijn onderwijzersloopbaan samen met de bibliotheek aan werkte.  Dit project zal worden georganiseerd in samenwerking met de HuB, hiervoor heeft al een eerste verkennend gesprek plaatsgevonden.


 

 

 

lees hier meer over: 

 

 INTRO 

 

 EDUCATIE 

 

 COMMUNICATIE 

 

 ACTIVITEITEN 

 

 NIEUWSBRIEF 

 

 

 

 

 

INTRO

 



Stadsdichter Kerkrade plannen & update
31.01.2023, Wim Heijmans

Met veel plezier ben ik gestart als stadsdichter van Kerkrade. Ik mocht vele hartverwarmende reacties ontvangen en heb inmiddels al de eerste activiteiten ondernomen zoals voordrachten tijdens de Poëzie-week van Wijkzorgcentrum Kling Nullet van de Meandergroep en diverse inspirerende kennismakingsgesprekken.

 

Ik kijk er naar uit om de komende jaren mijn rol als stadsdichter te vervullen. In mijn stadsdichterschap zullen verbinding en kennisoverdracht centraal staan.

Graag licht ik in dit stuk toe hoe dit concreet zou ingevuld kunnen worden, aanvullend op het bestaande takenpakket van de stadsdichter.
Tevens vindt u in dit stuk een update van de activiteiten, die ik in de periode december tot heden heb ondernomen als stadsdichter

 


 

 

            

 

 

 

 

                

 

 

 

      

\\\                         

 

     

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 

      

 

                            "D'R KELDER" op school....    Klik   HIER                     

.

.

 

test free minifrontpage

 

 

 

 

 

 

 

 

zóndiegmiddieg
 
saxofoonmoeziek
klinkt durch de sjtroas
jazz
de vinster eroes
ing sjtim zingt va
troane
’t kusse va d’r verdris
’t wermt
diech vuur de naat
ónger de dekke
va mörje
 
iech blief sjtoa
bij die sjtim
bis d’r sjloes
van ’t lid
 
 
 
leefde zingt ze
is jeboare weëde
in ’t sjterve
 
bij die sjtim
blief iech
deë zóndiegmiddieg
vuur ’t wieërjoa
ónger dekke
va leefde
mieë wie
deë middieg
jans de sjtim

 

x

 

 

 
   

 

 

 

 

 

De site bestaat in 2021 15 jaar!

Om dit te vieren leveren deze gasten een bijdrage:

 

 

 

LOEK VAN DE WEIJER
         

 

Loek van de Weijer

 

d’r Noeëtekraacher               

 

Wens te in de klankstad Kirchroa jeboare bis, weëd van diech verwaad dats te jet va moeziek in diech has. Bij miech koam jeluklieg óch moeziek oes ’t wikkelkinks-liefje. Iech hauw mie sjtimsje al jód losse hure, nog vuurdat iech als Kirchröadsjer woeët i-jesjrève. Evver wen iech óp mieng ieëtsje leëvensjoare tserukkiek, wees iech dat mit dat a-moeziekaliesj jekeëks nuus woar aa tse vange. Doch hat de moeziek ing sjun rol jesjpild in mie leëve. Alle meujlieje insjtroemente han iech als kink besjpild. Va blokfleut en mónkmonneka bis piano.  

Noadat iech bij d’r ‘jietaarmeester’ van de lieëjere sjoeël de ieëtste noeëte va do-re-mi-fa-sol in ‘t köpje kroog jeduid, kank iech miech mit jód fatsoen aamelde bij ’t “Jeugdcorps Holz”. Mit blikke tromme, inne xylofoon, dikke tsiem en vaan, jónge vier als jöngs-jer van ’t vieëdel Hoots van ’t ee blikke trommekonkoer noa ’t angert. Inne auwere sjoeëlkammeraad oes de “Auw Harmonie” lieret ós ’t “roffeltje va vijf” en d’r lokmarsj óp de leëg blikke van de sjpiesfabriek Limburgia. En dat loeënet ziech. Vier jewone uvveral d’r ieëtsjte pries. Zouw dat dan vuur miech als trommesjleëjer doch nog d’r aavank weëde van ing moeziekaliesje karjeer?
Mit richtieje noeëte kroog iech ieëtsj joare doanoa tse maache wie iech mit inne kammeraad deë óch jee talent vuur moeziek hauw, jevroagd woeët um “vrijwilliger” tse weëde bij ’t W.M.C.  D’r konkoer zoeëwie vier ’t ‘Wereld Muziek Concours’ i Kirchroa neumete woar in de 60 en 70-er joare nog jemuutlieg. Iech maachet deel oes van de Rodahal-kommissiejoeën woarin haupzechlieg vuursjtandsmitjelieder van moeziekveraine oes Kirchroa woare vertroane. Mieng ópjaaf als handlenger, óppaser en kaffieëzetser hauw winnieg mit de moeziek an ziech tse doeë. Mieng moeziekrol woeët ieëtsj duudlieg in ing ‘anekdote’ die iech vuur d’r radio han vertseld. Inne journaliest van de K.R.O. koam dökser in ós kommissiejoeënslokaal, woa mit de zemplieje lu die ziech doa ummer verlofete, serieus uvver moeziek en nit zoeë serieus uvver anger, mieëtstens wietsieje zaachens woeët vertseld.
Zoeë woeët óch e interview mit miech vuur d’r radio jerejeld. Iech han  vertseld uvver mie werk als handlenger van ’t W.M.C. in de Rodahal, zoeëwie óch ’t ring-kere van d’r konzeëtzaal, sjpieë in d’r oavend noa de oesveuroeng van d’r “Notenkraker”.   
 
 
 
 
Vöal haof noeëte han iech doe, al kerend bijeneeverzammeld. Sjtat die voet tse werpe, han iech die in ing tuut mit noa heem jenoame. Joare sjpieëder, wie iech dan doch nog ónverwaads óp de moezieksjoeël han jezèse, nè nit als daachdekker evvel serieus als mitjelied van ing sjpaskapel, han iech die haof noeëte nog kanne jebroeche vuur de biendoeng va “fa-kruutse” en “si-bemolle”. Ech vöal sjpas han iech in die sjpaskapel-lesse nit jehad. Wen iech nit aaf en tsouw per ónjeluk ’t pupietersje umsjtoeëset hauw ós “kófferbloazerjruupje” va trompette, tuba en sjuuftrombon jaars nuus tse laache jehad. Iech hauw vuur de trompet jekoaze, wail iech al de trom besjpild hauw bij ’t Jeugdcorps van de Hoots. Noa tswai joar les óp de moezieksjoeël, moeët iech tsouwjeëve dat iech trompet sjpillet mit d’r noadroek óp “pet”. Hauw iech mar noa mieng jedanke jeloesterd dat ’t flaich besser zouw zieë um aa tse vange bij d’r hootsjroep mit klarinet en saxofoon, umdat iech doch va jen Hoots koam.
Iech han bij de moezieksjoeël absjied jenoame mit ’t verjenuge dat iech op mieng trompet tswai lidsjer kank sjpille, nemlieg “’t Sjunste óp de welt” en “Sjtille Nacht”. Mar de jeleëjenheet woabij iech die tswai nommere hingeree kank tröate, hat ziech noeëts vuurjedoa.
Mit ’t letste insjtroement, mieng eje sjtem, hauw iech ateraaf jezieë nog ’t mieëtste succes. Vuur de jekkerij dónge vier i 2001 mit ’t vasteloavendsjruupje “ ’t Darf jinne naam han”  mit aan de sjlajerparade van d’r Kirchröadsjer Vasteloavends Verain. Neëver drei richtieje moezieker woeët iech in ’t jruupje jebombardeerd als “leadzenger”. Wen iech noen de ieëtsjte sjtrofe zing, zalt uur kanne versjtoa dat iech nit vaweëje mieng sjun sjtem durch die drei noa vure woeët jesjtimmeleerd. Wat has doe doch sjun sjong Sjeng, iech zoog ze in ’t sjongssjaaf sjtoa. Óch noa tswai zanglesse woeët ’t nit besser. Vier als jruupje hant ós doe, uvveriejens mit jans vöal sjpas, aafjevónge um mar tse vertrouwe óp mieng passie en karnavalistiesje oessjtroaloeng. En dat klappet wie nog nie. Sjlieslieg han iech doch besjloase um mar hinger de moeziek aa tse jon lofe. Iech kan dan de noeëte die óppen eëd valle wal mit de vus kraache.

 

MAURICE HINZEN
     

   Los 't reëne

   Los ’t reëne óp mie lief
   Los ’t reëne, sjtondelank
   Los ’t lofe bis iech jrank
   Noa nog mieë reën bis dat ’t zieft
   Iech veul ’t wasser óp mie lief
   Veul de drupe durch mie hoar
   De erm weëde sjwoar
   Mieng zieël weëd naas en bejrieft
   Dat de drupe óp miech valle
   Los ze valle, maach miech reng
   Sjpeul miene blik, wèsj mieng heng
   Poets mieng wöad, mie dinke, mie kalle
   Los ’t reëne doamit dat jinne ziet
   Wat vuur die drupe nit versjtaoche bliet
   En durch dat wasser en durch de tsiet
   Reën iech zoeë mieng troane kwiet

 


 

 

Hoemele

Hoemele zunt jraad wie bije
Zelfde kluur mar dan tsevreie

 

 

Winkterkluur

Tsaart jetseerd durch verevlokke lokke wiese beum
Iech dreum en sjtreum durch wiese heng
En reng zunt mieng jedanke die nit mieë jranke
Noa kluur

D’r piensel (of wie inne dieriejent ing moer sjtriecht)

D’r dieriejent, d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide, woar jraad veëdieg mit ing konzeët-rees va zivve wèche durch de binnenlande va Schiermonnikoog mit de moeziekere va “Koens Uvver I-bildoeng”, of kót jezaad : ”K.U.I.” ’t Jruetste kompliement kroge zie dan óch ummer an d’r sjloes va jidder konzeët, went ’t poebliekoem al sjtaunends zaat: wat inne kui! En zoeë woar ’t óch. Noa zivve wèche woar ’t jód heemkómme en d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide vräuet ziech óp ing paar daag oane proof, oane sjtukker, oane moeziek, alling vrij tsiet. Zieng vrauw, ’t Kit va Beits bis Beesel zoog dat evvel jans angesj en sjtóng al mit e liesje veëdieg um de vrij tsiet flot in tse kótte. A Cappella kroog d’r Histor jezaad wat tse doeë woar. Boaven-aa de lies sjtóng de moer in d’r jaad.
De moer in d’r jaad muet ejentlieg ins ópnuits jeverfd weëde. ’t Wies woar al lang nit mieë wies en hei en doa hauw de natoer d’r vuur jezörgd dat e deel van de moer nit óngerdóng vuur ing reliëf-kaat oes d’r letste Bosatlas. Minnieje hobby-bioloog wuer sjtoots jeweë óp zoeng moer wail doa de mieëtste inheemse sjimmel-tsoate in “Hülle und Fülle” jruiete en bluiete. De moer koeët wirklieg inne nuie piensel-sjtrich jebroeche. Alle kluere lofete durjeree, ’t woar jee samesjpèl tse vinge en de solo’s va Módder Natoer woare nit tse uvverzieë. En zoeë koam ’t dat d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide d’r dieriejente-kul i-toesjet vuur inne sjtramme verkenshoare-piensel.

  

Als ieëtsjte bekieket heë ziech ’t sjtuk ins jans jód va kót-bij, noom alles in ziech óp, loeret noa de lestieje sjtukker en besjnautset ziech de valsje noeëte. Heë zoog dierektemang dat ’t e sjwoar sjtuk woar en heë wós dat heë al zie könne moeët i-zetse um dis konzeët jód uvver de buun tse bringe. Hei joof ’t jing proof en zieng vrauw woar ’t lestiegste poebliekoem. Noen moeët heë bewieze dat heë d’r dieriejent woar, jenauw wie ziene pap, d’r Histor Sikkens von Flexa d’r tswaide en ziene opa, d’r Histor Sikkens von Flexa. Nit d’r ieëtsjte wail zienne opa damals nog nit wós of zieng vrauw, ’t Johanna Zeëg va Zölder, hem inne zoon sjenket of ing doater. Tswai jeneratsiejoeëne hant al vuur die moer jesjtange en noen woeëd ’t tsiet vuur de dreide.
Heë laat ’t noeëte-papier vuur ziech óppen eëd doamit dat alles reng bloof, toesjet ziene sjtramme antsóg in vuur e sjun, sjwats mit wies aafjezats aasjtriechers-kabäusje, hoalet mit links d’r dekkel van de verf aaf en sjnappet ziech mit reëts d’r nuie piensel. Häusj duiet heë de verkenshoare in d’r pot en vóng in drei-viertel takt aa tse miesje, ee, tswai, drei. Ee, tswai, drei, inne jemuutlieje Ingelsje wals um mit aa tse vange. Ee, tswai, drei, ee, tswai, drei. Noa ’t miesje van de verf heëvet heë d’r piensel óp, loos nog e paar druppe tseruk valle en toepet mit ’t hoots van d’r piensel vunnef moal flot óp d’r rank. In d’r janse jaad woar jinne laut tse huere. Zieng linker hank hoof heë mit de palm erópper vuur ziech en de reëtserhank mit d’r piensel tsieteret e bis-je. Die hank wós wat noen koam en waded ónjedóldieg óp e tseeche va links. ’t Sjtuk koeët bejinne…..
Jans adagio woeëte de ieëtsjte strich óp de moer aajebraad, va links noa reëts en werm tseruk, rui-ieg en häusj. Mit vaste hank en lieëte tswang joof d’r piensel ziech uvver an d’r wil van ziene maister en de verkenshoare krauwelete de moer óp d’r takt van d’r Histor. D’r dieriejent tsoppet ziene piensel deep in d’r pot en tseret de moer mit d’r inne noa d’r angere glissando. Lang, wiese sjtrich die bij-ee passete en in-ee sjuvete wie vingere in ing höasj. ’t Sjtuk vóng aa tse leëve en enderet ziech bij jiddere sjtrich. De verkenshoare zoegete ziech ópnuits vól mit deë woenderbare latex en mit inne vasberade blik in de oge en inne iezere wil sjneuret d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide uvver zie noeëte-papier en uvver de sjiekste sjimmelfiejoere van zie sjtuk. En sjtriech en wies, en sjtriech en wies. In allegro jóng ’t wieër en d’r piensel hauw jing muite um d’r takt bij tse haode. Eróp en eraaf, va links noa reëts. Ha, wat ing vräud! Freunde! Das Leben ist Lebenswert!! Wie ing hoemel um ing blom vlugt, wie ing oamezeek óp e naasjewoeëde bebbelsje, zoeë danset d’r Histor durch ziene jaad en vuur zieng moer. D’r piensel woar al lang nit mieë nuedieg, vloog durch d’r jaad en loog oes tse druppe in d’r kraag va zienne frisj jewèsje antsóg, deë an de lieng hóng um tse drueje. D’r Histor sjnappet ziech d’r pot verf ónger d’r linker erm en mit reëts woeëd in staccato de moer jebombardeerd mit kladdere verf. Hei en doa woare nog jet sjtuksjere oane verf en die woeëte flot in flagranti al dente aafjewirkd in pizzicato mit de vingere. De moer en alles drum erum woar va boaver bis ónger wies en vóljeklatterd mit ing dikke loag flot-druejende latex. Langzaam mar zicher koam d’r klimax van ’t sjtuk, dat koeët jeweun nit oesblieve. Al forte woeëd de letste drup oes d’r pot jesjnaafd durch d’r dieriejent en óp de moer jevempd. Hauwt de pauke, sjuuft de sjuve, bloast óp die tröate, ’t wirk is jedoa! Woa blieft mienne klimax, woa is die hoeëje C, woa blieft mieng letste noeët?
En doe koam ’t Kit va Beits bis Beesel eroezer en hauw d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide jans van alling zienne klimax….


                                    Maurice Hinzen

 

 

 
TJEU WETZELER   TILDE FRAUENRATH
     


 

Hiemliesj Kirchroa

 

Hiemliesj is de moezziek die vier hure

um de veer joar mit ’t WMC,

de klanke die Kirchroa klure,

de welt is hei bijee.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel  óp eëd.

 

E sjtuks-je paradies is d’r derejaad,

ja, d’r Gaia Zoo is inne janse sjieke,

vuur ós is deë jemaad,

vier junt noa de dere kieke.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

Hillieg is vuur ós Roda JC d’r foesbalkloeb,

deë jeet ós an ’t hats,

die jonge hant vuur jinne floep,

jelukkieg hant ze óch ingelsjer óp de lats.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

De sjtere van d’r himmel deet me zinge

mit klonetrekke in Kirchroa,

me maat sjpas en deet sjpringe,

mit d’r kloon aa weëd jek jedoa.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

’t Sjunste wat d’r Herjod hat oesvónge

is nog ummer ’t Kirchröadsjer plat,

mit vöal j’s weëd jekald en jezónge,

dat is tiepiesj ós sjtad.
Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

 

Tjeu Wetzeler

 

 

 

 

Voeshek

 

Ópins, bij ‘t zieë van ee bild, vilt dat woad miech in

Weë dat bekankd vuur kunt wees wat iech ming

Als kink benoa jiddere zóndieg in d’r betste sjtaat

lofete vier ’t peëdsje langs d’r Berebusj eraaf

Van ’t Roldückerveld noa Haander jiddes kier opnui

Ploeëte broamele en fain blomme die sjtónge in blui

De tant Keet wós jemindlieg al besjeed

en zats de vaas mit wasser al jereed

Mit leefde d’r sjtroech blomme woeët aajenoame

dat heur tsimmer ing hoaf wèch doahin sjtónk

hant vier pas wie vier auwer woare vernoame

Doanoa woeët d’r vlaam op d’r dusj jezatse

en loesterete vier als kinger noa hön jesjiechtens en fratse

wat die auwere allenui hauwe oesjevrèse

en ze da menniegmoal durch d’r boer kroge jerèse

’t woare sjun middiege doa ónge óp Haander

Zoeë zies te wie sjun erinneroenge zint ópjesjlage

Tilde Frauenrath

 
     
HANS MOERS  

ANNIE TUMMERS HUPPERETZ

 

 

 

 

 

 

 Sjampere oes jedanke

 

 
 
 
Noeëts sjtoppe
 
sjtreume va wöad,
 
meandere kruuts en kweer
 
durch ing bron jesjiechte,
 
have va jedanke.
 
 
 
Vöal bliet drieve
 
tusje hats en versjtank,
 
sjampere ze d´r sjriever
 
oes zienge wirwar wöad,
 
valle ze i sjtrich óp papier.
 
 
 
Sjrieversjedanke
 
kómme binne,
 
oane klamauw,
 
bereure in ónjewisse
 
d´r leëzer  zieng jedanke.
 
 
 
Annie Tummers-Huppertz
     
     

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 
 
 

 

    Festivalgedicht  2020    

 
Het bestuur van Stichting Vocallis geeft jaarlijks een opdracht aan een aantal kunstenaars (in de breedste zin van het woord). Die opdracht kan bijvoorbeeld gaan over het maken van een tekening of een schilderij, maar kan ook en gedicht, sonnet of compositie betreffen.
Internationaal Festival Vocallis biedt nieuw en bestaand talent de mogelijkheid om hun creatieve stempel te drukken op het muziekfestival. Dit jaar zijn maar liefst vier nieuwe en bestaande talenten aan de slag gegaan met het thema van dit jaar 'Synergie der Kunsten'.
ln deze nieuwsbrief presenteren wij een routinier in zijn vak: Wim Heijmans.
 
 
Wim Heijmans
Kerkraads schrijver Wim Heijmans heeft speciaal voor Internationaal Festival Vocallis 2020 een gedicht geschreven met de titel Wöad (woorden). Het gedicht van Wim Heijmans is mede tot stand gekomen in samenwerking met Veldeke Limburg.
Wim Heijmans schreef veel toneel- en liedteksten, gedichten en verhalen in zijn eigen Kerkraads. Vorig jaar won hij met zijn bundel 'D'r jank van de tsiet' de Sjiek Literatuurprijs van het Taal- en Letterenplatform Limburg. ln het juryrapport stond destijds: "Heijmans blinkt uit in fijn-humoristische beschrijvingen in proza die in combinatie met de gedichten een diepere laag krijgen."
 
 
 

      WÖAD    

 

 

‘Wöad’, de kompozietsiejoeënsvroag dis joar van ’t Internationaal Festival Vocallis an d’r Willie Arets (moeziek) oes Mastrich en d’r Wim Heijmans (teks) oes Kirchroa vuur ’t festivallid va dis joar. Oes-jeveurd óp zamsdieg 31 oktober 2020 in de Kopermolen Vols durch de talentvolle sopraan Amy Schillings oes Vols en an d’r piano d’r Raimund Laufen.  

 

 
 
Het gedicht dat Wim Heijmans speciaal schreef voor Internationaal Festival Vocallis 2020:
 
 
Wöad
 
de Wöad oes inne mónk va haas dunt pieng
ze sjnieje trekke vore deep va leed
ze moale bilder vol van angsbesjeed
die Wöad ze binge miensje an hön lieng
 
de Wöad oes inne mónk va vräud dunt jód
ze keure drage klanke deep oes't hats
ze klinke moeziek vol va leefdessjats
die Wöad ze sjenke miensje leëvensmód
 
in alle vrugde zieën iech Wöad i diech
umerme dinke veule jans die doeë
ing ópmoas vuur 'ne leëvensdans mit miech
 
in oavendsjtroale bluits doe deep i miech
jesjiechtens klinke zinge jans die doeë
bejin van inne leefdesdans mit diech

 

 

 


       INTERVIEW  MET  WIM  HEIJMANS             

Wim Heijmans, schrijver van theaterproducties, zijn eigen website www.kerkraadsdialekt.nl,

en enkele boeken, zoals 'D'r jank van de tsiet' waarvoor hij de Sjiek-literatuurprijs 2019 kreeg!


