Loek van de Weijer,
Sjriever en komieker. Bekankd va zieng 'Sjlauwberjere' (Limmericks)óp facebook.

Sjirmheer

Als mantelzörjer van d’r Dris hat ’t Brenda Krieëmesj de heng vol. D’r Dris kunt mit zieng 120 kilo lestieg óp jank, óch wail heë vanaaf zieng jeboert platvus hat. Doarum leuf te óch lever nit wie waal. Wen ’t nuedieg is, jeet ’t Brenda, die jouw blutsj van d’r Dris zie haof swester, vuur hem de waar en anger oetenzielieë hoale. ‘t Bren leuft nemlieg waal jeer. Dat hat zoewiezoeë jing rouw in de vót en jeet lever dan dat ’t sjteet. d’r Dris hat aan zie haof-sjwester e jouwt. D’r óngersjeed tusje die angerhaof jesjwiester is jroeës. Me zouw zoejaar kanne zage, die tswai zunt wie daag en naat. D’r Dris is inne keël wie inne boom va bouw tswai meter en óch al kan me ’t Brenda besjtimd nit kling neume, is heë doch inne flinke kop jroeëser. In kiloots is d’r óngersjeed 60 en in de breitemoas 25 cm. In leëftsiet sjeëlt ‘t 5 joar, alles in ’t vuurdeel van d’r Dris. Zoeë sjteet ’t alzo 4:0 vuur d’r Dris. “Ja, e haof-broor kan me ziech nit zelver oeszukke”. Urjens kan ‘t kink vroeë zieë dat d’r Dris mar ee haof-broor is, uur kant uuch wal dinke wie sjwoar deë muet zieë wen dat inne janse broor wuer jeweë. Jeluklieg is ‘t inne jouwe keël, wat dat aajeet is d’r Dris waal inne janse. En wiechtieg is dat die tswai ziech priema versjtunt en óch jód durch ing duur kanne, al is ’t dan waal hingeree.
Wail d’r Dris jeer boese in de natoer is en ziech ’t leefste nit jeer mui maat, jeet e jeer visje in de weiere va Eresjting. Heë is al mieë wie 30 joar mitjelied van d’r visjkloeb doa. Óp d’r fes-daag van d’r kloeb, woeët d’r Dris lets nog je-ierd vuur alle verdeenste. Heë woeët ins richtieg in ’t zönsje jezatsd, en wie! Deë erme keël hauw doa jaars nit mit jerechend. Deë woeët miech doa ón-i-jesjmierd in die vól zon jezatsd en dan óch nog oane sjirm um ‘m tse sjutse. Uur kent uuch wal vuursjtelle, dat deë, wie ze endliech veëdieg woare, ram roeë verbrankd woar. En deë Dris loos ziech dat mar jevalle. Went e nit zoeë jemuutlieg woar aajelaad, woar ’t hem flaich jefloepd um in ziene eje sjatte tse jon sjtoa. Jódsjedank hat e ing dikke hoed en hat heë nuus draa uvverjehaode.
Umdat de visje va Eresjting hem allewiels jet tse flot aaf zunt, wurpt e óp d’r daag va hu nog mar aaf en tsouw d’r hengel oes. Heë wil evver koste wat kost in d’r verain blieve en dat junt ‘m óch jidderinne. D’r Dris jehuet bij d’r verain wie de visje bij d’r weier.
Vaweëje zie trui mitjeliedsjaf en óch um zieng riezieje fiejoer, wil d’r vuursjtand van d’r visjkloeb d’r Dris vuurdrage als sjirmheer van d’r verain. D’r vuurzitsender hat dat in vertrouwe aan ‘t Brenda jezaad en heur óch jevroagd wie ’t doa als mantelzörjer/ haof sjwester, uvver dinkt. “Heibij mós aajetseechend weëde”, zaat d’r vuurzitsender derbij, “dat mit sjirmheer sjutsjer weëd jemeend”. De mitjelieder van d’r verain veule ziech bij d’r Dris zicher, in weer en wink. Heë hat al dökser beweëze dat e zelver als sjirm deens kan doeë.
Ze wille d’r Dris mit ’t aabeie van ’t sjirmheersjap uvverrasje. ‘t Brenda hat d’r vuursjtand van d’r verain mósse versjprèche dat ‘t ‘m doa nuus uvver zeët. Ee en angert zouw plaatsjvinge óp d’r nieëkste patroeënsdaag van d’r verain, mit d’r hillieje Andreas óp 30 november, tsouwvellieg óch nog ziene namensdaag.
