(laat u voorlezen!)

 

D'r sjtool

D'r man leuft durch d'r jank noa d'r jaad. D'r pap kunt de kuche eroes. Heë leuft hinger d'r man aa. D'r pap kót hinger 'm mit ing hank i zieng taesj. Bij de mam klopt 't hats in de keël. D'r man kiekt in d'r sjtal en drieënt ziech um. Oane jet tse zage jeet heë werm voet. De vuurduur lieët heë ópsjtoa. De mam deed de duur flot tsouw. D'r pap is werm i de kuche. Heë lekt ing sjier in 't kuchesjaos. Versjrekt kiekt de mam hem aa.
'Doe häuts 'm doch nit...' Ze durft 't woad nit oes tse sjpraeche. 'Doeëd jemaat.'
'Iech bin dat vólk doch zoeë zat. Ze mósse aafhouwe. Mit hön vingere van ós zaachens aafblieve!'
'Mar da weëds te waal ópjepakt.'
'Iech kan doa nit mieë teëje.'
“Mar dinkt doch an ós. Vier hant diech nuedieg.'
't Is sjtil. Sjwiejend valle ze ziech in de erm. De mam kriesjt. Óch d'r pap.
'Zunt ze óch bij uuch jeweë?'
De sjtim van d'r noaberman klinkt in d'r kelder. Heë sjteet bij 't laoch. De kinger zitse óp 't sjtrue.
'De fietse hant ze nit kraeje,' laacht d'r pap.
D'r noaberman sjtikt d'r doem umhoeëg.
'Angesj hauwe ze pech jehat.'
De mam winkt noa de kinger.
'Koom 't is aesenstsiet.'
'Joa, Frens-je en Wies bij ós óch. Hat uur trouwens jenóg eëpel? Iech jeleuf dat vier werm ins noa d'r boer mósse joa.'
'Vier mósse effe wade,' zeët d'r pap. 'Vier kanne ós vuurleufieg nit losse zieë mit ós fietse. Angesj zunt vier ze doch nog kwiet.'
'Da lieëne vier doch de kling hankkaar van d'r aaneëmer.''
Bij d'r noaberman weëd e paar kier hingeree jesjeld. En óp de duur jeklopt. De noabervrauw maat de duur óp. 't Is d'r Anton, e broor van d'r Piet, zienne vrunk. Heë kunt de keldertrap eraaf.
'Ze koame bij ós in de sjtroas um manslu óp tse pakke. Ze mósse uvver de jrens joa wirke. Iech han miech voetjemaat.'
'Doe móts voet. Angesj weëds te óch ópjepakt,' zeët de mam.
D'r pap trukt d'r Anton durch 't laoch.
'Miech pakke ze nit. Koellu hant ze hei nuedieg. Koom mit miech mit.'
Heë numt 'm mit noa d'r jaad.
'Klöm uvver de hek. Loof reët durch de wei. Doahinge is inne kirkhof van 't kloeëster. Versjtaech diech doa.'
De hek is tse hoeëg vuur d'r Anton. D'r pap pakt inne sjtool oes de kuche. D'r Anton jeet dróp sjtoa. Zoeë jeet 't waal. Koom is d'r Anton voet of d'r pap huet sjtimme va tsoldate in d'r jaad van d'r naoberman. D'r sjtool sjteet nog bij de hek. De tsoldate kieke uvver de hek van de noaberlu. Mar d'r pap is flot óp d'r sjtool  joa zitse. Ónsjuldieg kiekt e rónk en fleut jet. De tsoldate kieke hem ing tsiet aa. Da junt ze voet. Lanksaam sjteet d'r pap óp. Heë sjpatseert noa de kuche. D'r sjtool i zieng hank. In d'r kelder is 't sjtil. Sjwiejend kieke ze d'r pap aa, wen heë de trap eraaf kunt.