2012maiII(laat u voorlezen!)
De zon sjiengt werm. 't Sjnirkt e bis-je hinger de jardienge. 't Vrugjoar is kaod en naas. Mar tusje de sjoele durch sjtiegt de temperatoer.
D'r sjriever zitst hinger ziene dusj. Neëver ziech d'r brif uvver e nui bóch van inne jouwe bekankde. 't Jeet uvver 'Breuklijnen'. 't Ee en 't angert. 't Hat jet mit ee tse maache. Nuuks sjteet óp ziechvelver.
Durch 't tsimmer sjalt e nui lidje. 'D'r letste daag'. Óch van inne jesjetste. Wat dees te wen 't zoeë wied is? Dat d'r letste daag vuur diech klinkt. Nog ee moal de tsiedónk in de brivvebus vilt. 't Letste nuits leëst. Wat dees te?
D'r sjriever kiekt eroes uvver huevele, weie, buzje. Vroeë de sjtilte tse jenisse. Dank van erinnerónge. Óp tse sjtieje in de rouw. Tse veule 'iech han diech jeer.'
D'r sjriever sjrieft. Heë deuft de pen in d'r aesj van erinneróng. Sjträut de wöad oes uvver 't land. De zon sjlieëft i. De sjtroale perle in e jlaas wien. Ing troan rolt uvver de bakke. D'r zenger zingt ing troeës.
D'r sjriever drieft óp de toeëne. Nog zoeëvöal tse sjrieve. Zicher um tse zage: 'Iech hod va diech'.