 

Geplaatst door Paul Weelen  -  interview: Lieke Heijmans



We bevinden ons in roerige tijden, de lockdown is achter de rug, we krijgen weer wat meer vrijheid. Hoe beleef jij, als schrijver, deze tijden?

Vrijheid is natuurlijk relatief. De mindering van de lockdown wil nog niet zeggen dat men onbekommerd kan zijn. Er zijn genoeg zorgen. En het virus is nog altijd onder ons. Voorzichtigheid blijft geboden. Zeker voor de risicogroepen waartoe ik behoor. Daarbij heeft de coronatijd behoorlijk wat losgemaakt. Als je alleen al kijkt naar de racisme-discussie. Opeens komt het in een grote stroomversnelling terecht. De tolerantie lijkt te groeien. Er is natuurlijk nog veel werk aan de winkel. Maar er worden duidelijke stappen gezet. Meer begrip voor de situatie van de ander en het besef wat het betekent om in een gemeenschap te leven. Tijdens de lockdown werden we eigenlijk op onszelf teruggeworpen. Hebben we ons verdiept in het wezenlijke. Zeker omdat eigenlijk nogal behoorlijk wat randzaken, vaak ontstaan door de groeiende welvaart, minder belangrijk bleken te zijn. Er ging nogal wat op slot. Daardoor gingen je gedachten meer uit naar de vraag wat wezenlijk is voor ons bestaan. Ikzelf heb, naast het gemis van fysiek contact met  mijn naasten en de zorg om de zieken, plezier beleefd aan de rust. Meer tijd voor lezen en schrijven. De mensen die zorgden voor de medemens gaven me vreugde.

Hoe schrijf jij? Hoe ziet je dag er uit? Ben je een gedisciplineerd schrijver die iedere dag een vast programma heeft of een meer spontaan schrijver die de pen oppakt als de inspiratie zich aandient?

In de lockdown periode hanteerde ik een strak stramien. Een keer per week ging ik, heel voorzichtig, naar de supermarkt. De overige tijd bleef ik thuis. In de eerste dagen van de lockdown heb ik een enkele fietstocht gemaakt in het Heuvelland, maar door het onverantwoorde gedrag van groepen fietsers en wandelaars leek het mij raadzaam om  er weg te blijven. In mijn tuin bleef ik dagelijks in beweging door te lopen en oefeningen te doen. Mijn dagindeling was nagenoeg iedere dag hetzelfde. Ik stond ’s morgens om half negen op. Vooral lezen en schrijven. Zo’n vier tot zes uur per dag. Ik heb twee kranten, een regionale en de Volkskrant. Na mijn pensioen in 2009 ben ik begonnen met het bestuderen van de filosofie. Gedreven door mijn nieuwsgierigheid naar essentiële levensvragen, waar komen we vandaan, waar gaan we naar toe, verzamelde ik literatuur. Mijn interesse was eerder al gewekt op de kweekschool door mijn pedagogiek leraar Pierre Reinaerts. Hij behandelde uitvoerig de fenomenologie en het existentialisme. Dit vond zijn plaats in het democratiseringsproces van de jaren ‘60. Dit heeft voor mijn leven een grote betekenis gehad. De muziek van die tijd, het engagement, de Cobracultuur en schrijvers als Wolkers, Remco Campert. Sinds mijn pensionering heb ik heel wat samenvattingen gemaakt van mijn gekozen literatuur. Niet al mijn aantekeningen had ik opgenomen in mijn pc. Daar heb ik in de coronatijd wel tijd voor gehad.  In de avonduren las ik meer ontspannende boeken. Tegen half elf lag ik íedere avond in bed. Voor het schrijven van mijn gedichten, columns heb ik niet zozeer een vast moment. Het is voor mij intuïtie.

In je laatste boek D'r jank van de tsiet combineer je korte verhalen/columns met poëzie? Hoe verhouden deze twee vormen zich tot elkaar? Heb je stiekem een voorkeur?

Dat is een dilemma. Ik schrijf ze allebei even graag. Maar ik moet ook zeggen dat de gedichten een heel apart feestmoment voor me zijn. Beelden neerzetten, los van regels omtrent rijm, ritme of wat voor schrijfstijlen dan ook. Mijn eigen gang. Zoals ooit Cobra. Oorspronkelijk, duidelijk, primaire kleuren. Net als kindertekeningen. Overzichtelijk, puur, met een latente achtergrond. Ja de gedichten, oorsprong, levensweg, oneindigheid. Ja hoor. Helemaal.

In je columns schrijf je over de schoonheid in het alledaagse, de kleine dingen en hoe deze onlosmakelijk verbonden zijn met het grotere geheel. Hoe kies je uit de veelheid van mogelijke onderwerpen die zich, ongetwijfeld, dagelijks aandienen?

Ook hier speelt de intuïtie een grote rol. Natuurlijk heb ik in mijn leven een levensvisie ontwikkeld. Over mijn idealen kan ik schrijven als ze zich aandienen. En dat is vaak.  Alles heeft eigenlijk met alles te maken. Het boeit me.

Vele personages hebben een vaste plek in je columns, lezers die je goed kennen herkennen (delen van) jou en zichzelf er in. Voor degene die je niet zo goed kennen, welk personage staat het dichtst bij je en/of ligt je na aan het hart?

Ze komen uit mij voort en ook uit de mensen om me heen. Dus ze liggen mij allemaal na aan het hart. Ook de mannen die ik op mijn fietstochten in een dorp op een bank zie zitten. In al mijn figuren zit wel iets van een filosoof. Hannes op de fiets zoekt de stilte op. Daar kan hij zijn gedachten laten gaan. Zijn pedaalslag in de tred van het leven. Ik ervaar het iedere keer op mijn vele fietstochten. Wiel en zijn vrouw Bertie is een lerarengezin. Ze hadden hun eigen schooltijd in de jaren zestig. Ook mijn tijd. ’t Lieza en d’r Joeëhan is een echtpaar in de eenvoud met het oog voor de kleine dingen van de dag, het jaar rond, midden in hun wijk. Daardoor groots in het leven. Ik omarm ze. Ze doen mij denken aan het gezin waar ik in opgroeide. De jongste van tien kinderen. Zingen, toneel, verenigingen. Feesten het jaar rond. En dan de vader met zijn dochters en kleinkinderen in de Adventstijd. Zo dichtbij. Heel dichtbij

Een terugkerend thema in je werk is de liefde, het onvermijdelijke afscheid en verdriet dat daarbij hoort. Helpt hierover schrijven jou bij het verwerken van je eigen verdriet, geeft het weer hoop? Wat wil je dat anderen hier uit halen?

De dood is onbegrepen. Het doet ons enorm veel pijn. Verdriet. We kunnen er niet omheen. Men hoort vaak: ‘een mens wordt geboren om te sterven’. Daartussen is een hele weg. Voor de een kort, de ander lang. Met vreugde en verdriet. Ook voor mij. Vreugde en verdriet delen. Daar gaat het om. Delen. Samen. Daarin zit ook de hoop. Mijn schrijven schenkt me troost om de pijn van het verdriet te dragen. Schenkt mij dank om het plezier van de vreugde te genieten. Op die manier dit anderen te laten delen. Met beelden van oneindigheid.

Je maakt veel gebruik van social media om je werk te delen, toch besloot je in 2017 ook weer een boek uit te geven. Wat is de kracht van het gedrukte woord voor jou? Hoe verhoudt zich dit tot social media?

In 2006 startte ik een eigen website met behulp van Harrie Brouwers. Columns, gedichten, feuilletons, foto’s, info-rubrieken. Met veel plezier werk ik er dagelijks aan. Tot op de dag van vandaag. Met de komst van de sociale media werd het bereik voor de lezers groter en sneller. Voor de promotie van het dialect werkt dit goed. Steeds meer schrijvers delen hun werk met een groeiende groep geïnteresseerden. In 2017 kwam Paul Weelen van de uitgevrij Tic met het voorstel om een boek uit te geven. Een keuze uit mijn columns en gedichten. Ik zag een heel gedoe op me afkomen. Voor mij nogal wat onrust. Maar ook twijfel. Een boek kun je vast houden. Ruiken. Het is een monument. Een oud medium. Dat kun je van de social media niet zeggen. Daarbij stelde hij spontaan voor om op de voorkant van het boek een schilderij te plaatsen van Carla, mijn overleden echtgenote. Voor mij en mijn kinderen was de keuze toen snel gemaakt. Een monument, met een schilderij van Carla en mijn verhalen en gedichten. Het boek werd uitgegeven. ‘D’r jank van de tsiet.’ Kreeg een viersterrenrecensie van Guus Eurlings in het dagblad De Limburger. Verleden jaar bekroond met de Sjieklieteratuurprijs van het Taal- en LetterenPlatform Limburg.

In je columns stip je ook vaak actuele onderwerpen aan, die gevoelig kunnen liggen bij verschillende mensen. Op subtiele wijze laat je blijken wat je van een onderwerp vindt, je kiest niet (meer) voor de harde confrontatie. Kun je eens vertellen waarom je hiervoor kiest?

Ik vind het een uitdaging om over die onderwerpen zo te schrijven, dat het niet in de conflictsfeer komt. Je verliest anders te veel energie. Die heb je nodig om de nuance te zien. Ruimte voor de schoonheid. De tijden van op de barricaden staan liggen achter me. Mijn idealen van een begripvolle en vredige wereld verwoord ik graag in mijn poëzie en proza.

De meeste mensen kennen je als dialectschrijver. Heb je altijd in het dialect geschreven of ben je in het Nederlands gestart?

Op school was Nederlands de standaardtaal. Dus ook mijn opstellen, die ik met veel plezier schreef. Later werd ik onderwijzer en toen was het niet anders. Musicals, gedichten, liedjes, allemaal in het Nederlands. Geleidelijk aan groeide de interesse in het dialect. Niet alleen met carnaval, maar ook bij andere gelegenheden door het jaar. Als kind las ik samen met mijn vader de Carnavalskrant. En luisterden wij thuis vaak naar de Radio Omroep Zuid. Daar werd ook regelmatig dialect gesproken. Toen ik teksten in het dialect ging schrijven, kreeg ik een thuisgevoel. Warme klanken van geborgenheid. De moederschoot. Ik noem het graag ‘de brós van de mam’ (de borst van moeder). Ik merkte dit ook in de omgang met mijn leerlingen. Als we dialect met elkaar spraken was dit drempelverlagend. Het contact intenser. Als je in een mens wilt zijn, moet je in zijn taal komen. Voor de vorming van een mens is dit van belang. Spelen met taal, je er in thuis voelen, zelfvertrouwen. Geen prestatie, maar beleving. Zo zie ik primair de taal van het dialect. Het is geen dogma. Geen verzameling regels. Voel je thuis in je taal met een open deur naar andere talen.  Dan kun je wat voor anderen  betekenen en anderen voor jou. ‘Verstjtoa’ (verstaan) doe je met je oren en met je hart. Versta je met je hart, gaan de oren vanzelf open.


 
 
 
 

 

Nuutsbreef Veldeke Limburg
Interview met Wim Heijmans, winnaar van de Sjiek Literatuurprijs

 

 


 

Tijdens het laatstgehouden Festival Sjiek ontving Wim Heijmans uit Kerkrade de Sjiek Literatuurprijs voor zijn in het Kirchröätsjer plat geschreven bundel D'r jank van de tsiet. Reden genoeg om eens te gaan praten met de man die al meer dan tien jaar lang een website vult met Kerkraadse poëzie en proza.
We spraken af in de HubBiblioteek in zijn woonplaats en praatten uitgebreid over zijn werk in het onderwijs, wat hem beweegt, hoe de jaren zestig een blijvende invloed hebben gehad op zijn denken en werken, en natuurlijk over zijn prijswinnende boek.

 

Klik HIER voor het hele interview.

 

 

JEDIECHTE-PAD
 

 

 

I meëts va dis joar woeët inne bejin jemaad mit 't jediechte-pad. Failere mit jediechte in 't Hollendsj en d'r dialek zunt jeplaatsjd in 't park va Kirchroa. De dialek jediechte zunt van d'r Loek van de Weijer, d'r Paul Weële en d'r Wim Heijmans. De jediechte zunt jesjlaeve i iezere plate en vas-jemaad an failere oes Ardenner sjtee. 't Is e iedee van de jemeende Kirchroa en de Stichting Dichter in Beeld. 't Jediechte-pad vingt aa bij d'r i-jank vanoes de Niersjprink. 't Pad noa links aahaode. Dat leuft parallel an d'r Könnekswaeg. Vriediegmiddieg 1 fibberwaar waor de faierlieje öffnoeng van 't jediechtepad in d'r Hub.

HEI kant uur de reed leëze van d'r heer Gert Boonekamp. HEI kant uur de jediechte leëze en nog mieë foto's zieë.

 

 

PLATTE-WEG

 

 

 

 

 

 

In ‘t program Plat-eweg vaan Henk Hover op L1 Radio leus eder week ‘ne Limburgstaolegen auteur veur oet eige werk. Dat zien gediechte en verhaole die ieder gepubliceerd zien in Platbook, ‘n twiejaorlekse oetgaof vaan oetgeverij TIC, in samewèrking mèt Veldeke en ‘t Hoes veur de Kunste Limburg.

Deze kier waor de beurt aon Wim Heijmans. Wim wón ieder twie kier de Veldeke Literatuurpries en recentelek nog de Sjiek Literatuurpries veur zie proza en poëzie in ‘t Kèrkraojs. Heer leus noe zie verhaol ‘Driefhoots’ veur. Geer kint ‘t hei nog ‘ne kier beluustere
Wim Heijmans leus veur op L1 Radio - Veldeke Limburg


D’r jank van de tsiet

 

Auteur: Wim Heijmans

prijs: € 14,90

uitgave |tiC|

 

 

 

 

 

SJIEK  LITERATUURPRIJS  2019

 

JURI RAPPORT

D’r jank van de tsiet, van Wim Heijmans

 

Deze bundel is neet gemekkelik in ein aspék te vange. Proza wurt aafgewisseld mit poëzie, waat ’n intresant vormexperiment oplevert. D’r jank van de tsietis wie ’n reis in d’n tied: in meer dan hónged apaarte sjtökker numt  Wim Heijmans ziene laezer mit door ’t joar: van vlak véúr Kersmes toet e joar later Aod-en-Nuuj.
Door aan de chronologie vas te haje en door dezelfde personages sjteeds trök te laote kómme, veult de bundel opvallend samehange en vertroewd aan. De prozatekste van Heijmans zitte vol sjpeelse humor, terwiel zien gedichte teer zeen en vroage oprope.

De jury haet gekaoze veur ’n werk det wit te vernuje zónger det ’t de laezer op ‘n dwaalsjpoor brink. De winneer van de Sjiek-Literatuurpries blinkt oet in fienhumoristische besjrievinge in proza die ’n deper laog kriege in kombinasie mit de gedichte daonaeven-op: D’r jank van de tsiet, van Wim Heijmans

 

 

De Sjiek Literatuurprijs 2019 is óp 27 jannewaar bij 't Festival Sjiek bekankd jemaad in de ECI Cultuurfabriek i Remung.

 
 

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

'NIET GEWONNEN...

MAAR GEKREGEN!'

 

a
b
c
c2
d
e
e1
f
g
i
01/10 
start stop bwd fwd

 

 

Aod kloeëster

Bij de bushalte sjteet inne man. Kiekt in de loeët. ‘t Marjo kunt aavare. Ziet d’r man sjtoa. Heë kunt ‘m bekankd vuur. Zicher. D’r Orbons. D’r sjoeëlmeester va vruier. Het sjtopt.
‘Dag meester.’
Heë beugt ziech jet vuuruvver um besser tse kanne zieë.
‘Ao joa, Marjo.’
‘Kan iech uuch e sjtuk mitneëme?’
‘Iech jon noa ‘t aod kloeëster. Jet vuurleëze.’
‘Iech bring uuch wal.’
D’r meester Hans Orbons. Het hat ‘m jans vuur ziech. D’r ieëtsjte sjoeëldaag. De ieë-tsjte klas. ‘t Woad ‘boom’ sjrievet heë óp ‘t bord. D’rneëver tseechnet d’r meester inne boom. Dat is ‘t Marjo bijblaeve. ‘t Bild van d’r boom. ‘t Bild va wat-s te zeës. ‘t Zieë van ‘t zage.
Bij de kloeëstermoer sjtunt al jet lu. De poats jeet jraad óp. De nuisjieriegheet bij ‘t Marjo waast.
‘Zouw iech óch effe mit eri kanne joa?’
‘Zicher, kink.’
Kink’, ‘t klinkt wie moeziek in de oere. ‘t Marjo laacht ins. Het zeët ‘m noa.
‘Kink’.
Óch d’r meester laacht.
‘Joa kink. Dat bliet.’
Mit andach zitst ‘t Marjo tusje nog mieë lu. Ze loestere vroeë noa d’r meester.
‘’t Is miene meester,’ zeët ‘t teëje ing vrauw neëver ziech.
‘t Applaus dat ópklinkt, veult het óch als zie applaus. ‘t Marjo bliet zitse bis an d’r sjloes. ‘t Weëd jezónge mit werm klanke oes de hieziejer sjproach. Tuen va jietare en pianomoeziek. D’r monneka lieët leefde preuve. Joa de leefde zingt.
Ing sjriefster oes ing plaatsj wieër eróp leëst heur jesjiechte. Heur wöad vermiesje ziech in de lieteratoer van alle tsiete. D’r zaal is ing bibliotheek. Weng mit bucher jekleid. Trappe mit tritte va joare. D’r jeróch va sjriefkoens. De sjtim van de sjriefster is ing nui bladzie in ‘t bóch va dizze oavend.  
‘t Marjo viert d’r meester Hans werm noa heem. Inne herlieje oavend. E nui bild um tse sjpraeche. Um tse zieë.
Ze jrusse ziech.
‘Joa kink,’ zeët ‘t Marjo.
‘Joa meester,’ zeët d’r Hans.
Ze laache. Bilder die blieve.

 

Aod kloeëster

Bij de bushalte sjteet inne man. Kiekt in de loeët. ‘t Marjo kunt aavare. Ziet d’r man sjtoa. Heë kunt ‘m bekankd vuur. Zicher. D’r Orbons. D’r sjoeëlmeester va vruier. Het sjtopt.
‘Dag meester.’
Heë beugt ziech jet vuuruvver um besser tse kanne zieë.
‘Ao joa, Marjo.’
‘Kan iech uuch e sjtuk mitneëme?’
‘Iech jon noa ‘t aod kloeëster. Jet vuurleëze.’
‘Iech bring uuch wal.’
D’r meester Hans Orbons. Het hat ‘m jans vuur ziech. D’r ieëtsjte sjoeëldaag. De ieë-tsjte klas. ‘t Woad ‘boom’ sjrievet heë óp ‘t bord. D’rneëver tseechnet d’r meester inne boom. Dat is ‘t Marjo bijblaeve. ‘t Bild van d’r boom. ‘t Bild va wat-s te zeës. ‘t Zieë van ‘t zage.
Bij de kloeëstermoer sjtunt al jet lu. De poats jeet jraad óp. De nuisjieriegheet bij ‘t Marjo waast.
‘Zouw iech óch effe mit eri kanne joa?’
‘Zicher, kink.’
Kink’, ‘t klinkt wie moeziek in de oere. ‘t Marjo laacht ins. Het zeët ‘m noa.
‘Kink’.
Óch d’r meester laacht.
‘Joa kink. Dat bliet.’
Mit andach zitst ‘t Marjo tusje nog mieë lu. Ze loestere vroeë noa d’r meester.
‘’t Is miene meester,’ zeët ‘t teëje ing vrauw neëver ziech.
‘t Applaus dat ópklinkt, veult het óch als zie applaus. ‘t Marjo bliet zitse bis an d’r sjloes. ‘t Weëd jezónge mit werm klanke oes de hieziejer sjproach. Tuen va jietare en pianomoeziek. D’r monneka lieët leefde preuve. Joa de leefde zingt.
Ing sjriefster oes ing plaatsj wieër eróp leëst heur jesjiechte. Heur wöad vermiesje ziech in de lieteratoer van alle tsiete. D’r zaal is ing bibliotheek. Weng mit bucher jekleid. Trappe mit tritte va joare. D’r jeróch va sjriefkoens. De sjtim van de sjriefster is ing nui bladzie in ‘t bóch va dizze oavend.  
‘t Marjo viert d’r meester Hans werm noa heem. Inne herlieje oavend. E nui bild um tse sjpraeche. Um tse zieë.
Ze jrusse ziech.
‘Joa kink,’ zeët ‘t Marjo.
‘Joa meester,’ zeët d’r Hans.
Ze laache. Bilder die blieve.