Wie zouw d’r Dris dat überhaup vinge? Veult e ziech doamit jepeëdskutteld of is e flaich doch tse blue? ’t Brenda hat ‘m nuus vertsald uvver wat ‘m tse wade sjteet, alzo mósse v’r mar aafwade wie heë ziech hilt.
Umdat ’t doch tsiet woeët vuur inne nuie antsog hauw ’t Brenda d’r plaan um mit d’r Dris noa Oche tse joa. Vuur kleier junt ze ’t leefste noa Oche, wail doa óch jenog waal is in de jroeëse moase.
Zoeë junt die tswai dan óp inne sjunne werme daag mit de bus noa ’t tsentroem va Oche en noa 5 minute lofe, zunt ze dan aakómme bij moeëdehoes Sjteemaier. Noa ’t éé en anger aa- en oes- tse han jedoa, sjteet ózze Dris noa ing haof sjtond kliep en kloar vuur d’r sjpeiel wie inne richtieje heer. Vuur de sjlieps hat e zelver jeweëld vuur ing jeël, mit roeë visje d’róp aafjemoald. ‘t Brenda woar vroeë dat ’t zoeë flot woar jejange, den ’t hat al ins langer jedoerd. Wie ’t ‘duo-angerhaof’ werm an duur sjtong, reënet ’t wie ing zouw. Umdat ze in d’r zommersjtaof heem woare voetjejange mit zon en kloare himmel, moeëte ze sjoelle. Ze sjtonge jraad 5 mienute ónger inne sjop, wie ee mensje bij hön koam sjtoa. Deë hauw winniegstens inne sjirm bij ziech. En zoeë tse zieë óch nog inne sjunne. ’t Mós wal inne dure sjirm jeweë zieë, jiddenfals jinne prul, den ’t woar inne richtieje zieë. ’t Brenda woar e bisje sjaloeës óp dat mensje. Weë wees wie lang die sjoel nog zouw doere. Óch al zouw ’t mar inne billieje sjirm jeweë zieë, dem ze koeëte lieëne bis aan d’r Bushof, 500 meter wieër, dat woar al jód. ’t Mensje hool die tswai jet aa kaal uvver sjleët weer en dat e mui woar jelofe. Mar woa ’t dem wirklieg um jong, woar dat e hön inne sjirm wool aasjmiere vuur 10 euro. De reë woar dat e jee jeld bij ziech hauw um inne taxi noa heem tse kanne betsale. D’r inne of angere blödhammer hauw in ing wieëtsjaf per ónjeluk of mit abziech ziene jas mit potmanee, papiere en pesjer mitjenoame. Doarum hauw heë die 10 euro nuedieg um heem tse kómme. ’t Mós weëde jezaad, ’t woar ee net keëlsje, jód jefleegd, mit hód, sjtek en rink en dan i plaatsj van d’r sjtek inne sjirm. Zoeëwie heë zaat woar e va Rieëteriech tse vós noa Oche jelofe, mar tseruklofe, nèè dat kroog e nit mieë jesjafd. Deë sjirm woar zoeë jód wie nui, zaat e en doa hauw heë 47 euro 95 vuur betsaald. Dem kanke ze vuur 10 euro han. Die 10 euro woare dem mieë weëd wie deë jouwe sjirm en die tswai, zoeë zaat ’t keëlsje, zouwe dem kanne jebroeche um drueg noa d’r Bushof tse kanne joa. D’r Dris hauw de 10 euro al oes zie potmanee jehold, evver ’t Brenda tswiefelet en vertrouwet ’t sjirm-keëlsje nit en sjloog ‘m vuur um mit hön noa d’r Bushof tse lofe. Doa kank heë ziech dan de bus noa Rieëteriech krieje en broechet heë deë sjunne dure sjirm nit aaf tse jeëve. D’r heer woar nit iversjtange, heë woar tse mui um noa d’r Bushof tse lofe. Heë vroaget die 10 euro vuur d’r sjirm umdat heë die nuedieg hauw um d’r taxi noa heem tse kanne betsale. “Doa is dóch nuus verkierd mit?”, vroaget deë sjieke sjtoepsjtatser. “Jef deë maan die 10 euro”, zaat d’r Dris, “dan is deë winniegstens jeholpe en vier hant inne sjirm”. “Deë sjteet óch nog sjun bij d’r nuie antsóg”. ’t Brenda vong deë sjirmheer mar e komiesj