Dat weëd ‘t vuijere
Ing blievende bron va vräud en kraf.’
‘t Vingt aa tse sjmiese. Fienge sjnei. D’r Sjra drieënt
ziech um. Wieër wie ‘t pöats-je jeet e nit. Leëgte
vuur erinnerónge. Mitee verbónge.
Heë duit ziech ‘t maesbus-je in de binnetaesj van
d’r jas.
‘Jod jebore,’ fluustert e.