 

 

 

 


 

Zukke


 


De tsiedónk hat e urjens in d'r april aafbesjteld. Óp d'r tellevies houwe ze diech mit 't nuits um de oere. En da internet. Billiejer wie e abonnement. 't Mörjens sjteet  neëver zienne telder d'r ipad. Heë scrolt van de ing noa de anger tsiedónk. 't Nuits roetsjt verbij. E sjpel va vingere en oge. Tusjedurch ing bóttram en kaffieë. De anger sjteul an d'r dusj zunt leëg. Inne blik in d'r jaad. Óngertusje scrolle de vingere 't nuits. Zieng oge losse de jedanke los. Heë veëgt de jruemele an d'r mónk aaf. In de tas zitst nog inne sjloek. D'r ipad jeet tsouw. Zieng vingere sjtikt e jeboage oes. Ze zukke ing tsiedónk. 't Jeritsel. Dun papier. Jeróch va vervloage beum. Deet ziech d'r jas aa. Zetst d'r kraag umhoeëg. D'r winkter oamt kouw. De heng deep in de taesje. Sjpatseert noa 't midde van de sjtad. Doa lofe jet lu rónk. De jesjefter hant de dure óp. Durch de vinster van ing kling wieëtsjaf kiekt e eri. Jraad uvver de jardieng ziet e ing tsiedónk. Óp e dusje. Heë jeet eri.
'Mörje, Klinkesj,' zeët de wieëtsvrauw.
Doa sjrukt e va. Heë wil ónbekand blieve. Jee nuits zieë. Mar 't leëze en da ónjeneumd eroes joa.
'Klinkesj, wie jeet 't mit diech? Loewie Klinkesj.'
Heë wil nit wisse weë zie is.  
'Kaffieë  jeer,' zeët e.
Pakt de tsiedónk. De vingere knoevele de reng. D'r jeróch doert bis de tas kunt. 't Nuits hat kluur kraeje. Kót klinkt  'jevelles.' De duur jeet óp. Inne man en ing vrauw kómme eri. Jezank van inne kriskoer vleit mit hön mit. D'r Loewie kiekt uvver de tsiedónk eroes. Die moeziek. Die sjtimme. Ze umerme hem. Vruier tsiete. Wieër wie d'r kop van de tsiedónk kunt e nit. Heë wil eroes. 't Jeveul va vruier trukt hem. Lekt tswai euro óp de tieëk.
'Is jód ezoeë.'
An duur zetst d'r Loewie ziech werm d'r kraag óp. Die sjtimme. Lang jeleie. Mar tseruk noa vruier jeet nit mieë.  Da hüet e werm die sjtimme. Dat kris-jezank. 't Jieët hem e jeveul va lang jeleie. Jet va leefde.
D'r Loewie woar óp vakans in e bergdörp. Óp inne fes-oavend danset inne Trachtengruppe. De lu klatsjete. E meëdje oes d'r dansjroep koam hem hoale. Vuur d'r sjloesdans. 't Rosi. Heë ziet d'r oavend werm jans vuur ziech. Veult 't jeluk va doe. Ze hant ziech ing tsiet lang jesjraeve. Evver de brivve woeëte kótter en de tsiet d'rtusje ummer langer. En noen umermt hem dat jeluk va doe. Wie kót 't óch woar.
E paar sjtroase leuft e durch. De krismoeziek sjalt in zieng oere. Bij de bushalte sjtunt jet lu. D'r Loewie sjlist ziech aa. De bus bringt hem noa de nieëkste plaatsj. Die likt an d'r autowaeg. Óp ing jroeëse parkeerplaatsj sjtunt jet vrachweëns. In d'r ieëtsjte d'r betste vrachwaan ziet e inne chauffeur hinger 't sjtuur zitse. D'r Loewie sjtikt d'r doem óp. D'r chauffeur maat de duur óp.
'Iech bin óngerweëgs noa de berje i Österriech. Kan iech e sjtuk mit?'
'Iech vaar noa Italië. Uvver d'r Brenner. Sjtieg mar i.'
D'r Loewie jeet neëver 'm zitse.
'Has te jee jepek bij diech?'
'Iech bin óngerweëgs noa mieng leefde.'
D'r chauffeur laacht ins.
'Ing vrauw? Is e sjun?'
D'r Loewie knikt. Oes d'r radio sjalt country and western moeziek. Hinger de vuurroet sjteet e kling krisbeumpje. 't Lit van de lempjer is ummer besser tse zieë. D'r duuster vilt.
'Iech hoeët kris-jezank van an duur eri kome. Ze noom miech mit noa vruier.'
D'r chauffeur duit óp e knuupje. Jingle Bells klinkt.
'Wat krismes toch mit e miensj deed.'
D'r Loewie kiekt boave ziech. An d'r plavong van de kabien hingt inne krissjlinger mit böl draa.
'Joa, dat zeës-te jód.'
D'r chauffeur sjtart d'r motor. Zetst de roetewissere aa. 't Vilt jet.
'Is 't al lang jeleie van die vrauw?'  
'Vóftsieg joar.'
Effe is 't sjtil. Mit inne vinger duit d'r chauffeur zieng kap noa hinger.
'Vóftsieg joar...?! Meenste dat die nog óp diech waad?'
D'r Loewie sjwiegt. Heë kiekt sjnak vuur ziech oes. I'm dreaming of a white Chrismas zingt inne mit ing cowboy-sjtim. Noa e paar sjtond sjtóppe ze óp ing jroeëse parkeerplaatsj.
'Vier drinke ós ing tas kaffieë.'
'Iech jon tseruk,' zeët d'r Loewie.
D'r chauffeur maat de duur óp.  
'Iech kiek of iech inne vrachwaan ving woatste mit noa heem kans.'
'Happy Chrismas zingt d'r John Lennon. D'r Loewie neuriet mit.  't Doert nit lang vuurdat d'r chauffeur tseruk is.
'Doahinge. Deë vrachwaan viert noa 't Hollendsj. Doe kans mit.'
D'r Loewie jrust d'r chauffeur.
'Dank en sjun daag.'
Flot leuft e noa d'r angere vrachwaan. 't Is naaskaod. Heë sjtiegt i.
'Doe has jeluk jehat.'
't Is ing vrauwluutssjtim.
'Jeluk huet bij krismes,' zeët d'r Loewie.
De vrauw sjtelt ziech vuur. 'José.'
'Loewie.'
'Werm tseruk?'
'Iech jong mie jeveul noa.'
'Has te 't vónge?'
D'r Loewie trukt de sjouwere óp.
'Mit krismes zunt vier heem,' zeët 't José.
Heë kiekt 'm aa. Ziet d'r blik van 'm. Sjnak vuuroes óp d'r waeg vuur ziech. 't Lit van de angere auto's sjtrieche langs 't fien jetseechend jezich. Vuur middenaat vare ze langs de parkeerplaatsj  woa heë vertrók.
'Hei mós iech zieë.'
't José kiekt 'm effe aa.
'Iech zets diech heem aaf.'
Durch de sjtroas van d'r Loewie viert inne jroeëse vrachwaan. 't Is inne kloare sjterehimmel. Vuurdat e oessjtiecht lekt e ing hank óp d'r erm van 't José.
'Dank en...'
Het lekt inne vinger óp d'r mónk.
'Verwaar dat vuur de krismes.'
Ing tsiet sjteet e nog an duur. ‘Holland’ sjteet óp d'r vrachwaan. Mieë hat e nit kanne zieë. 't Is jet um tse zukke. 't Rosi in de berje. 't José in Holland.
D'r Loewie jeet eri. Wat krismes toch mit diech deed.  
'Happy Chrismas,' fleut e.
Ing tsiet um tse zukke. 

 

 


Zoeken




Het krantenabonnement heeft hij in april al opgezegd. Op televisie slaan ze je met het nieuws om de oren. En dan internet. Goedkoper dan een abonnement. ’s Ochtends ligt naast het ontbijtbord een ipad. Hij scrollt van de ene na de andere krant. Het nieuws glijdt voorbij. Een spel tussen vingers en ogen. Tussendoor een boterham en koffie. De andere stoelen aan tafel zijn leeg. Hij werpt een blik op de tuin. Ondertussen scrollen zijn vingers door het nieuws. Zijn ogen laten de gedachten los. Hij veegt kruimels van zijn mond af. In de mok zit nog een slok koffie. Hij legt de ipad weg. Hij strekt zijn vingers. Ze zoeken een krant. Het geritsel. Dun papier. Geur van vervlogen bomen. Hij trekt zijn jas aan. Doet de kraag omhoog. De winter ademt kou. De handen diep in de tas. Wandelt naar het centrum van de stad. Daar lopen een paar mensen rond. De winkels zijn open. Hij kijkt naar binnen door het raam van een klein café. Net boven het gordijn ziet hij een krant. Op een tafel. Hij gaat naar binnen.
‘Goedemorgen, Klinkers,’ zegt de waardin. Daar schrikt hij van. Hij wil anoniem blijven. Geen nieuws zijn. Maar het lezen en dan ongenoemd weer naar buiten gaan.
‘Klinkers, hoe gaat het met je,’ vraagt de waardin.
Hij wil niet weten wie zij is.
‘Koffie graag,’ antwoordt hij.
Hij pakt de krant. Zijn vingers verkreukelen de rand. De geur blijft hangen tot de koffie komt. Het nieuws heeft kleur gekregen. Kort klinkt het ‘alsjeblieft’. De deur gaat open. Een man en vrouw komen binnen. Met hen komen de kerstliederen van een koor binnen. Louis kijkt over de krant naar buiten. Die muziek. Die stemmen. Ze omarmen hem. Vroegere tijden. Verder dan de kop in de krant komt hij niet. Hij wil naar buiten. Het gevoel van vroeger trekt aan hem. Legt twee euro op de bar.
‘Het is goed zo.’
Buiten doet Louis de kraag weer omhoog. Die stemmen. Lang geleden. Maar terug naar vroeger kan niet meer. Dan hoort hij weer de stemmen. Het kerstgezang. Het geeft hem een gevoel van lang geleden. Iets van liefde.
Louis was op vakantie in een bergdorp. Op een feestavond danste een Trachtengruppe. De mensen klapten. Een meisje uit de dansgroep haalde hem voor de slotdans. Rosi.
Hij ziet de avond weer voor zich. Voelt het geluk van toen. Lange tijd stuurden ze brieven naar elkaar. Maar de brieven werden korter en de tijd ertussen langer. Nu omarmt hij dat geluk van toen. Hoe kort het ook was. Hij loopt door een paar straten. Kerstmuziek schalt in zijn oren. Bij de bushalte staan mensen. Louis gaat erbij staan. De bus brengt hem naar de volgende plaats. Deze ligt aan de snelweg. Op een grote parkeerplaats staan vrachtwagens. In de eerste de beste vrachtwagen ziet hij een chauffeur zitten. Louis steekt zijn duim op. De chauffeur maakt de deur open.
 ‘Ik ben op weg naar de bergen in Oostenrijk. Mag ik een stuk meerijden?’.
‘Ik ga naar Italië over de Brenner-pas. Stap maar in’. Louis gaat naast hem zitten.
‘Heb je geen bagage bij je?’
 ‘k ben op weg naar mijn geliefde.’
De chauffeur lacht. ‘Een vrouw? Is ze mooi?’
Louis knikt. Uit de radio klinkt country and western muziek. Achter de voorruit staat een kerstboompje. Het licht van de kerstlampjes wordt steeds meer zichtbaar. De duisternis valt.
 ‘Ik hoorde kerstliederen van buiten naar binnen komen. Het nam me mee naar vroeger.’  De chauffeur drukt op een knopje. Jingle Bells klinkt.
‘Wat kerstmis toch met mensen doet.’
Louis kijkt naar boven. Aan het dak van de cabine hangt een kerstslinger met ballen.
 ’Ja, dat klopt.’
‘Is het lang geleden met die vrouw?’
‘Vijftig jaar.’
Even is het stil. De chauffeur zet zijn pet naar achter. ‘Vijftig jaar.?! ‘Denk je dat ze op je gewacht heeft?’
Louis zwijgt. Hij kijk strak voor zich uit. I'm dreaming of a white Chrismas zingt een cowboy stem. Na een paar uur stoppen ze op een grote parkeerplaats.
’We gaan koffiedrinken.’
 ‘Ik ga terug’ zegt Louis.
De chauffeur opent de deur. ‘Ik ga kijken of je met een andere vrachtwagen naar huis kunt.’ ‘
Happy Christmas’ zingt John Lennon. Louis neuriet mee. Het duurt niet lang voordat de chauffeur terug is.
‘Daar. Die vrachtwagen rijdt naar Nederland. Je mag mee.’
Louis groet de chauffeur. ‘Dankjewel en nog een fijne dag’.
 Vlug loopt hij naar de andere vrachtwagen. Het is kil. Hij stapt in.
‘Jij hebt geluk gehad’. Het is een vrouwenstem.'
‘Geluk hoort bij kerstmis,’ zegt Louis.
Ze stelt zich voor: ‘José.’
 ‘Louis.’
 ‘Weer terug?’
‘Ik ga mijn gevoel achterna.’ ‘
Heb je het gevonden?’
Louis haalt zijn schouders op.
‘Met kerstmis zijn we thuis’, zegt José.
Hij kijkt haar aan. Ziet haar blik. Strak kijkt ze voor zich uit. De koplampen van andere auto’s strijken langs haar fijn getekende gezicht. Nog voor middernacht rijden ze langs de parkeerplaats waar hij vertrok.
‘Hier moet ik zijn.’
José kijkt hem even aan.
‘Ik breng je wel naar huis.’
Door Louis’ straat rijdt een grote vrachtwagen. Het is een heldere sterrennacht.
Voordat hij uitstapt legt hij een hand op José’s arm.
‘Dankjewel en…’
Ze legt een vinger op zijn mond.
‘Bewaar dat maar voor kerstmis.’
Hij staat nog een tijd buiten. ‘Holland’ staat op de vrachtwagen. Dat is alles wat hij kon zien.
Iets om te zoeken. Rosi in de bergen. José in Holland.
Louis gaat naar binnen. Wat kerstmis toch met je doet.
Hij fluit ‘Happy Christmas’.
Een tijd om te zoeken.

 

 

 

Het kerstverhaal 2011.

De Nederlandse vertaling vindt U ernaast.

U kunt het ook downloaden (KLIK met rechtermuisknop; kies "koppeling opslaan als".)
  

 

 

 


Aisha



 

't Sjloeft wen 't leuft. Zoeë mui is 't. 't Aisha is al lang óngerweëgs. Verdraeve oes zie land durch jewere. Krig, honger. Blód en doeëd. Vöal doeëd. Óp de vlóch. Voet va zie heem. Va misbroech. Jee besjtoa. Oane leëvensmód. Verdraeve va zieng famillieë. Mondelang hat 't rónk jetrókke. Jeleëfd va wat 't vong of klauwet. In e noaberland kroog het werk óp inne boerehof. 't Verdeende jeld hat 't ziech jesjpaard um wieër tse joa. Dat zitst in zie blód. Óngerweëgs zieë. Heem hauwe ze sjaöf en jet eëzele. Doa trókke ze mit rónk. Óp zuk noa jraas, noa wasser en handel um tse uvverleëve. Woeënete i ing hut. Hits en druegde uvverdaag. Kouw 't naats. Ee mit de natoer.

 

Noen leuft 't duch ing vreëm sjtad. Sjtroase, hoezer, lu. Verkier, vöal verkier. Bij ing etalaasj bliet 't sjtoa. 't Lit sjiengt óp zie jezich. Het lekt ing hank óp de roeët. Sjpreit zieng vingere. 't Jlaas veult kaod aa.

 

Noa e joar jong het voet óp d'r boerehof. Tse vós jong 't wieër. Aaf en tsouw kroog 't ing lift. Mondelang woar 't óngerweëg. Doe koam 't in de sjtad. Doa bloof 't nit lang. 't Woar inne jroeëse maeshoof. Ing boot braat 'm mit anger lu óp de vlóch noa de uvverzie. Het hauw nog jraad jeld jenóg um e sjtuk mit d'r tsóg wieër tse reze. De letste daag rezet 't verbórje in inne goederen-wajon. Bis hei. In de sjtad woa zieng sjproach nit jesjpraoche weëd. Die het waal wil versjtoa. Doa alles vuur wil doeë. Liere, wirke. Inne van de lu zieë. Ee mit de natoer. 't Aisha zetst ziech óp 't sjtuupje van 't jesjef. Lekt d'r kop teëje 't vinster. Mui en honger. Kiekt noa engele in de etalaasj. Ze drieëne rónk óp ing karresel. Óngerweëgs in inne tsirkel. Oane end.

 

'Papa, iech han doeësj en bin mui.'
'Nog effe Aisha, vuur d'r duuster zunt vier werm bij de hut.'
D'r pap lekt ing hank óp zieng sjouwer.
'Vuur de zon ónger is, kans te drinke oes d'r wasserputs.'
Inne janse daag durch de brennende zon. Effe hant ze in 't drueje jraas jezaese. Ze trekke wieër. De dere drieve ze vuur ziech oes. In ing wólk va sjtub. 't Aisha sjpreit de erm. In ing hank hat 't inne kuul. De zon zakt lanksaam an d'r himmel. Doahinge bij d'r horizon is wasser. Drinke vuur de naat. Doa sjloffe ze in de hut. Dreume va mörje. Da trekke ze wieër. Óp zuk noa jraas.

 

't Aisha sjtrekt ziech de bee uvver de tritte vuur 't jesjef. D'r kop raest teëje de roet. D'r oam besjleet 't jlaas. Mit inne vinger tseechent het e sjoaf. Tswai poliese kóme aalofe. Ze blieve sjtoa.
'Who are you?'
“t Aisha trukt de sjouwere óp.
'Where do you come from?'  
'Francais,' zeët 't.
Dat kan het e bis-je. Ze wieze óp 'm.
'Papier.'
't Aisha jieët hön zie perzoeënsbewies. Ze neëme 'm mit. Zieng muiheet weëd angs. Het dinkt an 't jevengnis. De poliese bringe 'm noa e hoes. Doa kriet 't  inne telder tsoep mit broeëd. 't Kan óch sjloffe blieve. In e tsimmer mit mieëdere man. Ze ligke i sjtabelbedder. Vuur 't ieëtsjt werm ins in e bed. 't Mörjens kan 't ziech waesje. Ze hant zoeëjaar ring kleier vuur 'm. Wen 't an d'r aesdusj zitst, kunt ing vrauw noa 'm. Ze sjprikt Frantsueziesj.
'Je suis Francien,' zeët ze
Het is vroeë. Veult ziech ópins e bis-je heem in dat vreëm land. Jebórje in de sjproach van die vrauw. 't Lekt 'm oes dat het asiel mós aavroage. Noa 't aese nimt 't Francien 'm mit. Doa vilt e bisje sjnei. 't Aisha sjpreit de erm. 't Vingt vlokke. Jraad sjöaf. 't Maat 'm vroeë.

 

Tsoldate kóme 't dörp eri. Ze sjisse. Koeëjele vleie rónk. D'r pap en de mam ligke óppen sjtroas. In inne pool blód. Doeëd. Lu valle. Lu sjneure. Vuur hön leëve. 't Aisha sjneurt mit. Durch sjtub en zank. Daag en naat.

 

't Aisha leuft mit 't Francien durch de sjtad va jister. Leuft vuur zie leëve. Hoft tse kanne blieve. Ze junt noa e kantoer. Doa weëd zie asiel aajevroagd. D'r daag doanoa bringt 't Francien hem noa d'r tsóg. Het jieët hem inne tsettel. Doa-óp sjteet wie het vare mós um in 't ópvanghoes tse kóme. Ze jeëve ziech de hank. 't Aisha lekt de hank óp zie hats.
'Mercie, Francien.'
Óp 't perron sjteet inne moezieker. Heë sjpilt óp zienne accordeon. D'r tsóg viert binne. De toeëne va Jingle bells junt verlore. 't Aisha sjtiegt i. Noa zie nui heem.
Döks hat 't Aisha mósse umtrekke. Ummer in e anger ópvanghoes. Bis 't tse hure kriet dat 't werm tseruk mós noa zie vruier heem. Voetsjneure hat jinne tswek. An d'r horizon is jinne wasserputs mieë. Sjteet jing hut vuur hem. Jee bed. Ing naat langer wie d'r daag.
In d'r vliejer kiekt 't eroes. 't Land va zieng hofnoeng weëd ummer klinger. Sjmiltst i zieng erinneróng. Sjtiegt óp.
Inne engel oes de etalaasj.
Rónkdrieëne. Oane ing. 

 
 


Aisha



 
Zij loopt te sloffen. Zo moe is zij. Aisha is al lang onderweg. Uit haar eigen land weggejaagd door geweren. Oorlog, honger. Bloed en dood. Veel dood. Op de vlucht. Weg van haar huis. Van misbruik. Geen leven. Geen levensvreugde. Verdreven van haar familie. Maandenlang heeft zij rondgezworven. Zij leefde van wat zij vond of stal. In een buurland vond zij werk op een boerderij. Met het verdiende geld spaarde zij om verder te gaan. Dat zit in haar bloed. Onderweg zijn. Thuis hadden ze schapen en wat ezels. Daar trokken ze mee rond. Op zoek naar gras, water en handel om te overleven. Ze woonden in een hut. Hitte en droogte overdag. Koude nachten. Een met de natuur.

 

Nu loopt zij door een vreemde stad. Straten, huizen, mensen. Verkeer, veel verkeer. Bij een etalage blijft zij staan. Het licht schijnt op haar gezicht. Zij duwt haar hand tegen het raam. Spreidt haar vingers. Het glas voelt koud aan.

 

Na een jaar verliet zij de boerderij. Te voet ging ze verder. Af en toe kreeg ze een lift.  Maandenlang was ze onderweg. Toen kwam ze in de stad. Daar bleef ze niet lang. Het was een grote mesthoop. Een boot bracht haar met andere vluchtelingen naar de overkant. Zij had nog geld om een stuk met de trein verder te reizen. De laatste dagen reisde ze verborgen in een goederenwagon.Tot hier. In de stad waar haar taal niet gesproken wordt. Zij wil de taal van de stad wel verstaan. Daar wil zij alles voor doen. Leren, werken. Een van de mensen zijn. Een met de natuur. Aisha gaat zitten op de stoep voor de winkel. Zij legt het hoofd tegen de winkelruit. Moe en honger. Kijkt naar de engelen in de etalage. Ze draaien rond op een carrousel. Onderweg in een cirkel. Zonder einde.

