kerstcolumn in het Seniorenblad Kerkrade 2012

 

Engele-vluejele


Jet bleer vleie óp in d'r wink. 't Land is frisj jeplógd. De eëpel en de karoeëte zunt oes-jedoa. Leemknöa óp de veldwaeg. In d'r jeróch va leem lofe tswai manslu. Inne man zitst óp d'r fiets. Inne daag in 't noajoar sjpatsere ze noa 't kapelsje in 't veld. D'r Dris en d'r Ties lofe neëveree. D'r Karl viert óp d'r fiets e sjtuks-je vuur hön oes. Nit tse wied. Ze wille ziech hure. Hant ziech jans jet tse vertselle. Al joarelang. Ze kenne ziech va kingsaaf aa. Tsezame jónge ze noa jen sjoeël. Woeëte mitjlied van d'r Juungliengsverain. Zoeë bouwete zie mit de krismes inne jroeëse sjtal óp d'r kirchplai. Dat blove ze óch doeë wie d'r verain nit mieë besjtong. Doa woare tse winnieg mitjlieder. Mar zie blove d'r krissjtal bouwe. De drei vrung woeëte de Dreikönnegke jeneumd. Ze jónge zelver bilder d'rbij maache. Bij d'r Tries sjtong inne kieësjeboom in d'r jaad. Deë droog jing vruet mieë. Ze hant 'm umjehouwe. 't Hoots jesjtabeld in d'r sjtal van d'r Dris. Oes 't hoots jónge ze nui bilder sjnieë. Jiddes joar ee. Ze bedate zelver de name d'rbij. En die hole ze vuur ziech zelver.
'Vuural vuur de sjöaf hant vier name jenóg,' zaat d'r Karl laachend.
In al die joare is d'r krissjtal jewase en óch hön vräud. Vuur 't komend joar dinke ze noa uvver inne engel.
'Wat vuur inne mós dat zieë,' zeët d'r Ties.
D'r Dris bedinkt ziech effe. 'Vluejele, e wies kleed en joodjeël hoar.'
'Leve Dris zoeë zient ze allenäu oes. Iech meen 't jezich. Óp wem mós dat jelieche?'
'Ties, doa zunt vrauwlu jenóg die engele zunt.'
D'r Karl bliet sjtoa mit d'r fiets. Heë drieënt ziech um.
'Engele broeche nit ummer vrauwlu tse zieë. 't Kanne óch manslu zieë. In alle tsoate en in alle klure.'
Heë waad 't antwoad nit aaf. Zetst ziech aaf mit inne vós. Viert werm vuur hön oes. Joarelang hant ze mit ze dreie neëveree uvver de veldwaeg jelofe. Vuur d'r flauwekul óch wal ins hingeree. Laachend lofe in hönne sjrit. Mar de letste joare woeët 't lofe vuur d'r Karl lestiejer. Doch wille ze tsezame noa 't kapelsje blieve joa. 't Nui bild vuur d'r krissjtal besjpraeche. Doarum jeet d'r Karl noen óp d'r fiets mit.
Neëver 't kapelsje sjteet ing bank. Doa aese ze ziech ing bóttram. Drinke inne becher tieë. Raeste ziech oes. Vuurdat ze werm tseruk junt, sjtaeche ze ing keëts aa. Vuur alle engele.
D'r tserukwaech doert langer. D'r Karl hat muite mit 't rónktreëne van de pedale. Tsezame kome ze werm heem. Mörje junt ze bij d'r Dris e nui sjtuk kieësjehoots hoale um d'r engel oes tse sjnieë.
Ze treffe ziech in d'r sjtal bij d'r Dris. D'r Ties hat al flot e sjtuk i jen heng.
'Dat is e sjun sjtuk. Jód drueg.'
Wie ummer vingt d'r Ties aa mit sjnieë. Doanoa zal d'r Dris 't bild jlad sjoere. En tsem sjloes moalt d'r Karl 't bild.
'Iech kom sjtrak nog ins kieke. Iech jon e sjtuk fietse,' zeët heë.
D'r Dris en d'r Ties zitse neëveree. E heufje sjpieëne likt óp de wirkbank. De contoure van e engele-bild zunt tse zieë. De oavendzon sjient durch e kling vinster van d'r sjtal. In d'r ek brent inne hootskachel. De sjtalduur jeet óp. De vrauw van d'r Dris kunt eri.
'D'r Karl hant ze vónge. Óp de bank bij 't kapelsje. I-jesjloffe.'
In d'r sjtal is 't sjtil. Ing janse tsiet sjtil.
Da fluustert d'r Ties: 'Heë is noa d'r himmel jefietst.'  
Rónk de krismes bouwe ze d'r sjtal. 't Letste bild wat ze dri zetse is  inne könnik mit engelevluejele. Ónjelakt. Oes 't richtieje hoots jesjneie.