mentje. Wat? Sjirmheer? Dat zouw d’r Joep doch weëde. Dris jong, jef deë heer die 10 euro, ’t helt ziech ant joesje, iech wil noa heem. ’t Jód rejierde heersje noom ’t jeld van d’r Dris aa en joof ‘m d’r sjirm. E komiesj jezich,… d’r Dris mit inne sjirm. Doarum joof heë ‘m mar aan ‘t Brenda. De tswai “Hollender” bedankete ziech bij ’t mensje, wunsjete hem ing jouw rees noa heem en vonge aa tse lofe. Evver ’t Brenda woar doch tse benuid woa dat keëlsje hinjong en kieket um. Doe zoog ’t meëdsje dat ós vreks mui sjirmheersje ziech al tsouwend oes d’r sjtub maachet, mar woa hin? Dat woar de vroag. Heë jong de ieëtsjte de betste sjtroas links in. ’t Brenda moeët wisse woa deë hin jong. Dat mensje, deë zoeëwie heë zaat, tse mui woar um wieër tse lofe. “Dris”, zeët ’t kink, blief ins effe hei sjtoa, dan jon iech deë miensj hingernoa, iech mós wisse wat deë mit die 10 euro jeet doeë. D’r jouwe, jeduldieje Dris sjtalt ziech ónger inne luifel van e jesjef en ’t Brenda sjneuret mit d’r sjirm deë maan hingernoa. Doa jeet e, noen reëts en dan werm links de drieën um. ’t Brenda woeët óch mit sjirm nog zeke-naas, mar dat woar ‘m ejaal. Noa 5 minute hool heë endlieg halt…. bij ing wieëtsjaf. Aha, daat ’t Brenda en sjtalt ziech aan jin zie. ’t Kank durch de vinster zieë dat ’t sjirm-mensje ziech durch de lu noa de tieëk vringet. Tse zieë woar óch dat e 10 euro oes jen tèsj hoalet, óp de tieëk laat en effe doanoa sjtong inne haove liter beer en e druupje vuur hem. Noadat heë d’r zeke-nase jas hauw oesjedoa, kiepet heë ’t éé noa ’t angert de keël aaf, sjtong óp, jong noa d’r kapsjtok en koam mit inne nuie sjirm eroeser.
Dat joof ’t nit. ’t Brenda hool d’r sjirm vuur ‘t jezich doamit deë bedreier heur nit koeët erkenne. In d’r reën jong ’t werm hinger deë leëje lap aa. Deë lofet tseruk noa ’t tsentroem. D’r truie Dris sjtong nog jenauw óp de nemlieje plaatsj woa ’t Brenda ‘m hauw hingerjelosse. “Is deë nog ummer ‘nt lofe?”, vroaget d’r Dris in ’t verbij-joa. Effe wieër bloof ’t mensje sjtoa en moelet jet teëje inne maan. Tse zieë woar dat deë jet oes zie potmanee pakket en dat inwesselet vuur d’r sjirm. Doanoa, ja uur roant ’t al lofet deë herjódsbedreier werm hel voet, mar noen noa de anger zie. Natuurlieg noa ing anger wieëtsjaf, deë sjlauwberjer. Zoeë zal heë óp inne daag wal de zemplieje wieëtsjafte bezukke um jraad e zoevöal sjirm tse kanne klauwe um ze dan tse verhandele. Ja, zeët ’t Brenda teëje d’r Dris, “wen iech inne miensj sjun drueg weer jun, dan is ’t deë herjóds-bedreier”.
In de bus bekieket d’r Dris ziech d’r sjirm ins jód. Boave d’r jrif sjtong in kling lettere, evver duudliech jenóg, inne tellefóngsnommer. Heem aakómme, woar ’t ieëtsjte wat ’t Brenda dong, deë nommer belle. Dit um d’r ejedömmer van deë sjunne zieë sjirm tse melde wat zie tswaie dizze middieg in Oche mitjemaad hant en hem dervan tse verzichere dat e ziene sjirm werm tseruk zouw krieje.
Miene Dris zal inne ieërlieje sjirmheer weëde en besjtimd nit zoeë inne, deë Jod en alleman bedruugt. Inne jouwe sjirmheer broecht überhaup jinne sjirm en zicher jinne deë ‘m nit jehuet.
Vuur ’t Brenda van d’r Krieëmesj woar éé dink duudlieg: Lever inne ieërlieje sjirmheer oane sjirm, wie inne bedreier mit sjirm.
noa e iedee van d’r Roald Dahl Loek van de Weijer