 

‘Papa, ik heb dorst en ik ben moe.’
‘Nog even Aisha, voor het donker zijn we weer bij de hut.’
De vader legt een hand op haar schouder.
‘Voordat de zon onder is, kun je drinken uit de waterput.’
Een hele dag in de brandende zon. Even zaten ze in het verdorde gras. Ze gaan verder.
De schapen en de ezels drijven ze voor zich uit. In een stofwolk. Aisha spreidt haar armen. In een hand heeft ze een stok. De zon zakt langzaam. Achter de horizon is water. Drinken voor de nacht. Daar slapen ze in de hut. Dromen van morgen. Morgen trekken ze verder. Op zoek naar gras.

 

Aisha strekt de benen over de winkeltrap. Het hoofd rust tegen de ruit. De adem beslaat het glas. Met een vinger tekent ze een schaap. Twee politieagenten lopen langs. Ze blijven staan.
‘Who are you?’
Aisha haalt zijn schouders op.
‘Where do you come from?’
‘Francais’, zegt zij.
Dat spreekt hij een beetje. Ze wijzen naar haar.
‘Papier.’
Aisha geeft hen haar identiteitskaart. Ze nemen haar mee. Haar moeheid verandert in angst. Zij denkt aan de gevangenis. De agenten brengen haar naar een huis. Daar krijgt zij een bord soep met brood. Zij mag blijven slapen. In een kamer met meerdere mensen. Ze liggen in stapelbedden. Voor het eerst sinds lange tijd weer in een bed. ’s Ochtends kan zij zich wassen. Ze hebben zelfs schone kleren voor haar. Als zij aan tafel zit komt een vrouw naar haar toe. Ze spreekt Frans.
‘Je suis Francien,’ zegt ze.
Zij is blij. Voelt zich opeens een beetje thuis in dat vreemde land. Geborgen in de taal van deze vrouw. Ze legt haar uit dat zij asiel moet aanvragen. Na het eten neemt Francien haar mee. ’Er valt een beetje sneeuw. Aisha spreidt haar armen. Ze vangt de vlokken. Net schapen. Het maakt haar blij.

 

Soldaten komen het dorp binnen. Ze schieten. Kogels vliegen in het rond. De vader en moeder liggen op straat. In een plas bloed. Mensen vallen. Mensen rennen. Voor hun leven. Aisha rent mee. Door stof en zand. Dag en nacht.

 

Aisha loopt met Francien door de stad van gisteren. Loopt voor haar leven. Hoopt te mogen bljven. Ze gaan naar een kantoor. Daar wordt haar asiel aangevraagd. Een dag later brengt Francien haar naar de trein. Ze geeft haar een briefje. Daarop staat hoe zij naar het opvanghuis kan komen. Ze geven elkaar een hand. Aisha legt haar hand op haar hart.
‘Merci, Francien’
Op het perron staat een muzikant. Hij speelt accordeon. De trein komt aangereden. De klanken van Jingle Bells gaan verloren. Aisha stapt in. Naar haar nieuwe thuis.
Vaak moest Aisha verhuizen. Iedere keer een ander opvanghuis. Tot zij te horen krijgt dat zij terug moet naar haar oude thuis. Wegrennen heeft geen nut. Aan de horizon is geen waterput meer. Staat geen hut meer voor haar. Geen bed. Een nacht langer dan de dag. In het vliegtuig kijkt zij naar buiten. Het land van haar hoop wordt steeds kleiner. Smelt in haar herinnering. Stijgt op.
Een engel in de etalage.
Ronddraaien. Zonder einde.

 

 


 

Engele

 

 


’t Lit sjpringt óp jreun. Lü sjtèche uvver. Ze zint óngerweëgs noa jesjefter. D’r daag vuur krismes weëd ’t letste nog jehold. Hönne sjrit is flot. Ze uvverlofe ziech bauw. De auto’s wade. In d’r sjtroom leuft d’r Wiel mit. Lanksaam mar flot jenóg um ’t roeë lit vuur tse zieë. An de uvverzie bliete sjtoa. Heë veëgt ziech ing troan aaf. D’r wink is frisj en sjniet durch de kleier. In de etalage vuur ziech ligke krisböl. Óp e sjtuk kartong sjteet jesjrève, 50 %. D’r daag vuur krismes zint de böl nog mar de haofsjeet weëd. Wat zouwe ze mörje weëd zieë? Vuur d’r zebra sjtunt lü. ’t Lit is werm roeë. D’r Wiel leuft durch. Krismoezziek jeet verlore in d’r klank van ’t verkieër. Bij de lantaarnpöal sjtunt krisbeum. An inne lampepoal hange blomme mit e bild van e meëdje. Inne mond jeleie woar ’t óp weëg noa sjoeël uvvervare durch inne vrachwaan. Ónger de oge va vrung óp sjlaag doeëd. D’r ieëtsjte zóndieg van d’r advent woar ee en al troeër. Vuur bij ’t meëdje heem is de krismes wied voet. Ing vrauw leuft vus-je vuur vus-je hinger inne rollator.
‘Dag Wiel, biste óngerweëgs vuur ’t kriskinke?’
‘Nè Traudsje. Iech kiek jet erum.’
‘Witste dat iech óch in ’t bejaardehoes kom woeëne.’
‘Joa Traudsje, wienieë?’
‘In d’r jannewaar, uvver e paar wèche. Iech bin zoeë sjleët óp de bee en jans alling in dat jroeëse hoes. Dat weëd miech tse vöal.’
‘Da kanne vier nog ins óp de kettekaresel,’ laacht d’r Wiel.
‘Joa witste dat nog,’ zeët ’t Traudsje.
’t Traudsje woar vuur d’r Wiel ’t ieëtsjte meëdje. ’t Woar aajevange óp de kirmens. In de kettekaresel wòrp d’r Wiel mit ’t sjteultje van ’t Traudsje. Dat keëket ’t oes en wadet dróp bis d’r Wiel ’t sjteultje werm sjnappet. Sjtoots lofet heë mit zie meëdje  uvver de kirmens. Noa al die joare is de kettekaresel nit verjèse. ‘t Sjteultje vloog voet en is werm tseruk.
‘Wat dees doe die daag, Wiel?’
‘D’r ieëtsje daag kunt d’r jong miech hoale en d’r tswaide daag ’t meëdje. En wieër is in ’t hoes nóg jet tse doeë. En doe?’
‘Mieng doater kunt miech dizze middaag hoale. Vier junt ieëtsjt noa de kingermès. De klingkinger dunt mit. Ze hant miech jraad nog ópjebeld. Oma, komt uur óch, vier zint engele.’
’t Traudsje laacht en zeët nog ins ‘engele’.
D’r Wiel kiekt ‘m aa. Joa engele, zoeë vloog het óch ins in de kettekaresel, inne engel.
‘Iech mós joa, angesj bin iech nit óp tsiet veëdieg. Sjun daag wa Wiel. Bis dernoa.’
‘Doe óch Traudsje.’
Vus-je vuur vus-je, d’r jank van ’t Traudsje noen. D’r Wiel kiekt hem noa. ‘Traud,’ flüstert heë.
Bij d’r zebra sjtikt ’t uvver. ’t Lit is lang jenóg jreun. D’r Wiel leuft wieër. Heë hat zin um noa ing kingermès tse joa. Bij e jesjef bliete sjtoa. Mit jroeëse oge sjtaart heë noa       de etalage, woa engele mit köadjer an d’r plavong hange. In de roet ziet heë ’t Traudsje bij d’r lampepoal mit de blomme verbij joa. De vrauw van ’t jesjef kunt eroes.
‘Is ’t üch nit jód?’
‘Iech han inne engel jezieë?’
‘Wat vuur inne?’
D’r Wiel wiest reët vuur ziech oes.
‘Da komt mar mit.’
De vrauw leuft eri en maat d’r engel los van ’t köadje.
‘Is ’t vuur e kris-jesjenk?’
Heë kiekt de vrauw vrundlieg aa ‘Engele wille vleie. Die kanste nit ipakke.’"
D’r Wiel leuft werm an duur. Vus-je vuur vus-je. Tusje de blomme an d’r lampepoal hingt inne engel. Inne AWACS vleit neer uvver. D’r sjatte van d’r vliejer sjtriecht uvver de sjtroas. De zon jeet ónger. De engele sjpreie hön vlüejele. Inne sjiemmer va vrid kunt uvver de eëd. D’r Wiel veëgt ziech ing troan aaf.
        Wim Heijmans, Kirchroa 2005

 

 

Engelen

 

 


Het verkeerslicht springt op groen. Mensen steken over. Ze zijn op weg naar de winkels. De dagen voor kerstmis worden de laatste dingen nog gekocht. Hun voetstap is snel. Ze lopen zich bijna zelf voorbij. De auto’s wachten. In de stroom loopt Wiel mee. Langzaam maar vlug genoeg om het rode licht voor te zijn. Aan de overkant blijft hij staan. Hij veegt een traan af weg. De wind is koud en snijdend. In de etalage waar hij voor staat liggen kerstballen. Op een stuk karton staat, 50 %. De dagen voor kerstmis zijn de ballen nog maar de helft waard. Wat zouden ze morgen waard zijn? Voor het zebrapad staan mensen. Het verkeerslicht is weer rood. Wiel loopt door. Kerstmuziek gaat verloren in de klank van het verkeer. Bij de lantaarnpalen staan kerstbomen. Aan een lantaarnpaal hangen bloemen met een foto van een meisje. Een maand geleden was ze op weg naar school aangereden door een vrachtwagen. Voor de ogen van haar vrienden óp slag dood. De eerste zondag van de advent was een en al verdriet. Voor de familie van het meisje is kerstmis ver weg. Een vrouw loopt voetje voor voetje achter een rollator.
‘Dag Wiel, ben je onderweg voor het kerstkindje?’
‘Nee Trouwtje. Ik kijk wat rond.’
‘Weet je dat ik ook in het bejaardenhuis ga wonen.’
‘Ja Trouwtje, wanneer?’
‘In januari, over een paar weken. Ik ben zo slecht ter been en helemaal alleen in dat grote huis. Dat is te veel voor mij.’
‘Dan gaan we nog eens op de carrousel,’ lacht Wiel.
‘Ja, weet je dat nog,’ zegt Trouwtje.
Trouwtje was voor Wielzijn  eerste meisje. Het begon op de kermis. In de zweefmolen wierp Wiel met het stoeltje van Trouwtje. Die schreeuwde en wachtte tot Wiel het stoeltje weer greep. Trots liep hij met zijn meisje over de kermis. Na al die jaren is de carrousel niet vergeten. Het stoeltje vloog weg en is weer terug.
‘Wat doe jij met die dagen, Wiel?’
‘De eerste dagen haalt mijn zoon me en de tweede dag mijn dochter. En verder is er in het huis nog wat te doen. En jij?’
‘Mijn dochter haalt mij vanmiddag op. Wij gaan eerst naar de kindermis. De kleinkinderen doen mee. Ze hebben me net nog opgebeld. Oma, komt u ook, wij zijn engelen.’
Trouwtje lacht en zegt nog eens ‘engelen’.
Wiel kijkt haar aan. Ja engelen, zo vloog ze ook eens in de carrousel, een engel.
‘Ik moet gaan, anders ben ik niet op tijd klaar. Mooie dagen Wiel. Tot ziens.’
‘Jij ook Trouwtje.’
Voetje voor voetje, de gang van Trouwtje nu. Wiel kijkt haar na ‘Trouw,’ fluistert hij.
Bij het zebrapad steekt ze over. Het licht is lang genoeg groen. Wiel loopt verder. Hij heeft zin om naar een kindermis te gaan. Bij een winkel blijft hij staan. Met grote ogen staart hij naar de etalage, waar engelen met touwtjes aan het plafond hangen. In de ruit ziet hij Trouwtje bij de lantaarnpaal met bloemen voorbij gaan. De vrouw van de winkel komt naar buiten.
‘Voelt u zich niet goed?’
‘Ik heb een engel gezien?’
‘Welke?’
Wiel wijst recht vooruit.
‘Komt u maar mee.’
De vrouw loopt naar binnen en maakt de engel los van het touwtje.
‘Is het een kerstcadeau?’
Hij kijkt de vrouw vriendelijk aan ‘Engelen willen vliegen. Die kun je niet inpakken.’
Wiel loopt weer op straat. Voetje voor voetje. Tussen de bloemen aan de lantaarnpaal hangt een engel. Een AWACS vliegt laag over. De schaduw van het vliegtuig glijdt over de straat. De zon gaat ónder. De engelen spreiden hun vleugels. Een waas van vrede gaat over de aarde. Wiel veegt een traan weg.

 
 
 


 

Roeë jas


 

’t Lofet e bis-je in de sjtad erum. Jejsef in en jesjef oes. Zoeët jet tusje de kleier. Dong ziech aaf en tsouw inne jas aa. Bekiekket ziech in inne sjpeiel. Doe vool zie oog óp inne roeë jas. In d’r sjpeiel zoog ’t wie ’t ziech vólt. Vroeë, jet nuits waad. Wienieë da óch.

‘Kunste mit de krismes?’
Zienne pap belt ‘m óp.
‘Doe móts mar kiekke, Celine, watste mit de krismes dees.’
Dat wilt ’t óch. Kiekke en heem blieve. Óp zie tsimmer, ruiieg vuur ziech zelver. ’t Hat zoeëvöal tse doeë. In d’r jannewaar mós ’t nog jet vuur de sjtudie i-lieëvere. De scriptie wil ’t vuur d’r zommer aaf han. Doabij, ing keëts, jet lekker kaoche, e jlaas wien en óp d’r televies vingt ’t wal ummer jet.
‘Iech kiek wal pap.’
’t Broecht nit tse zage, dat ’t nit kunt. Heë hat zie heem jevónge bij ing nui vrauw. Mar ’t is nit ’t heem van ’t Celine. De vrauw woeënt boave in ’t land. Ze hat tswai kinger va heurzelver.
‘Wat haste hü jedoa,’ vroagt d’r pap.
‘Iech han jet jeleëze en durch de sjtad jelofe. Iech han inne sjunne jas jezieë.’
‘Haste ‘m jejole?’
‘Nè, iech han nog jinne nüedieg.’
Mit d’r tellefong in de heng sjteet ’t vuur de vinster. Sjuuns vuur de flat sjteet inne man. Vuur ziech e kóffer óppen eëd. Heë sjpilt óp ing jiettaar en zingt.
Vuurdat ’t Celine d’r tellefong oesduit, zeët ’t nog ins: ‘Iech kiek wal.’
D’r nieëkste daag sjlieft ’t ziech oes. En wen zie sjwester nit häu ópjebeld, hauw ’t besjtimd e loach in d’r daag jesjloffe. ’t Sjwester is mit de mam óp vakans jange.
‘Hei likt inne meter sjnei.’
‘Da hat uur ing wiese krismes.’
‘En wie.’
Ing wiese krismes wied voet. Kótbij woar vuur ’t Celine krismes jenóg.
‘Vier belle nog.’
De duur van ’t Celine vilt hinger ‘m in ’t sjlaos. D’r man van de jiettaar is nog nit doa. D’r daag is tse jónk. Vuur ’t Celine waad jans jet. Sjtoedere. D’r daag roetsjt verbij. Went ’t noa heem jeet, sjpilt d’r man werm vuur de flat. ’t Celine wurpt inne euro in ’t kóffer. D’r man hilt óp mit sjpille en zingt da a capella.
‘Doe darfs diech jet wunsje.’
’t Celine laacht en leuft wieër. Went ’t de duur ópmaacht likt óp de vósmat inne brif van de pos. ’t Kan e peks-je aafhoale. Óp ’t poskantoer ziet ’t, dat ‘t e jroeës pak is. D’r man hinger ’t loket kiekt ‘m vrundlieg aa.
‘Sjun daag.’
‘Danke.’
’t Celine duit ’t pak teëje ziech aa. In de tram sjpieële de vingere uvver ’t papier. ’t Kraacht. De nuisjieriegheet waast. Jroeëser weëd de zicherheet wat dri zitst. Heem wilt ’t zieë wat ’t noen veult. De vräud van ópmaache kan nit lang jenóg doere. Doarum sjtiegt ‘t ing halte ieëder oes. D’r zieëwink sjtrieëlt ’t hoar. ’t Pak hilt ’t teëje de brós. Ing boot leuft de have eri. In de kajuit brent e krisbeumpje. An de ziekank sjtunt Roesiesje lettere. Inne man kiekt sjnak vuur ziech oes. ’t Celine bliet sjtoa en kiekt de boot noa. ’t Wasser sjprietst umhoeëg. Hinger ziech likt e park. Tusje de beum kanste ’t lit zieë van de Noorse kirch. ’t Celine leuft derhin. Binne zingt inne koeër. An duur sjteet inne man bij inne dusj. Heë verkeuft krissjtuksjer. In inne jroeëse pot sjteet inne krisboom.
‘Vóftsing euro,’ zeët d’r man i jebraoche Hollendsj.
Ónger inne erm ’t pak en d’r angere d’r pot. Zoeë leuft ’t noa heem. ’t Vilt nit mit. Mar ’t is nit mieë wied. Went ’t langs d’r man mit de jiettaar kunt, zingte werm a capella: “Doe has dienne wónsj?’
’t Celine laacht en leuft wieër. Da drieënt ’t ziech um en jeet tseruk. ’t Zetst ’t beumpje bij d’r man neer.
‘Bis mörje.’
‘Til tomorrow,’ zingt heë. Ing alkohollóf vleit durch de kauw. De vingere oes de haof häosje sjtrieële de sjnoare.
Óp zie tsimmer lekt het ’t pak óp d’r dusj. ’t Broen papier riest ’t lanksaam dervanaaf. Durch de tuut ziet ’t inne roeë sjiemmer. Midde dróp hingt inne bon. ‘Zonder bon niet ruilen.’ Drónger sjteet: ‘Papa.’
’t Celine maat de vinster óp. De havelóf kunt eri. ’t Duit d’r jas vuur de brós tsouw. Da drieënt ’t ziech um. Oes de tuut sjniet ’t mit ing sjier inne sjteer. ’t Wurpt ‘m de vinster eroes. D’r sjteer danst eraaf en bliet óp d’r wèg ligke. D’r man van de jiettaar leuft d’r wèg óp. Auto’s blieve sjtoa. D’r oavend vilt sjtil, effe sjtil. ’t Celine mós dinke an de jesjiechte oes d’r ieëtsjte weltkrig. In de krisnaat zong inne tsoldaat ‘Stille Nacht.’ Oes de loofjrave an beidserzieë sjtónge tsoldate óp. Ze wunsjete ziech zieëlieg krismes. Het maat de vinster tsouw. In de roet ziet ’t inne sjiemmer va ziechzelf in inne roeë jas. Inne sjiemmer va zienne pap. Durch de roet ziet ’t Celine ’t beumpje ónger an de flat. Inne sjteer in d’r tietsj. Bij d’r man mit de jiettaar sjtunt jet lü. Heë zingt a capella de betste wunsje. ’t Klinkt wie moezziek. Dansend in inne roeë jas.

 

 

Rode jas

 


Ze slenterde door de stad. Winkel in en winkel uit. Ze neusde tussen de kledingrekken en paste een paar jassen. Ze keek naar zichzelf in de spiegel. Toen viel haar oog op een rode jas. In de spiegel zag ze hoe ze zich voelde. Blij, iets nieuws wacht. Het maakt niet uit, wanneer.

