2012sepIII(laat u voorlezen!)
Durch 't landsjaf leuft inne man. Uvver e krónkelend weës-je. Tusje jreun weie. Va wieds inne busjrank. Heë is óngerweëgs noa 't dörp e sjtuk eróp. 't Lifste jong e mit de bus. Mar hu óp zóndiegmiddieg viert jing. Heë hauw al óp e paar plaatzje ópjetroane. D'r Sjef. Vöal jevroagd weëd heë. Mit zieng werm sjtim. Inne bariton. Oes 't hats. Heë woeët d'r janse middieg rónk jevare. Dat hauw me zoeë jerejeld. Evver noen, noa ziene letste óptrit va dizze middieg, wil heë 't letste sjtuk tse vós joa. Jenisse van de rouw. Ziech vräue óp de lu die in 't dörpshoes zitse tse wade. Lanksaam kunt e kótterbij. Jiddere sjrit is e jenós. D'r applaus klinkt. Mit ainfache akkoorde óp zieng jietaar zingt e zieng lidjer. Zieng wöad kome aa. Ze sjpraeche de lu aa. Jenisse wille ze. Joa, dat is 't woad. Jenis van 't leëve. Wie lang 't óch doert.
An d'r sjloes van d'r middieg leuft e durch de sjtil Dörpssjtroas. 't Fes in 't dörpshoes leuft óp zie end. In d'r noamiddieg viert werm ing bus. An d'r rank van e veld is de bushalte. Heë bliet sjtoa. 't Jietaarkóffer neëver ziech óppen eëd. Aaf en tsouw wingt e bis-je wink durch zieng hoare. D'r Sjef jenist de rouw.
De rouw oane end.