d’r Sjienhillieje

In ’t kling dörp woa iech wal ins durchhin sjpatseer, sjteet ing kirch mit dervuur inne boomsjtam va zoeng 20 meter. Deë is van ing den die durch de jónkheet van jen dörp mit vöal sjpas en vräud óp d’r daag vuur d’r ieëtsjte mai, jans noa de tradietsiejoeën van de boere-famillieëns in ‘t dörp, in jen eëd is jezatsd. Alle dörpsjer hei róngs- erum hant zoene jüngliengsverain. Iech dink dat ‘t zoeë jet is wie bij ós i Kirchroa vruier de mai-jonge, die va “meëdsje, meëdsje kóm eroes, de mai-jonge sjtunt hei vuur jen hoes”.

Inne van mieng sjpatseerkammerade kent ziech in dizze trengel jód oes. D’r Ruud hat i Julpe en umligkende dörper als hoesdokter jewirkd. Heë kunt va Sjpekhei, mar hat ziech, noadat e sjpas aan ee van die dörpsmeëdsjer kroog, hei jód aajepasd. ’t Is dan óch nit jek dat e ziech in dis noabersjaf jód kan verjunne. Heë hat ziech de sjproach va jen dörp zoeë jód wie meuglieg eje jemaad, mar ’t is tse hure dat e oes Kirchroa kunt. Doa hat d’r Ruud jing probleme mit, heë is zoeëjaar sjtoots dróp. Heë en zieng vrauw ‘t Susan hant de ‘praktijk’ drei joar jeleie verkoad. Ze jenisse noen als “vut-paar” nog mieë van dizze wus sjunne umjeëjend.

Wens te hoesdokter in e dörp bis, kuns te alles van dat dörp en de lü die doa woeëne tse wisse, óch al is d’r Ruud al bauw drei joar hei voet. Heë woeënt noen i Zumpelveld. Ónger ‘t sjpatsere hüesj te mieë wie ins: “Hoi Ruud” of “Hallo dokter” en dan mós heë werm effe vertselle wie ’t jeet en hüet e óch ’t letste nuits van ‘t dörp. Zoeë hoeët heë óch dat d’r intsieje zoon Jo van de boere-lü Dumoulin, doa hinger i jen veld, vuur kóts jesjtórve is.

In d’r jroep sjpatserend vertselt d’r Ruud jesjiechtens en anekdotes van de ing of anger famillieë. D’r Juus kan ziechóch jód oes in dat deel van ’t hüevelland. Dem ziene opa koam oes Tebannet. Woa dat is, Tebannet? Banholt!, ’t sjunste dörpsje van Zuud-Limburg. D’r naam alling al!! Tebannet. Me zouw doa alling al wille woeëne vaweëje ’t appate dialek.

D’r Juus kent de famillieë Dumoulin óch, oes de jesjiechtens va ziene opa. De Dumoulins woeëne e bisje aafjeleëje in ing auw boerderij in ’t veld tusje Tebannet en Remmersjtok. De vrauw Dumoulin kunt tsouwvellieg óch oes Kirchroa. ’t Annie is de jungste doater van d’r boer Kroeën van d’r Kaffeberg óp Sjevemet.

D’r Ruud is döks als dokter bij de Dumoulins in hoes jeweë. Heë hat de famillieë mitjemaad wie ze ’t boerebedrief nog hauwe mit vieë, zoewie kui, sjöaf, jeete en honder. D’r zoon, deë da noen jesjtórve is, koeët ’t bedrief vaweëje zieng krankheet nit uvverneëme. Volgens d’r Ruud hat deë Jo de letste joare vöal las mit de longe jehad. Heë hauw long-emfyseem. En e boerebedrief mit al deë sjtub hulpt besjtimd nit mit an ing besseroeng van inne longpassiejent. Doarum hant de Dumoulins ’t vieë en de masjienger mar verkoad en ’t land, zoeng 200 ha, vermietet an inne angere boer. D’r Ruud noom ziech vuur um de famillieë werm tse bezukke, dat vong heë wal aabraad, jraad noen wie d’r Jo jesjtórve is. D’r Jo woar trouwens als jónkjezel ieëre-mitjelied van de jónkheet.

D’r Dumoulin zelver woar al e tsietsje mit de jelenker ant doktere, mar zieng vrauw ‘t Annie, hool ziech nog vrieë. Ze koeëte ziech nog ummer noa de dekke sjtrekke en dat joof ee tsevreie jeveul. Doa binne bij dön dóng ’t ummer werm aa, weer of jee weer, winkter of zommer. Ing jroeëse kuche mit inne lange dusj, kachel, auw forneus en kaffemulle. Noen d’r jong d’r nit mieë is, is vuur hön tswai ’t hoes ejentliech jet tse jroeës woeëde en hant ze óch jet tse vöal in jen hoes sjtoa. Dat vingkt mar allemoal sjtub en mit heur bouw 80 joar óp d’r poekel, wil de vrauw Dumoulin ’t besjtimd jet rui-iejer aa jon doeë. Mar hei voetjoa, dat kunt nit bij hön óp. Óch al is d’r Sjef Dumoulin óp de vellinge ant klietsje, ze kanne ziech nog ummer behelpe.

