D’r man van de mölle zetst e kumpje bij de duur.
‘Hei is e sjun pleks-je. Hat uur ’t jezieë, muus?
Hei sjteet ’t kumpje. Natuurlieg broecht uur nit
tse piepe. Iech wees wal dat uur miech jehoeëd
hat. En angesj ruucht uur ’t wal, wen iech meël
in ’t kumpje don. Behaod ’t jód. Alling ’t meël in
’t kumpje is vuur uuch. ’t Anger meël is vuur de
kinger. Mar wat huur iech doch? ’t Zunt nit de
muus. Jet vreëms? Nae, nit vreëm. ’t Klinkt be-
kankd. Iech wees wat ’t is.
Heë drieënt ziech lanksaam um.
‘Joa! ’t Is woar! Iech wees wat ’t is. De möl-
lesjting. De möllesjting drieëne. De möllesjting
male. De möllesjting male ’t koare. Noen hant