‘Ben je bij ons met kerstmis?’
Haar vader belde.
‘Kijk maar wat je met kerstmis doet, Celine.’
Dat wil ze ook. Gewoon kijken en thuisblijven. Rustig op haar kamer zijn. Ze heeft nog zoveel te doen. In januari moeten een aantal dingen af voor haar studie. Haar scriptie wil ze voor de zomer afronden. En daarnaast een kaars, lekker eten, wijn en op televisie was altijd wel iets te zien.
‘Ik kijk wel pap’
Ze hoefde niet te zeggen dat ze er niet bij zou zijn. Zijn thuis vond hij bij een nieuwe vrouw. Maar dit was niet het thuis van Celine. De vrouw woonde met haar kinderen in het noorden van het land.
‘Wat heb je vandaag gedaan?’ vroeg haar vader.
‘ Beetje gelezen en naar de stad geweest. Ik heb een mooie jas gezien.’
‘ Heb je hem gekocht?’
‘ Nee, ik heb nog geen nieuwe nodig.’
Met de telefoon in haar hand staat ze voor het raam. Schuin tegenover haar flat staat een man. Voor zich op de grond ligt een open gitaarkoffer. Hij speelt op zijn gitaar en zingt.
Voordat ze ophangt zegt Celine nog eens ‘ Ik kijk wel’.
De dag erna slaapt ze lang. Als haar zus niet gebeld had, zou ze een gat in de dag geslapen hebben. Haar zus is op vakantie met hun moeder.
‘ Hier ligt een meter sneeuw’
‘ Dan wordt het voor jullie een witte kerst’
‘ En wat voor een’
Een witte kerst ver weg. Dichtbij was genoeg kerstmis voor Celine.
‘ We bellen nog wel’
De deur valt achter haar in het slot. De man met de gitaar staat er nog.
De dag is nog jong. Er staat Celine van alles te wachten. Studeren, de dag vliegt voorbij. Als ze naar huis gaat, speelt de man weer voor haar flat. Ze gooit een euro in de koffer. De man stopt met gitaarspelen en zingt a capella:
‘ Je mag een wens doen’
Celine lacht en loopt door. Als ze de deur openmaakt ligt op de deurmat een bericht van de post. Ze kan een pakketje ophalen. Op het postkantoor krijgt ze een groot pakket. De man achter de balie kijkt haar vriendelijk aan.
‘Fijne feestdagen’
‘Dank u wel’

Ze drukt het pakket tegen zich aan. In de tram laat ze haar vingers over het papier glijden. Het papier kraakt. Haar nieuwsgierigheid wordt groter. Ze voelt wat erin zit. Thuis zal ze zien wat ze nu voelt. De vreugde van het uitpakken kan haar niet lang genoeg duren. Daarom stapt ze een halte eerder uit. De zeewind streelt haar haren. Het pakje houdt ze tegen haar borst. Een boot vaart de haven binnen. In de kajuit branden kerstlichtjes. Aan de zijkant van de boot staat een Russische naam.
Een man staart voor zich uit.
Celine blijft staan en kijkt de boot na. Het water slaat tegen de kade. Achter haar is een park. Tussen de bomen zie je het licht van de Noorse kerk. Ze loopt erheen. Binnen zingt een koor. Buiten staat een man bij een tafel. Hij verkoopt kerststukjes.
In een grote pot staat een kerstboom
‘ Vijftien euro’ zegt de man in gebroken Nederlands.
Onder een arm het pakket en onder de andere het boompje.
Als ze langs de man met de gitaar komt, zingt hij haar a capella toe:
‘ Heb je al een wens?’
Ze lacht en loopt door. Dan draait ze zich om en loopt terug. Ze zet het boompje bij de man neer.
‘Tot morgen’
‘ Til tomorrow’ zingt hij. Alcohollucht zweeft door de kou. Verkleumde vingers in de afgeknipte handschoenen strelen de snaren.
Terug op haar kamer legt ze het pakketje op tafel. Ze trek langzaam het bruine papier los. Door het plastic heen ziet ze een rode gloed. Er is een bon op geplakt
‘zonder bon niet ruilen’. Daaronder staat: ‘ papa’

Celine doet het raam open. De havenlucht stroomt binnen. Ze trekt haar jas dicht. Dan draait ze zich om. Ze knipt het plastic kapot en haalt er een ster uit. Ze gooit de ster het raam uit. De ster dwarrelt naar beneden en blijft op de weg liggen. De man met de gitaar loopt er naar toe. Auto’s stoppen. De avond valt stil, heel even stil.
Celine denk aan een verhaal uit de Eerste Wereldoorlog. In de kerstnacht zong een soldaat ‘ Stille Nacht’. Aan beide kanten kropen soldaten uit de loopgraven. Ze wensten elkaar zalig kerstfeest.
Ze doet het raam weer dicht. In de ruit ziet ze een weerspiegeling van zichzelf in een rode jas. Een weerspiegeling van haar vader. Beneden ziet ze het boompje staan. In de top een ster. Bij de man met de gitaar staan mensen. A capella zingt hij de beste wensen. Het klinkt als muziek. Dansend in een rode jas.

 
Laat u voorlezen door Wim! Een kerstverhaal uit 2010. De Nederlandse vertaling vindt U ernaast.

 

 

 

Radio Pool

 

De mörjezon sjiengt bleech durch inne sjlaier va wólke. De klatsjnase landingsbaan lüet óp. In de naat hat inne novembersjtórm jejaagd. Inne vliejer sjteet veëdieg. De passazjiere rejele hön papiere bij d'r sjalter in ing hootsere keet. Middedrin sjteet inne kachel. An de hingerzie krumt ziech ing pief en jeet durch d'r plafong eroes. Boese sjleet d'r wink d'r sjwaam langs de vinster neer. Óp ing bank zitst d'r Sjir. De reestèsj sjteet vuur zieng vus óppen eëd. E junke sjneurt langs. Heë vilt bauw uvver de tèsj.
'Kóm hei, Johnie,' ruft ing vrauw.
Ze zitst teëjenuvver d'r Sjir. Heë kiekt vuur ziech oes. 't Jeet an hem verbij. Ing vrauwlüts-sjtim klinkt oes d'r lautsjprècher an de wand. In 't Engelsj en 't Hollendsj zeët ze, dat de lü kanne i-sjtieje. D'r Sjir maat ziech d'r dikke winktermantel mit köadjer en kneuf tsouw. An duur zetst heë ziech de kaboets óp. D'r wink sjniet uvver de baan. 't Is wasserkaod. D'r vliejer jlietsert in de zon. Heë zetst ziech in d'r vliejer bij ing van de kling vinstere. D'r sjtool neëver hem bliet leëg. An de angerzie van 't jengs-je zitst d'r Johnie mit zieng mam. D'r Sjir kiekt eroes. Heë kan de propellere an inne van de vlüejele zieë. Ze vange aa tse drieëne. 't Broeze van de motore weëd sjterker. D'r vliejer sjtart. Wasser óp de baan sjprietst umhoeëg.
De loeët kótterbij. De eëd ummer klinger. Tusje wólke en wasser. Doa veult heë ziech heem.
D'r Sjir hat an de universiteit sjtoedeerd. Heë wool zoeëvöal wie meuglieg uvver 't weer wisse. Vuur '’t instituut' woa heë noen wirkt, jeet e noa 't norde bij d'r pool. Óp e weersjtation zal heë e paar joar óngerzuk doeë
D'r Johnie leuft durch d'r jank tusje de sjteul. Zieng mam leëst e bóch. D'r Sjir hat doa jee oog vuur. Sjtaart eroes. Wil jing wólk misse. D'r klinge jong krüft óp d'r sjtool neëver d'r Sjir. 'Meneer, woa jut uur hin?'
D'r Sjir kiekt nog ummer eroes. D'r Johnie klopt mit ing hank óp d'r erm van d'r Sjir. 'Meneer, woa jut uur hin?'
Zieng mam kiekt óp van 't bóch. Ze wil jet zage. D'r Sjir drieënt ziech van de vinster aaf. De mam sjwiegt. Ze kan d'r Sjir bekiekke oane dat heë 't merkt. Heë hat nit vöal zin um jet tse zage.
'Wied voet.'
D'r Johnie wiest mit ing hank noa vure. 'Doa?'
'Joa.'
D'r Sjir kiekt werm eroes. ' 't Junke hilt aa. 'Jans wied voet?'.
'Joa.'
'Weë woeënt doa?'
D'r Sjir bedinkt ziech effe. 'D'r krisman.'
De oge van d'r Johnie weëde jroeëser. 'D'r krisman! Mama, deë meneer jeet noa d'r krisman.'
De mam sjteet óp. 'Kóm Johnie, d'r meneer wil zieng rouw han.' Ze pakt 't junke bij de hank. Effe kiekt d'r Sjir de vrauw aa. Jet va sjoodjeveul kunt in 'm óp. Mar heë wees 't nit ónger wöad tse bringe. Wólke zunt mieë zieng sjproach.
Went ze jeland zunt, sjtunt de lü in d'r vliejer óp. D'r Johnie verzukt 't nog ing kier. 'Meneer, wie hitsjt de sjtroas woa d'r krisman woeënt?'
In't jezich van d'r Sjir kunt jet van inne laach. 'Doa is jing sjtroas.'
'Iech wil 'm inne brif sjikke.'
D'r Sjir deed  ziech d'r jas aa. Wat mós heë noen zage? Heë kiekt d'r klinge jong aa. De jroeëse oge maache hem weech. 'Doe kans 'm ópbelle.'
D'r Sjir holt e bus-je oes de tèsj van d'r jas. Heë riest doa e bledje aaf en jieët 't an d'r Johnie. 'Radio Pool' sjteet dróp mit inne nommer.
'Kiek mama wat iech krèje han van d'r meneer.'  
De mam laacht vrundlieg noa d'r Sjir. Tsezame sjtieje ze oes. Heë hulpt heur mit 't kóffer in d'r taxi tse zetse. Óp e keëtje an 't kóffer leëst heë 't adres. Went d'r taxi voetviert winke 't junke en de mam. D'r Sjir sjtikt ing hank óp.  Heë leuft noa 't sjtation. Nog dik inne daag mós e mit d'r sjtoomtsóg noa 't norde. De wólke oes de loeët zunt noen ing sjneidekke. D'r duuster vilt i. An duur is nit vöal mieë tse zieë. Heë deed de oge tsouw. D'r tsóg roast uvver 't jelais wied noa 't norde. Sjneiwólke vleie óp. De sjtoomfleut sjalt durch de poolnaat. Ing lang dónkelheet. D'r duuster beklemt hem nit. De vruuskauw oamt vräud. Wirke mit 't weer in de wiesse natoer. Dat sjprikt zieng sjproach.
Óp 't poolsjtation wirke lü va versjillende leng. Ze besjtoedere 't leëve óp d'r pool Jidderinne óp zieng eje maneer. Ins 't joar darve ze e paar wèche noa heem. De mieëtste dunt dat 't lifste rónk de kris-tsiet. Vuur d'r Sjir broecht dat nit. De kris-jesjiechte jeet an hem verbij. 't Noorderlit boave 't poollandsjaf hat 'm mieë tse vertselle.
Mit e paar man blieve ze hinger. Ze wirke de krisdaag jans ainfach durch. Wen d'r Hillieje-oavend ziech uvver de welt oessjtrekt, zitst d'r Sjir in zieng hut bij d'r hootskachel. Heë sjwaamt ziech nog ing pief vuurdat e sjloffe jeet. Jenist de rouw. Mar ópins piept d'r radio. Oane vöal zin pakt heë d'r microfoon en drieënt an d'r knoep. Mit ing deper sjtim wie angesj, zeët heë: 'Radio Pool'.
'Sjprèch iech mit d'r krisman,' zeët e jónk sjtimpje an de anger zie.
D'r Sjir dinkt dat inne hem vereppele wil. Mar jraad vuurdat e aa wil vange tse vlókke, sjuust 't bild van 't junke durch zienne kop. Mit nog ummer dezelfde depe sjtim zeët e: 'Joa, Johnie. Doe sjpriks mit d'r krisman.

'Krisman, de mama zeët dats te jing tsiet has um miech tse bezukke. Mar kans te ing anger kier kómme?'
'Zicher Johnie, 't nieëks joar.'
'Mama d'r krisman kunt 't nieëks joar.
'D'r radio kraacht. D'r Sjir kan nog jraad versjtoa: 'Zieëlieëje krismes.' De sjtim van de mam. Da weëd d'r kontakt verbraoche. D'r Sjir sjteet nog ing tsiet vuur de vinster. Heë kiekt eroes. E werm jeveul lüet de poolnaat. Ies en sjnei sjmiltse in de vräud van e junke. 'Zieëlieje krismes.' Noorderlit in zie hats. Zieng kriskaat.
't Nieëks joar hat e verlof.
Um d'r krisman tse helpe.
 

 

Radio Pool
 



De ochtendzon schijnt bleekjes door de wolken. De kletsnatte landingsbaan licht op.
’s Nachts raasde er een novemberstorm. Een vliegtuig staat klaar voor vertrek. Passagiers maken hun papieren in orde bij het loket in een houten keet. In het midden staat een kachel.   
Sjir zit op een bank te wachten met zijn reistassen op de grond.
Een jongetje rent langs. Hij valt bijna over de tassen. ‘Kom hier Johnny’ roept een vrouw. Ze zit tegenover Sjir. Hij kijkt voor zich uit. Hij merkt er niets van.  Een vrouwenstem klinkt door de luidspreker. In het Engels en Nederlands zegt ze dat de mensen mogen instappen. Sjir knoopt zijn dikke winterjas met touwtjes dicht. Buiten zet hij zijn muts op. De wind raast over de baan. Het is waterkoud. Het vliegtuig glinstert in de zon. De stoel naast hem blijft leeg. Aan de andere kant van het gangpad zit Johnny met zijn moeder. Sjir kijkt naar buiten. Hij kan de propellers aan een van de vleugels zien. Ze beginnen te draaien. Het geluid van de motoren zwelt aan. Het vliegtuig start. Water op de baan spat op. De lucht dichterbij. De aarde steeds kleiner. Tussen wolken en water. Daar voelt hij zich thuis. Sjir heeft aan de universiteit gestudeerd. Hij wilde zoveel mogelijk over het weer te weten komen. Voor het instituut waar hij werkt reist hij nu richting de noordpool. Daar zal hij de komende jaren onderzoek doen in een weerstation.
Johnny loopt door het gangpad en langs de stoelen. Zijn moeder leest een boek. Sjir ziet dit niet. Hij kijkt naar buiten. Wil geen wolk missen. Het jongetje kruipt op de lege stoel naast Sjir. ‘Waar gaat u heen meneer?’
Sjir kijkt nog altijd naar buiten. Johnny tikt met zijn hand op Sjir’s arm. ‘Waar gaat u heen meneer?’ Zijn moeder kijkt op van het boek. Ze wil iets zeggen. Sjir draait zich om. De moeder zwijgt. Ze kan Sjir bekijken zonder dat hij het merkt. Hij heeft geen zin om te praten. ‘Ver weg’. Johnny wijst met zijn hand naar voren. ‘Daar?’ Sjir kijkt weer naar buiten. ‘Ja’. Wie woont daar? Sjir denkt even na. ‘De kerstman’. De ogen van Johnny worden groot.’ De kerstman! Mama, die meneer gaat naar de kerstman!’
Zijn moeder staat op. ‘Kom Johnny laat die meneer met rust’. Ze pakt het jongetje bij de hand. Even kijkt Sjir haar aan. Schuldgevoel borrelt in hem op. Maar hij kan het niet verwoorden. Wolken zijn meer zijn taal.

Als ze geland zijn, staan de mensen in het vliegtuig op. Johnny probeert het nog een keer.
‘Wat is de naam van de straat waar de kerstman woont, meneer?’ Een voorzichtige lach verschijnt op het gezicht van Sjir. ‘Daar is geen straat.’ ‘maar ik wil hem een brief sturen’.

Sjir trekt zijn jas aan. Wat moet hij hierop zeggen? Hij kijkt de kleine jongen aan. Zijn grote ogen ontroeren Sjir. ‘Je kunt hem opbellen’.
Sjir haalt een boekje uit zijn jaszak. Hij scheurt er een blaadje uit en geeft het aan Johnny.
‘Radio Pool’ staat er op geschreven met een telefoonnummer.
‘Kijk mama wat ik gekregen heb’. Zijn moeder lacht vriendelijk naar Sjir. Samen stappen ze het vliegtuig uit. Hij helpt haar met de koffer in taxi te laden. Als de taxi wegrijdt zwaait het jongetje en zijn moeder. Sjir steekt zijn hand op. Hij loopt naar het station. Nog een lange dag moet hij naar het noorden reizen met de stoomtrein. De wolken in de lucht zijn veranderd in een sneeuwdeken. De avond valt in. Buiten is niet veel meer te zien.
Hij doet zijn ogen dicht. De trein raast over de rails ver weg naar het noorden.
Sneeuwwolken stuiven op. De stoomfluit klinkt door de poolnacht. Een lange duisternis.
De duisternis beklemt hen niet. De vrieskou ademt vreugde. Werken met het weer in de witte natuur. De natuur spreekt zijn taal. Op het poolstation werken mensen uit verschillende landen. Ze bestuderen het leven op de pool. Ieder op zijn eigen manier.
Een keer per jaar mogen ze een paar weken naar huis.


De meeste gaan het liefste rond kersttijd. Voor Sjir hoeft dat niet. Kerstverhalen gaan aan hem voorbij. Het Noorderlicht boven het poollandschap vertelt hem meer. Met een paar man blijven ze achter. Als kerstavond zich over de wereld uitstrekt, zit Sjir in zijn hut bij de houtkachel. Hij rookt een pijp voordat hij naar bed gaat. Geniet van de rust. Maar opeens piept de radio. Met tegenzin pakt hij de microfoon en draait aan een knop. Met een zwaardere stem dan normaal zegt hij; ’Radio Pool’.
‘Spreek ik met de kerstman?’ zegt een jong stemmetje. Sjir denk dat iemand hem voor het lapje houdt. Maar net voordat hij begint te vloeken, schiet het beeld van het jongetje uit het vliegtuig door zijn hoofd. Met een nog lagere stem zegt hij; ‘Ja, Johnny, je spreekt met de kerstman’. ‘ Kerstman, mijn moeder zegt dat jij geen tijd hebt om mij te bezoeken vanavond. Maar kun je niet een andere keer komen?’. ‘Zeker Johnny, volgend jaar’
‘Mama, de kerstman komt volgend jaar’. De radio kraakt. Sjir hoort nog net ‘Zalig kerstfeest’. De stem van de moeder. Dan wordt het contract verbroken. Sjir staat nog een tijdje voor het raam. Hij kijkt naar buiten. Een warm gevoel licht de poolnacht op. IJs en sneeuw smelten door de vreugde van een jongetje ‘Zalig kerstfeest’.
Noorderlicht in zijn hart.
Zijn kerstkaart.
Volgende jaar heeft hij vrij.
Om de kerstman te helpen.

 
Radio Pool
 

De mörjezon sjiengt bleech durch inne sjlaier va wólke. De klatsjnase landingsbaan lüet óp. In de naat hat inne novembersjtórm jejaagd. Inne vliejer sjteet veëdieg. De passazjiere rejele hön papiere bij d'r sjalter in ing hootsere keet. Middedrin sjteet inne kachel. An de hingerzie krumt ziech ing pief en jeet durch d'r plafong eroes. Boese sjleet d'r wink d'r sjwaam langs de vinster neer. Óp ing bank zitst d'r Sjir. De reestèsj sjteet vuur zieng vus óppen eëd. E junke sjneurt langs. Heë vilt bauw uvver de tèsj.
'Kóm hei, Johnie,' ruft ing vrauw.
Ze zitst teëjenuvver d'r Sjir. Heë kiekt vuur ziech oes. 't Jeet an hem verbij. Ing vrauwlüts-sjtim klinkt oes d'r lautsjprècher an de wand. In 't Engelsj en 't Hollendsj zeët ze, dat de lü kanne i-sjtieje. D'r Sjir maat ziech d'r dikke winktermantel mit köadjer en kneuf tsouw. An duur zetst heë ziech de kaboets óp. D'r wink sjniet uvver de baan. 't Is wasserkaod. D'r vliejer jlietsert in de zon. Heë zetst ziech in d'r vliejer bij ing van de kling vinstere. D'r sjtool neëver hem bliet leëg. An de angerzie van 't jengs-je zitst d'r Johnie mit zieng mam. D'r Sjir kiekt eroes. Heë kan de propellere an inne van de vlüejele zieë. Ze vange aa tse drieëne. 't Broeze van de motore weëd sjterker. D'r vliejer sjtart. Wasser óp de baan sjprietst umhoeëg.
De loeët kótterbij. De eëd ummer klinger. Tusje wólke en wasser. Doa veult heë ziech heem.
D'r Sjir hat an de universiteit sjtoedeerd. Heë wool zoeëvöal wie meuglieg uvver 't weer wisse. Vuur '’t instituut' woa heë noen wirkt, jeet e noa 't norde bij d'r pool. Óp e weersjtation zal heë e paar joar óngerzuk doeë
D'r Johnie leuft durch d'r jank tusje de sjteul. Zieng mam leëst e bóch. D'r Sjir hat doa jee oog vuur. Sjtaart eroes. Wil jing wólk misse. D'r klinge jong krüft óp d'r sjtool neëver d'r Sjir. 'Meneer, woa jut uur hin?'
D'r Sjir kiekt nog ummer eroes. D'r Johnie klopt mit ing hank óp d'r erm van d'r Sjir. 'Meneer, woa jut uur hin?'
Zieng mam kiekt óp van 't bóch. Ze wil jet zage. D'r Sjir drieënt ziech van de vinster aaf. De mam sjwiegt. Ze kan d'r Sjir bekiekke oane dat heë 't merkt. Heë hat nit vöal zin um jet tse zage.
'Wied voet.'
D'r Johnie wiest mit ing hank noa vure. 'Doa?'
'Joa.'
D'r Sjir kiekt werm eroes. ' 't Junke hilt aa. 'Jans wied voet?'.
'Joa.'
'Weë woeënt doa?'
D'r Sjir bedinkt ziech effe. 'D'r krisman.'
De oge van d'r Johnie weëde jroeëser. 'D'r krisman! Mama, deë meneer jeet noa d'r krisman.'
De mam sjteet óp. 'Kóm Johnie, d'r meneer wil zieng rouw han.' Ze pakt 't junke bij de hank. Effe kiekt d'r Sjir de vrauw aa. Jet va sjoodjeveul kunt in 'm óp. Mar heë wees 't nit ónger wöad tse bringe. Wólke zunt mieë zieng sjproach.
Went ze jeland zunt, sjtunt de lü in d'r vliejer óp. D'r Johnie verzukt 't nog ing kier. 'Meneer, wie hitsjt de sjtroas woa d'r krisman woeënt?'
In't jezich van d'r Sjir kunt jet van inne laach. 'Doa is jing sjtroas.'
'Iech wil 'm inne brif sjikke.'
D'r Sjir deed  ziech d'r jas aa. Wat mós heë noen zage? Heë kiekt d'r klinge jong aa. De jroeëse oge maache hem weech. 'Doe kans 'm ópbelle.'
D'r Sjir holt e bus-je oes de tèsj van d'r jas. Heë riest doa e bledje aaf en jieët 't an d'r Johnie. 'Radio Pool' sjteet dróp mit inne nommer.
'Kiek mama wat iech krèje han van d'r meneer.'  
De mam laacht vrundlieg noa d'r Sjir. Tsezame sjtieje ze oes. Heë hulpt heur mit 't kóffer in d'r taxi tse zetse. Óp e keëtje an 't kóffer leëst heë 't adres. Went d'r taxi voetviert winke 't junke en de mam. D'r Sjir sjtikt ing hank óp.  Heë leuft noa 't sjtation. Nog dik inne daag mós e mit d'r sjtoomtsóg noa 't norde. De wólke oes de loeët zunt noen ing sjneidekke. D'r duuster vilt i. An duur is nit vöal mieë tse zieë. Heë deed de oge tsouw. D'r tsóg roast uvver 't jelais wied noa 't norde. Sjneiwólke vleie óp. De sjtoomfleut sjalt durch de poolnaat. Ing lang dónkelheet. D'r duuster beklemt hem nit. De vruuskauw oamt vräud. Wirke mit 't weer in de wiesse natoer. Dat sjprikt zieng sjproach.
Óp 't poolsjtation wirke lü va versjillende leng. Ze besjtoedere 't leëve óp d'r pool Jidderinne óp zieng eje maneer. Ins 't joar darve ze e paar wèche noa heem. De mieëtste dunt dat 't lifste rónk de kris-tsiet. Vuur d'r Sjir broecht dat nit. De kris-jesjiechte jeet an hem verbij. 't Noorderlit boave 't poollandsjaf hat 'm mieë tse vertselle.
Mit e paar man blieve ze hinger. Ze wirke de krisdaag jans ainfach durch. Wen d'r Hillieje-oavend ziech uvver de welt oessjtrekt, zitst d'r Sjir in zieng hut bij d'r hootskachel. Heë sjwaamt ziech nog ing pief vuurdat e sjloffe jeet. Jenist de rouw. Mar ópins piept d'r radio. Oane vöal zin pakt heë d'r microfoon en drieënt an d'r knoep. Mit ing deper sjtim wie angesj, zeët heë: 'Radio Pool'.
'Sjprèch iech mit d'r krisman,' zeët e jónk sjtimpje an de anger zie.
D'r Sjir dinkt dat inne hem vereppele wil. Mar jraad vuurdat e aa wil vange tse vlókke, sjuust 't bild van 't junke durch zienne kop. Mit nog ummer dezelfde depe sjtim zeët e: 'Joa, Johnie. Doe sjpriks mit d'r krisman.