D’r daag noa ózze sjpatseerjank sjtartet d’r Ruud ziene waan riechtoeng Banholt. Wie heë kót bij ’t Dumoulins hoes woar, zoog e de vrauw Annie al óp d’r fiets óp heem aa joa. Heë tutet en voor jet langkzamer. Aan ’t winke van ’t vräusje zoog e dat ze hem erkankd hauw. Tsezame koame ze bij ’t hoes aa. Noa ing hatslieje bejrussoeng van de vrauw en doanoa van d’r heer Dumoulin woeët zoewie dat óch vruier jong, kaffe jezatsd. Natuurlieg hauwe ze wie jewend nog ee sjtuksje eje jebakke kóch vuur d’r heer dokter.

Wie de Dumoulins al hön leed van d’r zoon Jo hauwe vertseld, lose ze doch óch duutlieg merke wie sjun dat ze ’t vonge dat d’r dokter hön woar kómme bezukke. En wie ’t noen mit hön zelver jong? “Óch dokter, an auw kessele is nit vöal tse flikke”. Vier zunt tsevreie en ózze jouwe Jo hat ziech e jód pleëtsje bij d’r herjód verdeend. ’t Woar ing sjun bejrebnis. De janse jónkheet woar vertroane. Aan de mai-den hant ze nog e pleëtje jehange mit “Jo Dumoulin”, ónger e kruutsje en doa drónger de tswai joartsale van d’r Jo.

Noadat ze tsezame nog inne rammel bilder oes de doeës hauwe bekèke, woeët ‘t nog intressant wie de vrauw Dumoulin ing jesjiechte vertsellet uvver inne jeeslieje deë hön koam bezukke.

Inne jeeslieje? D’r heer pastoer van Tebannet? D’r Lubey? Nèè, nèè, inne ónbekankde Hollender, inne van ’t bisdom. Van ’t bisdom? Wat koam deë da doeë? Ja, zeët ’t vräusje, iech sjtaunet óch derva. Heë koam óch nog óp d’r fiets! Heë zaat dat e als vakans-jeeslieje in ’t heuvelland jet oeshólp. Uvver de kirch en ’t “geloof” hat e jaaroes nit jesjpraoche. Deë woar mieë intressierd in ós meubele wie in ós.

Noa dat e ziech alles ins jód besjnautsd hauw, vroaget heë ziech óch nog ing tswaide tas kaffe. Óngertusje noom e ziech ing tsiejaar oes de doeës van d’r maan. Zoene ónversjemde miensj hauwe ze bij de Dumoulins nog nit i jen hoes jehad. Jódsjedank hauw iech ins jinne vlaam of kóch in d’r keulsjrank. D’r herjód zal ’t miech besjtimd verjeëve, moeët de vrauw Annie nog kwiet.

Ópins woar d’r Hollendsje missiejonaar zier intressierd in dat kling aod sjrenks-je dat ónger de vinster sjteet. Tsouwvellieg hauw heë jenauw ’t nemlieje, zaat e. Evver bij hem woar d’r reëter poeët va vure, kapot jejange bij ‘t umtrekke van de ing faar noa de anger. Doarum vroaget heë of zie drei, d’r Jo leëvet doe nog, jebónge woare an dat aod meubelsjtuk. Mar, zoeë zaat e nog ing kieër, ’t jong ‘m alling um deë reëter poeët va vure. Wail vier doch al va zinnens woare um jet meubele óp tse rümme, zate v’r mar dat, went e doamit jeholpe wüer, heë ’t ziech mar zouw kómme hoale. Doe woeët e óp éémoal iellieg. Heë drónk de tas leëg en noom absjied mit de wöad: Ik ga even de auto halen en ben zo terug. En voet woar e… mit d’r fiets. Wat inne komiesje pastoeër, zaat d’r maan, jans angesj wie d’r kaploan Odekerke in de jouw joare. Ooch d’r Jo hauw e vreëm jeveul an d’r jeeslieje bezuk uvverjehaode. Mar ja, zaat e nog, went deë doa vroeë mit is, vier zunt ’t kwiet.

