Da zalle ze in 't jesjef besjtimd mieë wisse.'
D'r Sjwatse Piet kunt eroes.
Heë hat d'r platte en inne roeë sjong i jen heng.
'Kiek ins Tsinterkloas. Deë sjong, inne knalroeë, uur
móst ins kieke, is dat jinne sjieke?
Auwwie, iech krien d'r hós.
D'r angere sjong zitst bij d'r Sjwatse Piet an d'r vós.'
'An d'r vós, Sjwatse Piet?'
D'r Sjwatse Piet knikt mit d'r kop.
'Wisse ze in 't jesjef óch woahin de Sjwatse Piete
zunt jejange' D'r Sjwatse Piet wiest.
D'r Tsinterkloas zetst jroeëse oge óp.
'Die zie? Dat is noa 't kastieël, Sjwatse Piet.
Ao wat bin iech vroeë.
Vier hant ze werm vónge.
Koom, noa 't kastieël.
Zouwe ze nit doa zieë,
umdat ze ós óch an 't zukke
zunt, da wade vier óp ze.
Jiddenfals wisse vier,
dat ze hei urjens erum zunt.'
De Tswai Piete zunt
nit mieë zoeë wied
van 't kastieël aaf.
'Wat bin iech vroeë,
wen d'r Tsinterkloas
en d'r Sjwatse Piet