'Krisman, de mama zeët dats te jing tsiet has um miech tse bezukke. Mar kans te ing anger kier kómme?'
'Zicher Johnie, 't nieëks joar.'
'Mama d'r krisman kunt 't nieëks joar.
'D'r radio kraacht. D'r Sjir kan nog jraad versjtoa: 'Zieëlieëje krismes.' De sjtim van de mam. Da weëd d'r kontakt verbraoche. D'r Sjir sjteet nog ing tsiet vuur de vinster. Heë kiekt eroes. E werm jeveul lüet de poolnaat. Ies en sjnei sjmiltse in de vräud van e junke. 'Zieëlieje krismes.' Noorderlit in zie hats. Zieng kriskaat.
't Nieëks joar hat e verlof.
Um d'r krisman tse helpe.


Krisnieëvel
 
 

Rónk de kristsiet is ’t wie jiddes joar druk in de jesjefter. Óp jidder trit van de roltrappe sjtunt wal e paar vus. Zoeë kót vuur krismes weëd nog flot ’t letste jehold. En dat is nog jans jet. ’t Kristl kiekt bij de triekkoots. Ze ligke jevauwe óp inne dusj. ’t Kiekt ieëtsj noa de moas, xl. Vuur inne sjwerver is dat jód ezoeë. Besser tse jroeës dan tse kling. Went ’t mar de kauw boese hilt. Mit krismes sjenkt het inne sjwerver inne triekko. Bij ’t sjtation zitse d’r jenóg. Durch ’t joar weëde langs de hoezer tüte vol mit auw kleier ópjehold. Mar mit krismes wilt ’t Kristl inne nuie sjenke. Woarum? E aod jeveul va dele? Ziech sjuldieg veule? Vier hant zoeëvöal en zie zoeë winnieg.
Bij de oma heem hauwe ze inne boerehof. Óp krisoavend koame de erm lü noa d’r hof en kroge in de sjuur jet tse èse. ’t Kristl hauw die jesjiechte van de oma jans jet joare ónger d’r krisboom jehoeëd. Doa is besjtimd jet va blieve hange. ’t Letste jesjenk dat mit de krismes jejole weëd, is d’r triekko vuur inne sjwerver. Alling dis joar woar de tsiet knap. Vanaaf d’r zommer wirkt ’t Kristl in ’t norde van ’t land. ’t Woeëd durch ’t bedrief uvverjeplaatsjt. ’t Is tse wied um jiddere daag óp en neer tse reze. In de weekende kunt ’t noen heem. Wat wils te went ste in de vóftsieg bis. De kinger sjtoedere nog. Da kanste ’t jeld jód jebroeche. Anger werk vingste nit mieë zoeë flot. En ’t zouw mar vuur e joar zieë.
Dizze mörje hant ze óp ‘t kantoer nog ing besjprèchóng jehat. ‘t Jong flotter wie ze jedaad hauwe. Doarum kanke ze ieëder noa heem joa. ‘t Kunt ’t Kristl jód oes. ’t Jesjenk vuur d’r sjwerver jelde en nog vuur d’r duuster heem zieë. Mörje is ’t Hillieje oavend. Da is i hoes nog jenóg tse doeë. ’t Vräut ziech. Noa heem. Tusje krismes en nuijoar hat ’t vrij. In de letste monde hat ’t óp kantoer nui lü liere kenne. Doa kan ’t jód mit ópsjisse. Ejentlieg besser dan de lü woa ’t óp ’t vruiere kantoer mit wirket. ’t Krisdiné hauw vurrieje wèch vuur hem óch langer jedoerd wie anger joare.
Bij d’r dusj mit triekkoots sjtunt inne man en ing vrauw. Ze hant ’t uvver de moas. Ze tswiefele. ‘t Kristl pakt d’r ieëtsjte betste XL en leuft d’rmit noa de kassa. ’t Is inne jrieze mit blauw sjtreve. Dat deed ’t ummer jód. An duur is ’t nieëvelig. ’t Zetst ziech d’r kraag óp. ’t Leuft flink durch noa ’t sjtation. Óp ’t perron sjtunt hei en doa jet lü. Zoeë midde óp d’r daag jeet ’t nog mit de drukte. ’t Kristl sjtelt ziech oes d’r wink hinger e reklamebord. Doa-óp is inne krismaan tse zieë deë cola drinkt. Oes d’r nieëvel viert d’r tsóg ’t sjtation binne. ’t Kristl zetst ziech óp e inkelsjteulsje. De reestèsj neëver ziech. De tuut mit d’r triekko boave dróp. An de anger zie van ’t jengs-je zitse inne man en ing vrauw.
‘D'r wink drieft d’r nieëvel voet,’ zeët d’r man.
De vrauw kiekt eroes.
‘Dat hant ze óch jemeld. Flinke sjtorm’.
’t Kristl pakt ziech e bóch oes de tèsj. Óp de reze tusje heem en ’t werk hat ’t al jans jet bucher jeleëze. An duur klinkt ing fleut. E meëdje kan nog jraad vuur de dure sjlisse eri sjpringe. Boese oam vilt ’t óp ing bank. Neëver ziech zetst ’t e pak neer. E kerstpakket zoeë tse zieë. D’r man kiekt noa ’t meëdje.
‘Jraad óp tsiet,’ zeët e.
De vrauw sjtüest d’r man aa en wiest noa de vinster.
‘Kiek ins an duur, wie de beum hin en heer junt.’
‘Vier zitse werm,’ zeët d’r man.
’t Vingt aa tse reëne. ’t Klattert teëje de roete. Me kan nit mieë eroes kiekke. In d’r tsóg jeet ’t lit aa. Mar nit vuur lang. ’t Jeet e paar moal oes en aa. D’r tsóg viert ummer lanksamer. Bis heë sjtil sjteet. ’t Lit is noen oes. ’t Kristl kiekt óp van ’t bóch. An duur vilt tusje d’r reën sjnei. De nase vlokke kleëve an de roete. D’r man kiekt ins rónk. Heë zetst ziech reët óp.
‘Wat krien vier da noen. Toch jing ‘vertraging’. Deë zouw tsóg.’
‘Iech zaat ’t toch. Ze hant sjleët weer jemeld,’ zeët de vrauw.
D’r man sjtelt ziech.
‘Doa broecht de tsóg toch nit vuur tse blieve sjtoa.’
D’r conducteur kunt de coupé eri.
‘D’r tsóg kan nit wieër. Doa zunt beum óp ’t sjpoor jevalle. Ze hant sjpoorkabele jetróffe. Wie lang ’t doert, wisse vier nit.’
‘Hoffentlieg zunt vier vuur de krismes heem’, zeët d’r man.
D’r conducteur laacht ins.
‘Angesj maache vier ’t ós hei jemuutlieg.’
D’r man zetst ziech werm. De vrauw züet ins. In dé coupé is ’t noen sjtil. ’t Meëdje pakt ziech d’r tellefong. ’t Duit inne nommer.
‘Mit miech. D’r tsóg sjteet sjtil. Doa ligke beum óp ’t jlais...Bij üch óch sjleët weer… Leve jong.’
’t Deed d’r tellefong tseruk in de tèsj van d’r jas.
‘Dat kan nog lang joa doere. In ’t janse land is vöal sjaa durch d’r sjtorm’.
’t Kristl sjtelt ziech um d’r jas aa tse doeë. ’t Weëd lanksaam aa kauwer in d’r tsóg. D’r man en de vrauw dunt ‘m noa. An duur is ’t noen drüeg. D’r sjtorm hat ziech jelaad. ’t Weëd duuster. ’t Meëdje hat noen óch d’r jas aa.
‘Iech krien honger.’
Het maat ’t kerstpakket óp en holt ing doeës mit kuchs-jer droes. Ónger ’t ópsjtoa riest het ’t roeë cellofaanpapier mit wiese krisbeumpjer d’rva. ’t Prezenteert de kuchs-jer an ’t Kristl, d’r man en de vrauw. D’r conducteur kunt jraad eri. Óch heë kriet ee.
‘Danke,’ zeët e. ‘’t Kan nog ing janse tsiet doere ier vier wieër kanne.’
‘Kanne jing busse i-jezatsd weëde,’ vroagt d’r man.
‘Dat is lestieg. ’t Verkier is durch d’r sjtorm behuurlieg durchee.’
’t Kristl sjteet óp en jeet bij ’t meëdje zitse.
‘Mienne naam is Kristl’.
‘Wat sjun,’ zeët ’t meëdje, ‘Kristl en dat mit krismes.’
‘Joa iech dink dat iech jet mit krismes han’.
’t Kristl vertselt ‘m de jesjiechte van d’r triekko.
‘Iech han nüks mit krismes. Iech woeën in e hoes mit ing vrauw, die in d’r aujoes al aavingt uvver wainachte, mieng mam. En in d’r september al ins ing kris-cd sjpilt. Doa weëd iech jek va. Vasteloavend. Doa kanste miech mit aakómme. Mar krismes. Trouwens iech heesj Robin. Mar iech mós zage die jesjiechte van deë sjwerver zeët miech wal jet.’
Het maat ’t kerstpakket werm óp. Noen holt ’t e kieës-je droes. Da sjtelt ’t ziech. ‘Meneer en mevrouw, komt d’rbij zitse. Dat is toch jemuutliejer.’ De vrauw sjteet óp. Ze duit teëje d’r erm van d’r man.
‘Doa is ’t misjien wermer.’
D’r man züet ins. Heë sjteet óch óp. Ze zetse ziech teëjenuvver de tswai vrauwlü. ‘Vier heesje Vermeer,’ zeët de vrauw. ‘Karin en André.’
‘Kristl en Robin,’ laacht ’t meëdje.
Oes de does pakt ’t inne keëtselüeter.
‘Hat inne sjweëjele?’ D’r man jieët ‘m inne aasjtècher. Óp ’t plenks-je vuur de vinster brent ing keëts. ’t Keëtselit kluurt de coupé. E jeveul va krismes danst mit de vlamme. Went de plets-jer en d’r kieës óp zunt, jeet ’t lit aa. De keëtse zunt al e sjtuk ópjebrank. De sjtim van d’r conducteur klinkt oes de lautsjprèchere.
‘Danke vuur d’r jedóld. Vier kanne wieër. Vuur krismes zunt vier heem.’
’t Kristl laacht. Het sjteet óp.
‘Iech pak miech de tèsj.’
Mar went ’t bij de tèsj kunt, ziet ’t dat de tuut leëg is. ’t Wil sjoebbe. Mar ’t tswiefelt. ‘D’r triekko is al zienne wèg jange,’ zeët ’t hel óp.
‘Wat,’ ruft ’t Robin.
‘Heë is voet!’
‘Voet? Da waat.’
’t Robin leuft de coupé eroes. Effe sjpieëder sjalt zieng sjtim durch d’r tsóg.
‘Vier wunsje d’r jrieze triekko mit de blauw sjtreve ing XL krismes bij d’r sjwerver.’ Lanksaam viert d’r tsóg ’t sjtation binne. D’r oavend is sjpieë. ’t Robin hat ’t kerstpakket in de tuut van ’t Kristl jedoa. Tsezame lofe ze eroes. ’t Karin en d’r André lofe hinger hön. Óp de trappe vuur ’t sjtation zitst in e eks-je voet jekroafe vuur de kauw inne sjwerver. ’t Kristl zetst de tuut bij hem neer. D’r sjwerver kiekt ‘m sjui aa. ’t Weëd nüks jezaad. Krismes hat nit vöal wöad nüedieg. ‘t Kristl en ’t Robin lofe wieër.
‘Los ’t diech jód joa,’ zage ze teëjenee.
Jidderinne jeet zienne wèg. Óp ing bank van ’t perron likt inne triekko. Jries mit bloa sjtrieve. XL. D’r conducteur ziet ‘m ligke. Heë raaft ‘m óp. Bij de tuut an d’r oes-jank lekt heë d’r triekko neer. D’r sjwerver laacht zieng broeng tseng bloes. D’r conducteur leuft tseruk noa ’t perron. D’r nieëkste tsóg waad. Vuurdat heë fleut, flüstert heë. ‘Happy XL-mas’.

 

 

Kerstnevel
 

Rond de kersttijd is het zoals ieder jaar druk in de winkels. Op iedere trede van de roltrappen staat wel een paar voeten. Vlak voor kerstmis worden nog vlug de laatste boodschappen gedaan. Dat zijn er nog heel wat. Kristl kijkt bij de truien. Ze liggen opgevouwen op een tafel. Ze pakt er een in de maat XL. Voor een zwerver is dat goed, beter te groot dan te klein. Als het de kou maar buiten houdt. Met kerstmis schenkt ze een zwerver een trui. Bij het station zitten er genoeg. Het hele jaar worden zakken vol met oude kleren opgehaald. Maar met kerstmis wilt Kristl een nieuwe trui schenken. Waarom? Een oud gevoel van delen? Zich schuldig voelen? Wij hebben zoveel en zij zo weinig?
Haar oma woonde vroeger op een boerderij. Op kerstavond kwamen de arme mensen naar de boerderij en kregen eten in de schuur. Kristl hoorde dit verhaal van oma ieder jaar jaar tijdens kerstmis. Van dat verhaal is bij haar iets blijven hangen. Het laatste kerstcadeau dat ze koopt, is de trui voor de zwerver. Echter dit jaar was er weinig tijd. Sinds de zomer werkt Kristl in het noorden van het land. Ze werd door het bedrijf overgeplaatst. Het is te ver om iedere dag op en neer te reizen. In het weekend gaat ze naar huis. Wat wil je als in de vijftig bent. De kinderen studeren nog. Dan heb je het geld hard nodig. Ander werk vind je niet meer zo vlug. En het zou maar voor een jaar zijn.
Vanochtend is er op kantoor nog een vergadering. Ze waren vlugger klaar dan verwacht. Daarom konden ze eerder naar huis gaan. Dit kwam Kristl goed van pas. Het cadeau voor de zwerver kopen en nog voor het donker thuis zijn. Morgen is het kerstavond. Dan is er thuis nog heel wat te doen. Ze verheugt zich. Naar huis. Tussen Kerstmis en Nieuwjaar heeft ze vrij. De afgelopen maanden heeft ze op kantoor de nieuwe collega’s leren kennen. Daar kan ze goed mee opschieten. Eigenlijk beter dan de mensen waarmee ze op het vorige kantoor werkte. Vorige week duurde het kerstdiner langer dan tijdens vorige jaren.
Bij de tafel met de truien staan een man en een vrouw. Ze overleggen welke maat het moet zijn. Ze twijfelen. Kristl pakt de eerste beste XL en gaat ermee naar de kassa. Het is een grijze met blauwe strepen. Die is altijd geschikt. Buiten is het mistig. Ze zet de kraag omhoog. Ze loopt vlug door naar het station. Op het perron staan hier en daar enkele mensen. Midden op de dag valt het nog mee met de drukte. Kristl schuilt voor de wind achter een reclamebord. Daarop staat een kerstman die cola drinkt. Uit de mist rijdt de trein het station binnen. Kristl gaat op een eenpersoonszitplaats zitten. De reistas naast zich. De zak met de trui er bovenop. Aan de andere kant van het gangetje zitten een man en een vrouw.
‘De wind drijft de mist weg,’ zegt de man.
De vrouw kijkt naar buiten.
‘Dat hebben ze ook voorspeld. Flinke storm.’
Kristl pakt een boek uit de tas. Op de reizen tussen thuis en het werk heeft ze al heel wat boeken gelezen. Buiten klinkt een fluit. Een meisje kan nog net voordat de de deuren sluiten naar binnen springen. Buiten adem valt ze op een bank. Naast zich zet ze een pak neer. Een kerstpakket zo te zien. De man kijkt naar het meisje.
‘Net op tijd,’zegt hij.
De vrouw stoot de man aan en wijst naar het raam.
‘Kijk eens naar buiten, hoe de bomen heen en weer gaan.’
‘Wij zitten warm,’ zegt de man.
Het begint te regenen. Het klettert tegen de ruiten. Je kunt niet meer naar buiten kijken. In de trein gaat het licht aan. Maar niet voor lang. Het gaat een paar keer uit en aan. De trein rijdt steeds langzamer. Totdat hij stil staat. Het licht is nu uit. Kristl kijkt op van haar boek. Buiten valt tussen de regen sneeuw. De natte vlokken plakken op de ruiten. De man kijkt rond. Hij gaat rechtop zitten.
‘Wat krijgen we nou. Toch geen vertraging. Die rotte trein.’
'Ik zei het toch. Ze hebben slecht weer voorspeld,’zegt de vrouw.
De man gaat staan.
‘Daar hoeft de trein toch niet voor te blijven staan.’
De conducteur komt de trein binnen.
‘De trein kan niet verder. Er zijn bomen op de rails gevallen. Ze hebben spoorkabels geraakt. Hoe lang het duurt, weten wij niet.’
‘Hopelijk zijn we voor kerstmis thuis,’zegt de man.
De conducteur lacht.
‘Anders maken wij het hier gezellig.’
De man gaar weer zitten. De vrouw zucht eens. In de coupé is het nu stil. Het meisje pakt de telefoon. Ze toetst een nummer in.
‘Met mij. De trein staat stil. Er liggen bomen op de rails… Bij jullie ook slecht weer… Lieve help.’
Ze stopt de telefoon terug in de zak van de jas.
‘Dat kan nog lang duren. In het hele land is veel schade door de storm.’
Kristl gaat staan om haar jas aan te trekken. Langzaam wordt het kouder in de trein. De man en de vrouw volgen het voorbeeld van Kristl. Buiten is het nu droog. De storm is gaan liggen. Het wordt donker. Het meisje heeft nu ook de jas aangetrokken.
'Ik krijg honger.’         
Ze maakt het kerstpakket open en haalt er een doos met koekjes uit. Als ze opstaat scheurt ze het rode cellofaanpapier met witte kerstboompjes eraf. Ze geeft koekjes aan Kristl, de man en de vrouw. De conducteur komt net binnen. Ook hij krijgt een koekje.
‘Dankjewel,’ zegt hij. ‘Het kan nog een hele tijd duren voordat wij verder kunnen.’
‘Kunnen geen bussen ingezet worden,’ vraagt de man.
‘Dat is lastig. Het verkeer is door de storm behoorlijk ontregeld.’
Kristl staat op en gaat bij het meisje zitten.
‘Mijn naam is Kristl.’
‘Wat leuk,’zegt het meisje, ‘Kristl en dat met kerstmis.’
‘Ja, ik denk dat ik wat met kersmis heb.’
Kristl vertelt het verhaal van de trui.
'Ik heb niets met kerstmis. Ik woon in een huis met een vrouw, die in augustus al begint met kerstmis, mijn moeder. In september draait ze al een een kerst-cd. Daar word ik gek van. Carnaval, daar kan ik iets mee. Maar kerstmis. Trouwens ik heet Robin. Maar ik moet zeggen dat verhaal van die zwerver me wel iets doet.’
Ze maakt het kerstpakket weer open. Nu pakt ze er een kaasje uit. Dan gaat ze staan.
‘Meneer en mevrouw, kom erbij zitten. Dat is toch gezelliger.’
De vrouw staat op. Ze duwt tegen de arm van haar man.
‘Daar is het misschien warmer.’
De man zucht eens. Hij staat toch op. Ze gaan tegenover de twee vrouwen zitten.
‘Wij heten Vermeer,’zegt de vrouw. ‘Karin en André.’
‘Kristl en Robin,’ lacht het meisje.
Uit de doos pakt ze een kandelaar.
‘Heeft iemand lucifers?’
De man geeft haar een aansteker. Op het plankje voor het raam brandt een kaars. Het kaarslicht kleurt de coupé. Een gevoel van kerstmis danst met de vlammen. Als de koekjes en de kaas op zijn, gaat het licht aan. De kaarsen zijn al een stuk opgebrand. De stem van de conducteur klinkt uit de luidsprekers.
‘Dankjewel voor het geduld. Wij kunnen verder. Voor kerstmis zijn we thuis.’
Kristl lacht. Ze staat op.
'Ik pak de tas.’
Maar als ze bij de tas komt, ziet ze dat de zak leeg is. Ze wil mopperen. Maar ze twijfelt.
‘De trui is al zijn weg gegaan,’zegt ze hardop.
‘Wat,’ roept Robin.
‘Hij is weg!’
‘Weg? Wacht even.’
Robin gaat uit de coupé. Even later galmt haar stem door de trein.
‘Wij wensen de grijze trui met de blauwe strepen een XL kerstmis bij de zwerver.’
Langzaam rijdt de trein het station binnen.  De avond is laat. Robin heeft het kerstpakket in de zak van Kristl gestopt. Samen lopen ze naar buiten. Karin en André lopen achter hen. Op de trappen voor het station zit in een hoekje weggekropen voor de kou een zwerver. Kristl zet de zak bij hem neer. De zwerver kijkt haar schuw aan. Er wordt niets gezegd. Kerstmis heeft niet veel woorden nodig. Kristl en Robin lopen door.
‘Het ga je goed,’zeggen ze tegen elkaar.
Ieder gaat zijn weg. Op een bank van het perron ligt een trui. Grijs met blauwe strepen. XL. De conducteur ziet hem liggen. Hij raapt hem op. Bij de zak aan de uitgang legt hij de trui neer. De zwerver lacht zijn bruine tanden bloot. De conducteur loopt terug naar het station. De volgende trein wacht. Voordat hij fluit, fluistert hij. ‘Happy XL-mas.’
 