D’r Jo kroog ’t iedee um mar alvas deë reëter poeët va vure mit ’t bijele van ’t sjrenks-je aaf tse houwe, da woare ze deë ónjehoebelde jeeslieje winniegstens werm flot kwiet. D’r pap en de mam woare dermit iversjtange en zoeë vonge ze aa ’t sjrenks-je oes tse rümme. ’t Loog nit vöal derin. Jet papiere kroam en jet aod jesjier.

D’r Jo hauw d’r poeët jraad vuurzichtieg losjehouwe en de res van ’t kes-je i sjtukker bij de forneus jelaad um ’t mit en mit óp tse sjtaoche ónger ’t motto “voet is voet”, jóng de sjel. Iech dóng óp. D’r jeeslieje heer woar boese oam. Van ’t renne, mar iech jeleuf óch va ópjereegdheet. Hat uur üch zoeë jetsauwd? vroaget miene maan. Ja…nee…,maar… heë koam nit oes de wöad. Heë woeët nog nerveuzer wie e d’r poeët van ’t sjrenks-je óp d’r dusj zoog ligke. Wie d’r maan zaat dat d’r Jo ’t hem al jet jemekliejer hauw jemaad durch d’r poeët alvas los tse maache, kroog e bauw ing bejoafheet. Heë vroaget nog woa de res van ’t sjrenks-je woar. Wie heë doe óch nog hoeët dat de sjtukker doavan al vuur de forneus loge, kieket e ieëtsj wie e kumpje en woar e versjwoende, oane uberhaupt nog jet tse zage.

“Vier blove alle drei sjtoksjtief hinger”, zaat ’t Annie en jóng wieër mit heur jesjiechte. Doanoa kieket d’r inne d’r angere aa en sjuddelet mit d’r kop. D’r Jo sjnappet ziech d’r wiedkieker um tse kanne zieë woa deë komiesje himmel-piloot hinjong. Durch dat jlaas zoog e hem renne bis dat e bij inne auto koam woa jet va “antiekhandel” óp sjtóng jemoald . D’r Jo vertsellet ós wat heë zoog. Doe jong bij ós alle drei e lempsje brenne. Deë sjienhillieje bedreier! I Kirch-roa neume ze zoeë inne: inne hillieje kroef-óp-de-lü.

Dat is inne antiekhendler, deë ós aod kes-je vuur vöal jeld wool jon verkofe. En ziech dan vuurdoeë wie inne vakanspastoer namens ’t bisdom. Mar deë hat doch sjun neëver de baar jepisd. Jelukkieg hat ózze jouwe Jo zieëliejer dem inne poeët oesjetrókke, i plaatsj van heë ós. Óch al is ’t mar inne poeët van e sjrenks-je.

Deë poeët hant vier verwaard . Doa hat d’r jong van d’r kuster oes Rimmesjtók nog e sjun sjtuks-je va jemaad mit ing foto van ózze Jo deróp”.

D’r Ruud, deë vol andach noa de jesjiechte van ’t Annie Dumoulin hauw jeloesterd, sjtaunet mit t janse jezich. “Dat jieët ’t bij de Indianere nog nit! Hat uur nuus mieë van deë sjienhillieje Hollender jehoeëd?”

“Deë lieët ziech hei nit mieë zieë of hure”, zaat d’r Sjef Dumoulin doadróp.

Van d’r jong van d’r kuster, deë in ing sjrienerij i Riekelt wirkt, hauwe de Dumoulins jehoeëd dat de meubele die in jen hoes sjtónge, nog al jet weëd hant. ‘t Zouw bij dis meubelsjtukker nèmlieg joa um de bekankde engliesje “Chippendale”- tsoat, woa inne antiekeer vöal jeld vuur zouw wille betsale.

“Sjippendeel! Óch dat nog! Deë vieze nakse Hollender! Nim miech nit koalieg, dokter”.

Bij d’r absjied zoog d’r Ruud óp d’r jank nog e sjun bewirkd sjtuk hoots an de moer hange mit d’r teks:

“Lós diech noeëts vermeubele durch inne, deë ozzen herjód óp de lippe en d’r duvel in jen lief hat”.

