kerstcolumn in het Seniorenblad Kerkrade 2011

Danke

Óp d'r plai vuur de kirch sjtunt al jet lu. D'r Joep leuft an de hank va zieng oma Annie. Ze junt óch noa d'r kirchplai. Heë duit ziech teëje zieng oma aa.
''t Is kaod wa jong. Sjnei-kaod.'
'Wat is dat, oma, sjnei-kaod?'
'Wen 't kaod is en de loeët jries. Da zeët me dat.'
'Ao, wat sjun. Iech vräu miech oma.'
'Joa Joep, zicher mit de krismes vuur de duur.'
Óp d'r plai kómme ummer mieë lu. Ze jrusse ziech vrundlieg. 'Jóddemörje.'  
'Weë zunt die lu allenäu, oma?'
'Dat zunt lu die in de kirch mithelpe.'
'Wat dunt die da?'
'Van al. De kirch poetse. Mit d'r telder rónk joa. Kaffieë zetse.'
'En de oma da?'
'De oma deed kóffer-poetse. Vuur de fesdaag weëd al wat kóffer is jepoetst. Kandelare, kruutser.'
'Mósse die sjun zieë vuur 't fes?'
'Joa, Joep, jenauw wie vier sjun wille zieë vuur 't fes.'
Ing bus kunt kótterbij. Ze tuut. E paar lu róffe. 'Doa kunt de bus.'
D'r Joep sjpringt an de hank van de oma. Ee vuur ee sjtieje de lü i. De bus bringt hön noa d'r krismaat i Kölle. Dat krient ze jesjenkt van de kirch.
'Is 't kaod,' zeët d'r chauffeur, 'iech zien roeë naze?'
Inne van de manslü deë mit d'r telder rónk jeet laacht.
'Waad mar bis sjtrak, wen vier werm tseruk junt. Da ziet uur pas roeë naze.'
D'r chauffeur laacht óch. 'Joa van d'r Glühwein.'
In de bus is 't jemuutlieg werm. De lü vertselle ziech jet. D'r chauffeur drieënt krismoeziek. Wen ze i Kölle aakome, krient ze ieëtsj in e restaurant tsoep mit bruedjer. Da sjtreume ze oes uvver d'r krismaat. D'r Joep kiekt ziech de oge oes. Zoeëvöal sjtere, engele, lü. De oma trakteert hem óp riefkuchs-jer. En jans jroeës weëde zieng oge wen heë inne appel jetsopt i roeë tsoekerwasser kriet. Al kiekend en sjnuutsend jeet d'r daag verbij.  De oma jeld nog jet sjtere vuur in d'r krisboom. En vuur d'r opa e paar wem zökke. D'r Joep kriet inne pyjama mit rendere dróp. Doa is heë vroeë mit.  Bij inne kroam sjteet inne engel deë mit d'r kop wagkelt. D'r Joep bliet sjtoa. De oma jieët 'm inne euro. 'Don mar dri. 't Is vuur de erm kinger in Afrika.'
D'r engel knikt mit d'r kop. 'Danke.'  
'Jevelles, engel,' laacht d'r Joep.
Ze lofe tseruk noa de bus. De oma hat de taesj vol. Lanksaam aa weëd 't duuster.  't Vingt aa tse sjneie.
'Oma Annie, 't sjneit,' ruft d'r Joep.
'Nog e kris-jesjenk,' zeët de oma.
Uvver d'r tserukweëg deed de bus ins ezoeë lang. 't Valle dikke vlokke. In de bus is 't loestieg. De manslü van d'r telder hant vöal sjpas.
'Kiek oma, ze hant rendeer-oere óp d'r kop.'
'En ing roeë naas,' zeët de oma jelui.
Wen ze oessjtieje likt e dik pak sjnei. Mit muite lofe d'r Joep en de oma durch d'r hoeëge sjnei. Inne man sjupt sjnei. Heë is nit mieë zoeë jónk. D'r Joep bliet sjtoa. Heë hulpt d'r man. Mit inne bessem keert heë d'r sjtoep.
'Zoeë jeet 't flotter,' zeët d'r man.
Heë wil d'r Joep jet jeëve. D'r Joep sjokkelt mit d'r kop. 'Nè, danke. ’t Is jód ezoeë. Jevelles.' Tsezame mit de oma leuft heë wieër.
'Dat deeste vuur nüks, wa oma. Doa kan iech doch nit jet vuur vroage.'
De oma keurt hem uvver d'r kop. 'Zieëlieje krismes. Mienne engel.'