 


Kris-jesjenk



Ze zitse neëveree óp de bank. Boave hön hingt e sjild an d’r plavong. ‘Opname’ sjteet dróp. Sjtil kiekke ze vuur ziech oes. In de hal is ’t e kómme en joa. Lü vroeë. Lü bedrukt. Krank, jeneëze, jezónk. Jouwe oessjlaag, sjleët nuits. Allenäu kótbijenee in inne jroeëse jank. ’t Sjpetaal. De vrauw óp de bank flüstert: ‘Martien has te d’r brif van d’r ópróf?’ ‘Joa, Christa.’ Heë jeet mit ing hank in de binnetèsj en holt d’r brif droes. ‘Iech woar al bang dat vier ‘m verjèse hauwe.’ ’t Christa friemmelt an ’t sjtriks-je van d’r kopdóch. Oes d’r lautsjprècher an de moer klinkt viejelienge moezziek.
Tusje de lü durch viert vuurzichtieg inne man mit e keersje. Midde in de hal sjtópt heë. Jroeëse doeëze laant heë aaf. Oes ing lang doeës holt heë inne krisboom. Went d’r koensboom reët sjteet, vauwt heë de tek oes. Ing ledder hat e nüedieg um de lempjer drin tse hange. E kink bliet bij d’r boom sjtoa. Het wiest eróp. De mam laacht. Ze pakt heur kink óp d’r erm. Tsezame zinge ze ‘Kling Glöckchen Kling’. Da junt ze óp in d’r sjtroom van lü.
D’r Martin kiekt óp de oer.
‘’t Is nog vrug,’ zeët ’t Christa.
Heë knikt. Óp tsiet zieë, hat e ummer jedoa. I vieëtsieg joar is e noeëts ing kier tse sjpieë óp zie werk kómme. Of hat inne óp ‘m mósse wade. Noa zieng pensiejoeën hant ze nog tswai joar in ’t aod hoes jewónd. Evver ’t Christa kroog muite mit trappe lofe. Doe zunt ze noa ing flat umjetrókke. ‘t Vurrieg joar kroog ’t Christa pieng in d’r boech. D’r dokter zaat: ‘’t Vilt mit.’ Mar ’t vool teëje. ‘Kwaadaardig’ woar ’t jesjwel. Chemo en besjtroale. Noen junt ze d’r tumor voethoale.
In d’r krisboom hange de öavensjte lempjer. D’r man broecht nit mieë zoeë hoeëg óp de ledder tse sjtoa. De drieëndure an d’r i-jank sjuppe winkterlóf eri en sjpetaals-jeróch eroes. Lü in angs of vräud drieve mit.
Bij de ‘opname’ kómme inne man en ing vrauw eri. Ze hant e kink bij ziech. ’t Zitst in inne rolsjtool. Ze jrusse. D’r man en de vrauw zetse ziech óp de bank teëjenuvver ’t Christa en d’r Martien. Aaf en tsouw kiekke ze ziech aa. Mar jezaad weëd nüks. ’t Meëdje in d’r rolsjtool flüstert jet. De mam laacht. Ze keurt ’t kaal köpje van ’t kink. ’t Christa friemmelt werm an ’t sjtriks-je van d’r kopdóch. Durch d’r chemo zunt bij hem de hoare oes-jevalle. Ónger inne dóch verbergt het zienne kale kop. Vuur ’t leed hant ze de duur ummer tsouw jemaad. Vräud dórf eroes klinke. Doa zatse zie de vinster vuur óp.
In d’r krisboom hange noen alle lempjer. D’r man sjtikt d’r sjtekker in ’t sjtópkontakt. De lempjer dunt ‘t. Effe lieët heë ze brenne. Da trukt heë d’r sjtekker droes. An ’t end van de hal zunt de lifte. Dure junt óp en tsouw. Lü sjuve droes en drin. Sjwerme oes in de hal langs d’r krisboom. Of ópee-jeduid in de lift.‘Uvver e paar daag kanste werm noa heem,’ zeët de mam.
’t Meëdje in d’r rolsjtool laacht. ’t Christa zal langer in ’t sjpetaal mósse blieve. ’t Zal nit jemekkelieg zieë um d’r tumor voet tse hoale. D’r dokter hat evver alle vertrouwe drin. Doabij wisse ze, dat doa jing ‘uitzaaiingen’ zunt. Mar zicherheet hant ze pas went ze ’t hant ópjemaad. ‘Uitzaaiingen’. E woad dat tse maache hat mit ’t leëve umbringe. Doabij hauw d’r Martien in zienne jaad bij ’t aod hoes jans jet blomme jezieënd. Jans jet leëve braad.
In de hal sjteet d’r man werm hoeëg óp de ledder. Heë hingt noen de böl drin. Ee vuur ee. Vuur jiddere bol mós heë de ledder eraaf. In ’t restaurant in inne ek neëver de lifte weëd ’t sjtillewèg drukker. De mieëtste lü drinke ing tas kaffieë. D’r sjtabel tsiedónke sjlinkt. ’t Letste nuits versjpreid ziech of vervlüt in ’t sjpetaal. Hinger d’r sjalter bij de ‘opname’ zitst noen ing vrauw. ‘Mevrauw Huntjes,’ zeët ze.
D’r Martien en ’t Christa sjtunt óp en lofe noa ‘t sjalter. D’r Martien jieët d’r brif aaf. Ing vrauw is neëver hön kómme sjtoa. Ze lofe mit heur mit noa de ‘afdeling’. Inne man jieët de böl aa. ’t Tsere jeet noen flotter. De öavensjte helf van d’r boom hat krismes. De ungesjte helf is nog jreun. ’t Christa en d’r Martien lofe je-ermd langs d’r boom. Ze kiekke nit eróp. D’r Martien dreët ’t kuffersje. ’t Blommejesjef neëver ‘t restaurant jeet noen óch óp. De roeë kluur van de krissjtere vilt óp. Heem hat d’r Martien in d’r blommebak óp d’r balkon jister ing wiesse krisroeës jeplantst. In d’r jaad bij ’t aod hoes hauwe die óch. D’r man en de vrauw vare mit d’r rolsjtool durch de hal. ’t Meëdje kiekt eróp noa d’r krisboom. Sjtroalende kingeroge in e blas jezich. Bónkte böl klure e krank leëve. Ze junt durch noa de lift. D’r wèg is vuur hön zoeë bekank. Teëje d’r oavend jeet d’r Martien noa heem. Alling. D’r boom is vol va krismes. Heë leuft d’rlangs. Daaglang langs d’r krisboom. Ing tsiet van ónzicherheet. Al woar jód jange. Noen nog d’r oessjlaag. Óp d’r daag dat ’t Christa noa heem jeet, kunt d’r dokter ’t zage. ‘De snijvlakken zijn schoon.’ Inne jouwe oessjlaag. E kris-jesjenk. Tsezame lofe ze durch de hal. Inne sjrit flotter. Bij d’r krisboom blieve ze sjtoa. Ze laache. De vräud van e kink in e aod hats. ’t Christa deed ziech d’r kopdóch aaf. Heem óp d’r balkon sjtikt d’r Martien denneteks-jer róngs-erum de krisroeës. ’t Christa sjteet neëver hem. Óp d’r kop wase kling höarsjer.
In de hal van ’t sjpetaal lofe lü aaf en aa. Ze zient lempjer en böl. Óp inne tak likt inne kopdóch. Jevauwe wie inne sjteer.

                      
 
Kerstcadeau

 

 

Ze zitten naast elkaar op de bank. Boven hun hoofd hangt een bord met het woord ‘Opname’. Stil staren ze voor zich uit. In de hal is het een komen en gaan van mensen. Vrolijke mensen, verdrietige mensen. Ziek, genezen, gezond. Goede uitslag, slecht nieuws. Het komt allemaal samen in een grote gang. Het ziekenhuis.
‘Martien heb je de brief met de oproep,’ fluistert de vrouw op de bank. ‘Ja, Christa’
Hij haalt de brief uit zijn binnenzak. ‘Ik was bang dat we hem vergeten waren.’
Christa speelt met een strikje van haar hoofddoek. Vioolmuziek klinkt uit de luidsprekers aan de muur. Een man met een karretje manoeuvreert zich langs de mensen. Midden in de hal stopt hij. Grote dozen laadt hij af. Uit een lange doos haalt hij een kerstboom. Als de kunstboom rechtop staat, vouwt hij de takken uit.
Om de verlichting in de boom te hangen heeft hij een ladder nodig. Een kind blijft bij de boom staan. Ze wijst naar boven. Haar moeder lacht. Ze tilt haar kind op. Samen zingen ze ‘Kling Glöckchen Kling’. Dan verdwijnen ze weer in de stroom van mensen.
Martien kijkt op zijn horloge. ‘Het is nog vroeg’ zegt Christa. Hij knikt. Hij is altijd op tijd. In veertig jaar is hij nooit een keer te laat op zijn werk gekomen. Of heeft iemand op hem moeten wachten. Na zijn pensioen woonden ze nog twee jaar in het oude huis. Maar Christa kreeg moeite met traplopen. Toen verhuisden ze naar een flat. Vorig jaar kreeg Christa buikpijn. De dokter zei: ‘Het valt mee’. Maar het viel tegen. Het gezwel was kwaadaardig. Chemo en bestraling. Nu wordt de tumor verwijderd. Bovenin de kerstboom hangt de verlichting. De man hoeft niet meer zo hoog op de ladder te staan. De draaideuren bij de ingang scheppen winterlucht naar binnen en ziekenhuislucht naar buiten. Mensen in angst of vreugde drijven mee.
Bij ‘Opname’ komen een man en vrouw naar binnen. Ze hebben een kind bij zich. Het zit in een rolstoel. Ze knikken en gaan tegenover Christa en Martien zitten. Af en toe kijken ze naar elkaar maar zeggen niets. Het meisje in de rolstoel fluistert iets. Haar moeder lacht en aait over haar kale hoofd. Christa speelt weer met het strikje van haar hoofddoek. Door de chemo vielen haar haren uit. Onder de hoofddoek verbergt ze haar kale hoofd. Voor verdriet hielden ze de deur gesloten. Vreugde mocht naar buiten klinken. Daar deden ze de ramen voor open.
In de kerstboom hangen nu alle lampjes. De man steekt de stekker in het stopcontact. De verlichting springt aan. Heel even laat hij de lampjes branden. Dan trekt hij de stekker weer uit het stopcontact. Aan het eind van de gang zijn de liften. Deuren gaan open en dicht. Mensen schuiven in en uit. Zwermen uit in de gang langs de kerstboom. Of op elkaar gepropt in de lift. ‘Over een paar dagen mag je weer naar huis’ zegt de moeder. Het meisje in de rolstoel lacht. Christa moet langer in het ziekenhuis blijven. Het wordt niet gemakkelijk om de tumor te verwijderen. Toch is de dokter vol vertrouwen. Daarbij weten ze ook dat er geen uitzaaiingen zijn. Maar zekerheid krijgen ze pas na de operatie.’Uitzaaiingen’. Een woord dat hoort bij leven afnemen. En Martien zaaide in zijn tuin bij het oude huis heel wat bloemen. Heel wat leven gebracht.
In de hal staat de man weer hoog op de ladder. Hij hangt nu de kerstballen in de boom. Een voor een. Voor iedere nieuwe bal moet hij weer de ladder af. In het restaurant in een hoek naast de liften wordt het steeds drukker. De meeste mensen drinken koffie. De stapel kranten slinkt. Het laatste nieuws verspreidt zich of vervliegt in het ziekenhuis. Achter de balie bij de opname zit nu een vrouw. ‘Mevrouw Huntjes’ zegt ze. Martien en Christa staan op en lopen naar de balie. Martien geeft de brief af. Een vrouw komt bij hun staan. Ze lopen met haar mee naar de afdeling.
Een man geeft de kerstballen aan. Het versieren gaat nu een stuk sneller. In de bovenste helft van de boom is het al kerstmis. De onderste helft is nog groen. Christa en Martien lopen gearmd langs de boom. Ze kijken niet naar boven. Martien draagt het koffertje. De bloemenwinkel naast het restaurant gaat nu ook open. De rode kleur van de kerststerren valt op. In de bloemenbak op het balkon heeft Martien gisteren een kerstroos geplant. In de tuin bij hun oude huis stonden ook kerstrozen. De man en vrouw rijden met de rolstoel door de hal. Het meisje kijkt naar de kerstboom. Stralende kinderogen in een bleek gezicht. Bonte ballen kleuren een ziek leven.
Ze lopen naar de lift. Het is voor hen een bekende weg. ’s Avonds gaat Martien naar huis. Alleen. De boom is vol van kerstmis. Hij loopt er langs. Dagenlang langs de kerstboom. Een tijd van onzekerheid. Het is allemaal goed gegaan. Nu alleen nog wachten op de uitslag. Op de dag dat Christa naar huis mag, komt de dokter. ‘De snijvlakken zijn schoon’. Een goede uitslag. Een kerstcadeau. Samen lopen ze door de hal. Nu iets sneller. Bij de kerstboom blijven ze staan. Ze lachen. Kindervreugde in een oud hart. Christa doet haar hoofddoek af. Thuis op het balkon steekt Martien dennentakjes rond de kerstroos. Christa staat naast hem. Op haar hoofd groeien donshaartjes.

In de hal van het ziekenhuis is het een komen en gaan van mensen. Ze zien lichtjes en kerstballen. Op een tak ligt een hoofddoek. Gevouwen als een ster.

                    
 

 

 

KERSTVERHALEN


   Bron 2007

 

          
         Zukke    2012

 

 

 

 

 

 

 

 

      Veerboot 2015
                                                                Tseruk  2016



                    Kathedraal   (2018) 

    HULST  (2023)       

 

                                   VINSTER  (2024)

 

 

 

 

 

Eechele

Vuur ziech zient d’r Joeëhan en zieng vrauw ing wei mit neer obsbeum. Jerijd. Inne jreune teppieg mit parasols. Uvver d’r horizon likt ing jardieng va nieëvel. Ze lofe inne waeg eraaf. Langs sjtacheldroad. Noa d’r busj. Ze hure kingersjtimme. ’t Kunt hön zoeë bekankd vuur. Kinger sjpieële in d’r herfsbusj. Jenauw wie alle joare alwerm. Karstaie, eechele rafe. Paddesjteul zukke. Woeënplaatsj va tswerje. Vuural de roeë mit wiese tiepele. Eldere sjpatsere mit. Óp ing aove plaatsj blieve ze sjtoa. Ing juffrauw klatsjt in de heng. Ze zinge tsezame e lidje uvver herfsbleer. D’r Joeëhan en zieng vrauw kieke mit sjpas d’rhin.
‘Tsouwval besjteet nit,’ zeët d’r Joeëhan. ‘Die hant vier ’t vurriegs joar doch óch hei in d’r herfs jezieë?’
Zieng vrauw kiekt ‘m aa.
‘De kinger zukke eechele.’
‘Meens te miech? Dierek zeës te: dem han iech va heem mit braad.’
‘Iech zouw nit durve.’
‘Paas óp. Iech zets diech óp inne paddesjtool.’
De kinger sjpieële beumpje verwessele. D’r Joeëhan raaft e paar karsjtaie um tse aese óp.
‘Dat ze doa óppen sjoeël nog tsiet vuur hant.’
‘’t Is mitwochmiddieg Joeëhan. De kinger hant vrij.’
’Da bewónger iech die juffrauw zicher. I heur vrij tsiet.’
‘Joa, Joeëhan de vrijheet van de natoer. Ze sjnapt dat ‘t wiechtieg is vuur de kinger.’ ‘Vrauw dat is wiechtieg vuur alle kinger óp de janse welt. An de ing zie viere ze noen herfs en an de angere zie vrugjoar. Allenäu in inne jroeëse busj. Wat e kluresjpel. Zoeë bónk. Wie vrugjoar, wie herfs.’
Uvver inne veldwèg lofe ze tseruk noa de hoezer.  Bij de duur van de sjoeël hingt e jroeës plakkaat. Zóndieg is doa ‘kidsfair’. D’r Joeëhan leëst ’t helóp.
‘Kidsfair wat is dat?’
‘Kingerkirmens,’ zeët zieng vrauw.
‘Woarum sjteet dat da nit dróp?’
‘D’r inne sjpieëlt jeer óp de kidsfair, d’r angere óp kingerkirmens.’
‘Of vrauw, jeer in d’r busj.’
‘Of jeer heem, man.’
‘Ao joa, doe has besjtimd sjokkelade eechele jejole.’
‘Zies te, Joeëhan. Doch eechele heem.’
Ze laache. Junt durch.
Noa hön eje herfskirmens.


 

      

 

 

De site bestond in 2016
10 jaar!
Om dit te vieren
leverden deze gasten
een bijdrage:

 

  Maurice Hinzen
Boh hei, dat is pas ram jaaf! Dat weul heë óch waal. Ins ing kier Prins tse zieë mit Karneval, heë wuër besjtimd inne jans jouwe Prins! Vöal klumpsjere hauw heë al jezammeld ’t aafjelofe joar mit al die óptsög va Kirchroa  ...verder>
          Paul Weële 
Ing welt tse maache
Van de welte die ’t jieët, Dat is ing van die zaache Die ziech bauw nit maache lieët.
Van zoeëvöal klure en klanke
Doch ing symfonie tse sjrieve ...verder>
         

Loek van de Weijer
In ’t kling dörp woa iech wal ins durchhin sjpatseer, sjteet ing kirch mit dervuur inne boomsjtam va zoeng 20 meter. Deë is van ing den die durch de jónkheet van jen dörp mit vöal sjpas en vräud óp d’r daag    ...verder>

   Jo Handels 

In het bos, ik hoor vogels fluiten…stil…tsjilpen. In mijn hoofd klinkt een melodie uit vroegere jaren  “Klein Vogelijn op groene tak, hoe lustig klinkt uw lied, we hebben in ons hele boek zo’n aardig wijsje niet”.     ...verder>

  Annie Tummers

Kóm, bejrus deë nuie mörje,
drink van `t jraas
d`r ieësjte dauw,
kiek went d`r daag in loeët

kunt noa inne voeëjel deë
ziech sjtrekt oes zieng rouw. 
     ...verder>

 

 

'dreikönnegke', bild van 't carla

 


(laat u voorlezen!)

 

ónrouw


de rouw van noa die daag
echo va jouw wunsje
d'r vrid in d'r oesverkoof
sale ruft d'r jesjefsman
nog e paar daag
jet krisprul
krisböl vuur
d'r haove pries
ing inkel krismutsj
etalaasje rume
lu kieke alling mar
huekstens toesje
hön jesjenker
sjpare vuur 't nieëkste

ónrouw van de rouw

 

2013

                                            

2016janII(laat u voorlezen!)

IPad

D’r  Joeëhan leëst de tsiedónk. Heë hat ’t vuursjtuk. Zieng vrauw ’t angert. Zoeë jeet dat ’t mörjens jemindlieg. Jidderinne leëst zie eje sjtuk en da toesje ze. Tsejeliecher-tsiet zunt ze noeëts oes-jeleëze. Dat is bij ing tsiedónk nit zoeë wiechtieg. Doa sjteet jenóg i um de tsiet tse völle bis d’r angere veëdieg is mit leëze. Óngertusje vertselle ze döks anee jet va wat ze leëze.
‘Me hat d’r nuie prins oes-jeróffe,’ zeët zieng vrauw.  
D’r Joeëhan kiekt óp oes de tsiedónk.
‘Weë dat da?’
‘D’r Patrick.’
’D’r Patrick?’
‘Joa, d’r Patrick d’r Ieëtsjte.’
‘Zicher zoene jónge sjneuzel.’
’Jónk zunt de prinse allenäu. Doabij is Patrick inne naam va dis tsiet.’
D’r Joeëhan kiekt werm in de tsiedónk. Zieng vrauw jriemelt ins.
‘De tsiet va Sjenge, Joepe en Joeëhanne hant vier jehat.’
Ze zitse neëveree in d’r tsóg. Ing vrauw kunt teëjenuvver  hön zitse. Ze maat de taesj óp. Pakt d’r iPad droes. Ze tiekt mit de vingere óp ’t sjerm. Zieng vrauw sjtuest d’r Joeëhan aa.
‘De noabervrauw hat óch zoeë dink. Doa kans te óch de tsiedónk mit leëze.’
D’r Joeëhan sjleet e blad um.
‘Dat is jet vuur de tsiet van d’r Patrick. Iech blief bij de papiere tsiedónk.’
 ‘D’r papiere Joeëhan,’ laacht zieng vrauw.  
Mieë wie ing sjtond vare ze mit d’r tsóg. Da sjtieje ze oes. De tsiedónk ópjevauwe in de taesj van d’r jas. Ze junt noa de bejrebnis van e nieëtsje. Nog jónk. Jraad vuur Silvester.
Óp ’t Sjtation jelde ze ziech blomme. Jidderinne ing.  Alle lu hinger de zerk mit ing blom. Tsezame inne jroeëse sjtroech. Zoeë hauw ’t nieëtsje ’t jewóld. D’r letste sjpat-seerwaeg. Inne waeg van alle tsiete.

