2012NovIII(laat u voorlezen!)
Doa sjtunt ze werm. 't Vera en nog jet kinger oes d'r jroep ach. Ze wade óp d'r vóspad hinger de sjoeël bis d'r Alwien kunt. Deë is e sjtuk jonger. Al jans jet kiere hant ze 'm ópjewaad. 't Vera róffet da: 'Sjnap 'm.' En die anger kinger dónge dat da óch. Ze drieënete hem inne erm óp d'r ruk. Heë moeët da zage 'iech bin inne uul.' Went e dat nit zaat, duiete ze hem d'r erm umhoeëg. Dat dong hem pieng. Ieëtsjt wool heë doa heem nuuks va zage. Mar heë zoos ummer dökser sjtil óp inne sjtool bij de vinster eroes tse kieke. Wie zieng mam vroaget, of 'm jet feëlet vóng heë aa tse kriesje. Mit vöal troane vertsellet heë van de tsenkerij. De mam laat inne erm um hem hin. Zoeë zose ze ing tsiet neëveree óp de bank. Heë vólt jinne angs, zoeë kótbij de mam. Verbórje in heur erm. Inne miepmop in ing cocon.
'Kiek,' de mam wiest noa de foto van d'r opa óp de kas. 'D'r opa kiekt noa diech. Deë hulpt diech wal.'
Ing keëts brent vuur de foto. Óp d'r kandelaar sjteet jesjraeve: 'Wen lu jing wöad mieë hant, sjtaeche ze keëtse aa.'
De mam is noa sjoeël jejange um mit d'r meester tse kalle. 't Hat ing tsiet jehólpe. Mar noen sjtunt ze werm doa. 't Vera vuuróp. Ze dunt 'm nuuks mar ze jrielaache en lofe kót um hem hin. D'r Alwien leuft durch. En zeët ópins: 'Iech bin ing... keëts.'
De kinger vange aa tse laache. Ze zage hem noa: 'Iech bin ing keëts.'
't Deed 'm jód. Heë veult d'r sjoeës van de mam. Ziet de foto van d'r opa.
Dat wil heë zieë. Ing keëts. Lit sjienge. E fes-jeveul sjenke. Ing troeës zieë.
De wöad van de keëts. Sjterker wie inne jrielaach.
'Iech bin ing keëts.