Loek van de Weijer, noa e iedee van d’r Roald Dahl

Jeld Jenóg, mit de “J” va Jeluk

’t Joeresens Juupje is inne jewieksde jong, evver jaars jinne jemene. Heë is jee jrieniezer, hat e jód jewisse, ‘ne jouwe jesjmak en jeet zoejaar durch vuur inne jlatte jrosje. Ejentliech is ‘t jeweun e jelui, durch de janse jemeende jesjetsd jöngs-je dat jewend is nit jiddere jruetsje jek tse jeleuve.
Jister jóng heë jemuutlieg, jód jemoeëd en jods-jetrui in zie jeruud jeks-je noa zie jreuntejeëdsje, jeleëje óp e jroeës jrónksjtuk van d’r Jurjens Juus óp jenne Jeteberg. Doa isse jeer jezieë tusje ’t jemus, de jurks-jer en de janzeblomme in ’t jelpsje jraas. D’r Jeu Jiejaas, óch wal d’r jadejelierde jenómpd, is al jans jet joare jeluklieg jetrouwd mit ’t Jerda, ee van de jesjwiester van ’t Juupje. Heë hat de jewunde um zie sjwöajersje jidder wèch jrundlieg jewèsje jreuns tse jeëve en d’r jong jriemelt da jevreks rónk zie jezónk en jaaf jebis. Joawaal, d’r jong is jewis jód jemaneerd jetrókke mit zie joeksieg jezichs-je.
D’r Joeëhan, inne jouwe jónkjezel, jemindlieg jlat jesjore en jiddere “jeluie joonsdieg” in d’r jannewaar jreun-jeël jesjtreefd jesjmienkd, hat e jadejesjierjesjef óp de jrens van d’r Jeeteberg. Heë hat doa in zieng joodjroeb jeld jenóg bijenee jesjraveld. Óp inne jluiend hese daag in d’r joelie hat ‘t Juupje in dat jesjef inne jlanzend-jeël jekluurde jadetswerg jezieë en dem zouw e jeer wille jelde vuur in zie jeëdje in de Jurjens-jaas óp d’r Jeteberg. Evver ós Juupje hat jee jeld jenóg.
Doarum jeet ‘t jelui jadepietsje jeleëjentlieg jeer mit d’r jrielecher Jiel Jusse, van ’t jezankjruupje “jezank jieët jenós”, noa d’r judemaat bij d’r Joep. Doa jodele ze ziech jraam mit joeksieje lidsjer um jet jereppels aa jeld i tse zammele. Óp deë judemaat hat ‘t Juupje joare jeleie van dat i-jezammelde jeld, dat woare nog jöälens, jans jet jroeëse jlazer, jevöld mit jlenzende joodvisje jejole.
Die joodvisje kómme hem noen wie jeróffe. Jenauw! ’t Jood bringt jie-ja vöal óp en dat is junstieg. Jodsejedank! D’r Jongens Joeëhan wool de joodvisje jeer van ‘t Juupje jelde en dong ‘m inne jouwe vuursjlaag. D’r jong hauw joodvisje jenóg um die i tse toesje vuur ziene jewunsjde jadetswerg. D’r Joeëhan joof ‘m nog ing jemeklieje jiskan, ing jaffel, jet jadedrek en jouw jrónkjeraniejoems mit vuur in ‘t jeëdje.
Jan en alleman, óch de jonge van d’r juungliengsverain van jen Jraat, jóng ’t Juupje als woar e inne jode joebielaar, jratelere. Vuur ‘t jeleuvieg jöngs-je woar ’t joodvisje-jeluk e jodsjesjenk en d’r jadetswerg woeët ‘m jiddenfals durch jidderinne in de jeëjend en zicher durch d’r jódmudieje Joeëhan jejund.
In de jemuutlieje jezelsjaf van d’r Joeëhan, d’r Jeu en d’r Jiel jóng ’t Juupje Joerese jelosse en jenuuglieg van oes ’t jadejesjierjesjef mit ziene jadetswerg óp ing durch d’r Jiere Joep jesjeid jebouwde jreunskaar, noa zie jeëdje in ‘t Jurjens-jeës-je. Jinne jammeret wie ‘t bij e jans jroeës jewieter oes de jries-jrauw wólke jewaltieg bejoon tse joesje, óch al droog jinne inne jas, jabberdien of juusjer. In dat jods-jezeënd weer sjtatset ós Juupje jans jelukkieg, jesjutsd durch jraas-jreun joemiesjtevvele mit ziene jadetswerg noa zie jeëdsje. ’t Joof hem e jód jeveul en heë jenisset van zie joodvisje-jeluk. Vuur ’t Juupje woar ’t duudlieg: Jeld maat nit jelukkieg mar ‘t jeluk woar dis kier, jek-eweg mit jood (visje) tse betsale!
Jeer jedoa, ……… Loek van de Weijer, Kirchroa

Moeëdesjpas

Bij ’t Moeëde en Warehoes Sjoenk han iech 40 joar jelofe. Van de ‘here’- noa de ‘dames-moeëde’ en werm tseruk. Tsieg moal per daag, hin en heer. Lofe, lofe, lofe! Iech han diech bij d’r Sjoenk jet aafje….sjoenkeld! Bejonne als loofjong, han iech miech doa sjun kanne ópwirke bis sjef van de veëdieje knoofslöcher.

