2012DecI(laat u voorlezen!)
E joar jeleie
Ze zitse in ing tuut óp d'r zölder. Roeë jelakte konzerve-bukse. Vuur d'r ieëtsjte zóndieg van d'r advent holt d'r pap ze eraaf. Mit inne loemel vrieft e d'r sjtub d'rva. De veer keëtse sjtikt e in kling wiese kandelare. Um de paar joar mós heë ze óppenuits wies aasjtrieche. Dis joar ís 't nog nit nüedieg. De kluur wies is kloar jenóg. In d'r jaad sjniet e jet denneteks-jer aaf. De bukse sjtelt e in inne krink óp de kas. Mit de denneteks-jer en de keëtse d'rbij is d'r adventskrans veëdieg.
Zóndieg sjtunt ze werm bij de kas. D'r pap mit zieng tswai döatesj. Ze haode ziech de hank vas. D'r sjweierzoon sjtikt de ieëtsjte keëts aa. Hön jedanken hant vluejele. Die vleie noa de mam. Ze sjlieft al e joar in e bed va engele-vere. Woava 't kopkusse jiddere daag weëd ópjesjud.
Verdris en troeës umerme ziech. De joares-tsiete oane mam dunt pieng.
'Mam, doe feëls ós,' fluustert 't jungste.
Mieë weëd nit jezaad.
''Wen jing wöad mieë uvver zunt, sjtaeche lu keëtse aa,' zaat ins inne filosoof.