 

 

Vriedieg

In de winkelsjtroas is 't druk. 't Astrid en d'r Dris hoale ziech de waar vuur de Oeësterdaag. Hei en doa mósse ze ziech tusje de lu durch sjravele. Mar ze hant alles wat ze han mósse. De kinger kome die daag óp bezuk. En da natuurlieg aier zukke mit de klingkinger.
'Me merkt dat 't Jouwe Vriedieg is,' zeët d'r Dris, 'vöal Duutsje.'
'Joa,' knikt 't Astrid, 'dat is óp 't Duutsj inne fesdaag. Die hant hu vrij.'
'Koom vier junt durch die kling sjtroas.' D'r Dris wiest. 'Zoeë kome vier flotter bij d'r auto.'
't Astrid leuft hinger 'm aa.
'Hei is 't e sjtuk ruiiejer. Dat woar 't vruier bij ós óch mit Jouwe Vriedieg. Da hauwe vier 't middiegs vrij um d'r kruutswaeg tse lofe.'
Ze sjtaeche e plaisje uvver. Ze hure inne moezieker. Heë sjpilt óp ing jietaar . Zitst mit d'r ruk teëje de moer van ing kling kirch. De duur sjteet óp. E paar lu junt eri. 't Astrid en d'r Dris junt óch ins kieke. Hingenaa in de kirch sjtaeche ze e keëts-je aa. Óp de moer is mit inne sjwatse viltsjtif jesjraeve: 'God is nergens.' Drónger sjteet in ing anger hanksjrif: 'Nergens is ergens.' En jans kling: 'Niets is iets'.
In de kirch beënt me d'r kruutswaeg. Ze zunt bauw an d'r sjloes. 't Astrid en d'r Dris junt eroes.  Ze hure nog jraad: 'God, waarom heb je mij verlaten.'
An duur werpe ze inne euro in 't jietaarkóffer van d'r moezieker. Heë zingt. Ze versjtunt 't nit jód. 't Klinkt wie: 'Eli, Eli, Eli.'
't Astrid en d'r Dris lofe noa d'r auto. De waartaesj in jen heng. Durch ing  ruiieje sjtroas. Effe sjtil.

 

 

ieëtsjte

ing ballong
an e köadsje
in ing babyhank
jroeëse oge
binker trampele
ermpjer winke
ballong danst
munke óp
krieëne toeëne
nui klure
ieëtsjte kier
welt jeet óp
vrugjoarblui
kraanvuejel in de
loeët nui leëve

 

2015
werm de ieëtsjte kier

 

 

Sjwats


D'r man van 't verf-jesjef hat ziech jet bedaat. D'r winkter doert al ing tsiet. Heë wil de lu e bis-je 't vrugjoar losse preuve. Doarum darf, deë wil in zie jesjef mit klure sjpieële. Me mós waal d'rbij sjrieve woarum me zieng klure weëlt. Doa hat me wal oere noa. In 't jesjef hingt an ing moer van d'r plavong bis óp de eëd e jroeës sjtuk papier. 't Joyce dinkt an de tsiet van 't joar. 't Moalt roeë, jeël, jreun. 'Vasteloavend' sjrieft 't drónger. D'r Emiel weëlt de klure va zieng sjtad. Roeë wies. Mit blauw wies sjildert d'r Hain de vaan va ziene foesbalkloep. 't Jessica en zieng mam tseechene inne bónkte miepmop. De mieëtste lu haode van d'r reënboag. 'Ieëwieg'  hat inne drónger jesjraeve. In inne ek van 't papier sjrieft ing vrauw mit jroeëse sjwatse lettere 'Kluur'.
'Iech zien jing klure,' zeët d'r Emiel.
De vrauw pakt jet ballonge oes de taesj. Völt ze mit wasser oes ing flesj en wurpt ze teëje de sjwatse lettere aa. D'r man van 't verf-jesjef kunt d'rbij sjtoa.
'Wat sjtelt dat vuur?'  
De vrauw kiekt 'm vrundlieg aa.
'De klure raeste in 't sjwats van de naat.'
Oes de sjwatse lettere óp 't papier zakke klure.
'Jidder kluur hat zieng sjwöarde,' zeët de vrauw. 'Dat han iech jezieë bij d'r Navid Nuur.'
Ze sjrieft d'r naam van deë kuunsler drónger. De vrauw jeet eroes.
Sjwats jedeuft. Klure jebore.
De ballonge ligke óppen eëd. 't Wasser druegt óp.
Óp 't papier 't jezich van 't sjwats.

 

 

D'r Hupie

Flot leuft de mam noa heem. In de brivvebus likt de enveloppe mit de bonnne. Ze maat de enveloppe óp. De bonne duit ze teëje ziech aa.
'Danke, jouwe man,' ruft ze.
Heur sjtim klinkt hel durch d'r jank. Da jeet de sjel. De mam sjwiegt. Vuurzichtieg deed ze de duur e bis-je óp. 't Is d'r noaberman. Heë hat leed. Dat is tse zieë.
'Is 't nit jód mit d'r Hupie?'
Heë sjud d'r kop.
'Zieng dermpjer wirke nit mieë. D'r dokter kan hem alling jet teëje de pieng jeëve.'
Da drieënt heë ziech um.
Noa sjoeël zitse de kinger rónk d'r kuchedusj. De mam hat ing keëts aajesjtaoche. Ze beëne vuur d'r Hupie. Dizze middieg broeche ze nit noa jen sjoeël tse joa. Óch de juffrauw zal in de klas beëne. Wen d'r pap heem kunt va zie werk, kome óch de noaberlu oes 't sjpetaal. De noabervrauw kriesjt. Ze vilt bij de mam in de erm. De oge van d'r noaberman zunt roeë durchlofe. Heë duit 't Frens-je en 't Wies teëje ziech aa. Ze kriesje. Óch de mam kriesjt. 't Joke en 't Fien pakke heur bij d'r rok vas.
'D'r Hupie is e sjun engeltje in d'r himmel,' fluustert d'r noaberman.
Deë oavend jeet de tuut nit. De kinger sjloffe in hön eje bed. De mam hat nit mieë draa jedaat um d'r pap tse vertselle van de bonne. Heë ziet ze óp de kas ligke.
'Va wem hant vier die kraeje?'
'Iech wees 't nit. Doa koam inne man neëver miech lofe, wie iech van jen sjoeël tseruk koam. Iech dórf hem nit aakieke. Heë zaat dat de bonne in de brivvebus zouwe ligke. Ze zunt vuur lu mit kling kinger.'
'Dat is inne oes 't verzets. Die sjteële bonne of vervalsje ze. Vuur lu die 't hel nuedieg hant.'
Mar vroeë is de mam nit mieë. Doa is zoeëvöal verdris.
Drei daag sjpieëder is de bejrebnis van d'r Hupie. D'r pastoer dreëgt in de kirch ing Engelemaes óp. D'r Hupie likt in e wies kis-je. Noa de maes junt ze noa d'r kirkhof. Manslu oes de noabersjaf drage 't kis-je. Lanksaam losse ze 't kis-je an koade in 't jraaf zakke. Tswai manslu sjuppe de koel tsouw. De kinger legke blomme óp 't jraaf. Da jeet de tuut. D'r noaberman kneit neer bij 't jraaf. Heë maat e kruuts-tseeche. De naobervrauw pakt hem bij ziene erm. Ze kriesjt.
'Koom Fred. Vier mósse joa.'
De vliejere kome kótterbij. De lu sjneure uvver de sjtroas. Ier 't afweergeschut de ieëtsjte jranate aafsjuust, zunt ze heem. De mat vuur 't laoch is umhoeëg jerold. De noabervrauw en noaberman zitse óp 't bed. 't Wies en 't Frens-je bij hön óp d'r sjoeës. Ze kieke sjwiejend vuur ziech oes. Zoeë zitse ze ing janse tsiet. Óch wen de tuut 't tseeche 'zicher' jieët. De mam sjtikt heur hank durch 't laoch.
'Koom, vier junt boave kaffieë drinke.'
Tsezame zitse ze rónk d'r kuchedusj. De mam hat broeëd jesjmierd mit roombótter. Die hat ze mit de bonne van d'r man jejole. 't Bildjse van d'r Hupie sjteet óp de kas. Ing keëts brent d'rneëver.
'Sjlof jód, Hupie,' fluustert de naobervrauw.
'Sjlof jód,' flustere ze allenäu.


    

Aisha


Zij loopt te sloffen. Zo moe is zij. Aisha is al lang onderweg. Uit haar eigen land weggejaagd door geweren. Oorlog, honger. Bloed en dood. Veel dood. Op de vlucht. Weg van haar huis. Van misbruik. Geen leven. Geen levensvreugde. Verdreven van haar familie. Maandenlang heeft zij rondgezworven. Zij leefde van wat zij vond of stal. In een buurland vond zij werk op een boerderij. Met het verdiende geld spaarde zij om verder te gaan. Dat zit in haar bloed. Onderweg zijn. Thuis hadden ze schapen en wat ezels. Daar trokken ze mee rond. Op zoek naar gras, water en handel om te overleven. Ze woonden in een hut. Hitte en droogte overdag. Koude nachten. Een met de natuur.

 

Nu loopt zij door een vreemde stad. Straten, huizen, mensen. Verkeer, veel verkeer. Bij een etalage blijft zij staan. Het licht schijnt op haar gezicht. Zij duwt haar hand tegen het raam. Spreidt haar vingers. Het glas voelt koud aan.

 

Na een jaar verliet zij de boerderij. Te voet ging ze verder. Af en toe kreeg ze een lift.  Maandenlang was ze onderweg. Toen kwam ze in de stad. Daar bleef ze niet lang. Het was een grote mesthoop. Een boot bracht haar met andere vluchtelingen naar de overkant. Zij had nog geld om een stuk met de trein verder te reizen. De laatste dagen reisde ze verborgen in een goederenwagon.Tot hier. In de stad waar haar taal niet gesproken wordt. Zij wil de taal van de stad wel verstaan. Daar wil zij alles voor doen. Leren, werken. Een van de mensen zijn. Een met de natuur. Aisha gaat zitten op de stoep voor de winkel. Zij legt het hoofd tegen de winkelruit. Moe en honger. Kijkt naar de engelen in de etalage. Ze draaien rond op een carrousel. Onderweg in een cirkel. Zonder einde.

 

‘Papa, ik heb dorst en ik ben moe.’
‘Nog even Aisha, voor het donker zijn we weer bij de hut.’
De vader legt een hand op haar schouder.
‘Voordat de zon onder is, kun je drinken uit de waterput.’
Een hele dag in de brandende zon. Even zaten ze in het verdorde gras. Ze gaan verder.
De schapen en de ezels drijven ze voor zich uit. In een stofwolk. Aisha spreidt haar armen. In een hand heeft ze een stok. De zon zakt langzaam. Achter de horizon is water. Drinken voor de nacht. Daar slapen ze in de hut. Dromen van morgen. Morgen trekken ze verder. Op zoek naar gras.

 

Aisha strekt de benen over de winkeltrap. Het hoofd rust tegen de ruit. De adem beslaat het glas. Met een vinger tekent ze een schaap. Twee politieagenten lopen langs. Ze blijven staan.
‘Who are you?’
Aisha haalt zijn schouders op.
‘Where do you come from?’
‘Francais’, zegt zij.
Dat spreekt hij een beetje. Ze wijzen naar haar.
‘Papier.’
Aisha geeft hen haar identiteitskaart. Ze nemen haar mee. Haar moeheid verandert in angst. Zij denkt aan de gevangenis. De agenten brengen haar naar een huis. Daar krijgt zij een bord soep met brood. Zij mag blijven slapen. In een kamer met meerdere mensen. Ze liggen in stapelbedden. Voor het eerst sinds lange tijd weer in een bed. ’s Ochtends kan zij zich wassen. Ze hebben zelfs schone kleren voor haar. Als zij aan tafel zit komt een vrouw naar haar toe. Ze spreekt Frans.
‘Je suis Francien,’ zegt ze.
Zij is blij. Voelt zich opeens een beetje thuis in dat vreemde land. Geborgen in de taal van deze vrouw. Ze legt haar uit dat zij asiel moet aanvragen. Na het eten neemt Francien haar mee. ’Er valt een beetje sneeuw. Aisha spreidt haar armen. Ze vangt de vlokken. Net schapen. Het maakt haar blij.

 

Soldaten komen het dorp binnen. Ze schieten. Kogels vliegen in het rond. De vader en moeder liggen op straat. In een plas bloed. Mensen vallen. Mensen rennen. Voor hun leven. Aisha rent mee. Door stof en zand. Dag en nacht.

 

Aisha loopt met Francien door de stad van gisteren. Loopt voor haar leven. Hoopt te mogen bljven. Ze gaan naar een kantoor. Daar wordt haar asiel aangevraagd. Een dag later brengt Francien haar naar de trein. Ze geeft haar een briefje. Daarop staat hoe zij naar het opvanghuis kan komen. Ze geven elkaar een hand. Aisha legt haar hand op haar hart.
‘Merci, Francien’
Op het perron staat een muzikant. Hij speelt accordeon. De trein komt aangereden. De klanken van Jingle Bells gaan verloren. Aisha stapt in. Naar haar nieuwe thuis.
Vaak moest Aisha verhuizen. Iedere keer een ander opvanghuis. Tot zij te horen krijgt dat zij terug moet naar haar oude thuis. Wegrennen heeft geen nut. Aan de horizon is geen waterput meer. Staat geen hut meer voor haar. Geen bed. Een nacht langer dan de dag. In het vliegtuig kijkt zij naar buiten. Het land van haar hoop wordt steeds kleiner. Smelt in haar herinnering. Stijgt op.
Een engel in de etalage.
Ronddraaien. Zonder einde.

 

Aisha

 

't Sjloeft wen 't leuft. Zoeë mui is 't. 't Aisha is al lang óngerweëgs. Verdraeve oes zie land durch jewere. Krig, honger. Blód en doeëd. Vöal doeëd. Óp de vlóch. Voet va zie heem. Va misbroech. Jee besjtoa. Oane leëvensmód. Verdraeve va zieng famillieë. Mondelang hat 't rónk jetrókke. Jeleëfd va wat 't vong of klauwet. In e noaberland kroog het werk óp inne boerehof. 't Verdeende jeld hat 't ziech jesjpaard um wieër tse joa. Dat zitst in zie blód. Óngerweëgs zieë. Heem hauwe ze sjaöf en jet eëzele. Doa trókke ze mit rónk. Óp zuk noa jraas, noa wasser en handel um tse uvverleëve. Woeënete i ing hut. Hits en druegde uvverdaag. Kouw 't naats. Ee mit de natoer.

 

Noen leuft 't duch ing vreëm sjtad. Sjtroase, hoezer, lu. Verkier, vöal verkier. Bij ing etalaasj bliet 't sjtoa. 't Lit sjiengt óp zie jezich. Het lekt ing hank óp de roeët. Sjpreit zieng vingere. 't Jlaas veult kaod aa.

 

Noa e joar jong het voet óp d'r boerehof. Tse vós jong 't wieër. Aaf en tsouw kroog 't ing lift. Mondelang woar 't óngerweëg. Doe koam 't in de sjtad. Doa bloof 't nit lang. 't Woar inne jroeëse maeshoof. Ing boot braat 'm mit anger lu óp de vlóch noa de uvverzie. Het hauw nog jraad jeld jenóg um e sjtuk mit d'r tsóg wieër tse reze. De letste daag rezet 't verbórje in inne goederen-wajon. Bis hei. In de sjtad woa zieng sjproach nit jesjpraoche weëd. Die het waal wil versjtoa. Doa alles vuur wil doeë. Liere, wirke. Inne van de lu zieë. Ee mit de natoer. 't Aisha zetst ziech óp 't sjtuupje van 't jesjef. Lekt d'r kop teëje 't vinster. Mui en honger. Kiekt noa engele in de etalaasj. Ze drieëne rónk óp ing karresel. Óngerweëgs in inne tsirkel. Oane end.

 

'Papa, iech han doeësj en bin mui.'
'Nog effe Aisha, vuur d'r duuster zunt vier werm bij de hut.'
D'r pap lekt ing hank óp zieng sjouwer.
'Vuur de zon ónger is, kans te drinke oes d'r wasserputs.'
Inne janse daag durch de brennende zon. Effe hant ze in 't drueje jraas jezaese. Ze trekke wieër. De dere drieve ze vuur ziech oes. In ing wólk va sjtub. 't Aisha sjpreit de erm. In ing hank hat 't inne kuul. De zon zakt lanksaam an d'r himmel. Doahinge bij d'r horizon is wasser. Drinke vuur de naat. Doa sjloffe ze in de hut. Dreume va mörje. Da trekke ze wieër. Óp zuk noa jraas.

 

't Aisha sjtrekt ziech de bee uvver de tritte vuur 't jesjef. D'r kop raest teëje de roet. D'r oam besjleet 't jlaas. Mit inne vinger tseechent het e sjoaf. Tswai poliese kóme aalofe. Ze blieve sjtoa.
'Who are you?'
“t Aisha trukt de sjouwere óp.
'Where do you come from?'  
'Francais,' zeët 't.
Dat kan het e bis-je. Ze wieze óp 'm.
'Papier.'
't Aisha jieët hön zie perzoeënsbewies. Ze neëme 'm mit. Zieng muiheet weëd angs. Het dinkt an 't jevengnis. De poliese bringe 'm noa e hoes. Doa kriet 't  inne telder tsoep mit broeëd. 't Kan óch sjloffe blieve. In e tsimmer mit mieëdere man. Ze ligke i sjtabelbedder. Vuur 't ieëtsjt werm ins in e bed. 't Mörjens kan 't ziech waesje. Ze hant zoeëjaar ring kleier vuur 'm. Wen 't an d'r aesdusj zitst, kunt ing vrauw noa 'm. Ze sjprikt Frantsueziesj.
'Je suis Francien,' zeët ze
Het is vroeë. Veult ziech ópins e bis-je heem in dat vreëm land. Jebórje in de sjproach van die vrauw. 't Lekt 'm oes dat het asiel mós aavroage. Noa 't aese nimt 't Francien 'm mit. Doa vilt e bisje sjnei. 't Aisha sjpreit de erm. 't Vingt vlokke. Jraad sjöaf. 't Maat 'm vroeë.

 

Tsoldate kóme 't dörp eri. Ze sjisse. Koeëjele vleie rónk. D'r pap en de mam ligke óppen sjtroas. In inne pool blód. Doeëd. Lu valle. Lu sjneure. Vuur hön leëve. 't Aisha sjneurt mit. Durch sjtub en zank. Daag en naat.

 

't Aisha leuft mit 't Francien durch de sjtad va jister. Leuft vuur zie leëve. Hoft tse kanne blieve. Ze junt noa e kantoer. Doa weëd zie asiel aajevroagd. D'r daag doanoa bringt 't Francien hem noa d'r tsóg. Het jieët hem inne tsettel. Doa-óp sjteet wie het vare mós um in 't ópvanghoes tse kóme. Ze jeëve ziech de hank. 't Aisha lekt de hank óp zie hats.
'Mercie, Francien.'
Óp 't perron sjteet inne moezieker. Heë sjpilt óp zienne accordeon. D'r tsóg viert binne. De toeëne va Jingle bells junt verlore. 't Aisha sjtiegt i. Noa zie nui heem.
Döks hat 't Aisha mósse umtrekke. Ummer in e anger ópvanghoes. Bis 't tse hure kriet dat 't werm tseruk mós noa zie vruier heem. Voetsjneure hat jinne tswek. An d'r horizon is jinne wasserputs mieë. Sjteet jing hut vuur hem. Jee bed. Ing naat langer wie d'r daag.
In d'r vliejer kiekt 't eroes. 't Land va zieng hofnoeng weëd ummer klinger. Sjmiltst i zieng erinneróng. Sjtiegt óp.
Inne engel oes de etalaasj.
Rónkdrieëne. Oane ing. 

Laat u voorlezen door Wim! Een kerstverhaal uit 2011. De Nederlandse vertaling vindt U ernaast.

zommernaat

d’r zommer koom
in de loeët
de kótste naat
en da is e doa
d’r zommeroavend
kloar werm vuural lang
wólke drieve dun oeseree
winkvane wies
bloa umrengd
 e zommerbók vuur d’r doeësj
inne jaad wieër
 ing sjtim zingend
 um va tse haode
inne meëleman fleut
serenade vuur e wiefje
mugke zoeme
ónjetsiever daalt
’t weer duit
de naat klam
sjwees bedekt
sjlof verdampt
weerflitse umerme
donderkrach
wólke drieve dikjepakt
oes i jriessjwats
wes zuud wes

ing kótte naat
lang  jenóg um
um leef tse han

zommernaat

2017