In die loofbaan han iech evver óch mósse sjtoa. Aan de kassa. Sjtoa, sjtoa, sjtoa! Óp inne drukke daag han iech miech doa ins “ver-sjtange”, versjtees te? Iech kroog las van de bee. Dat koam umdat iech al vrug óp eje bee wool sjtoa. ’t Woar ezoeë sjlim, dat iech miech de bee noa ‘n vót i hauw jesjtange en d’r dokter jee bee mieë drin zoog. Deë sjikket miech noa de ‘beenpolie’. Doa bliechet, dat iech “100% etalage-bee” hauw en wat dees te mit etalaasjbee in e moeëdejesjef? Ja jenauw, iech woeët uvverjeplaatsjd noa “Decoratie en etalage”.

Noa e oesvuurlieg jesjprieëch mit de dierektsiejoeën, woeët besjlaose dat Sjoenk als jerennomeerd moeëdejesjef ins jet jans nuits zouw jon oesprobere. En doa hauwe ze miech bij nuedieg. De firma Sjoenk jóng mit de tsiet mit en bloof ummer vernuiend en leëvende etalaasjpóppe, dat hauw ’t nog nurjens jejoave. Mit miech durvete ze dat wal aa. Aafjesjpraoche woeët dat iech de rol va beweëjende etalaasjpóp zouw jon oesprobere. Die rol woeët miech tsouwvertrouwd, wail iech in d’r tejaterverain “Nuus vuur ónjóds” bij ós in jen dörp, al ins vuur sjtandbild jesjpild hauw. Went dat floepet koeët iech d’r krankesjien vuur die etalaasjbee in de sjauwkas oesviere. En zoeë zouw de firma tswai vleie in inne klatsj kanne sjloa.

Wie ing etalaasjpóp vaweëje hootswórm oesvool, han iech inne haove daag vuur proof in de sjauwkas jesjtange, of besser jezaad jesjpild. Dat woar e jroeës succes. Iech sjtroalet doa sjtoots in inne sjieke, donkerblauwe antsóg mit inne jerude miepmop an d’r haos. Aavangs bewoag iech alling noeëdjetswónge, wen iech moeët niste of wen iech miech wool kratse. Almieëlieg bejoon iech miech jet vrijer tse veule en winket iech óch wal ins noa de lu boese, went ze miech jans verwóngerd aajapete. Iech vólt miech óndanks mie ónjemaach aan de bee, ópins werm nutslieg. Iech kroog ummer mieë sjpas aan dat etalaasjwerk en iech kank miech óch jód versjtoa mit mieng kolleja-póppe. Die zoge allemoal raitsend oes, bezongesj de vrauwlu in hön jeblumde zommerkleedsjer.

Tusjedurch han iech bij “Sport en Mode” nog inne kolleja vervange. Inne jonge heer kunt vuur “scheenbeschermers”. Iech vroaget hem vuur waffer sjport, vuur voesbal of hockey? Nèè, zeët deë vuur ’t kaatsjpel ‘koajonge’.

In mieng letste wirkwèch han iech nog jet jeks mitjemaad. Doa ruft ópins inne jet vanoes ee van de pashöks-jer. Iech kiek en zien e köpsje oes de jardiene kómme, woaroes tse hure woar: ’t Toiletpapier is óp!!!. Ja, iech kan miech doch nit aa jiddere sjtrónks óphaode. Ze kanne miech d’r pot óp!

Iech loof noen werm e tsietsje in de vut en kan wal zage dat iech jet aafjelofe han in de aafjelofe tsiet. Jodsedank huesj te In de vut nit mieë jiddere mörje d’r wekker aaflofe. Dat is noen aafjelofe, jraad wie mieng loofbaan. Iech loof zelver óch nit mieë aaf went miech inne vroagt wie ’t mit miech jeet en iech hof nog jet joare (mit de moeëde) mit tse kanne joa. Mar ’t is rejel woar, wens te in de vut jees, vils te in e laoch, ’t vut-laoch.

Noadat iech oes dat vut-laoch jesjraveld bin, han iech miech werm bijeejepakd en bin “mantelzörjer” woeëde. Dat is allewiels óch modern en dat past óch nog ins jód bij miech, wail iech bij d’r Sjoenk al vöal mit mantele tse doeë han jehad.

Loek van de Weijer, Kirchroa

detsember 2016