Tsouw-jeknubd

‘ne pap
dreëgt zie kink
in inne zak
tsouw-jeknubd
d’r oam sjweëft
oes d’r zak
i vrid
verlosse
va jewald
va sjiskroed jeróch

‘ne pap
kriesjt ziech
i haas
um deë jewald

‘ne pap
in de oavendzon
óp ‘ne doeëdehuevel
kiekt oes noa jister
doe hauw ’t kink
nog oam
heë sjtrekt zieng erm
noa jister
en vuur mörje
hofnoeng
óp ing rikkende hank

in zie sjnikke klinkt
vroag um hulp
va miensje
oane zak
nit tsouw-jeknupd
i depe oam

vroag um hulp
va diech va miech
joa van ós
um tsezame miensj tse zieë

2025

Vertaling

dichtgeknoopt

een vader
draagt zijn kind
in een zak
dichtgeknoopt
de adem zweeft
uit de zak
in vrede
verlaten
van geweld
van schietkruid reuk

een vader
huilt zich
in haat
om dat geweld

een vader
in de avondzon
op een dodenheuvel
kijkt uit naar gisteren
toen had het kind
nog adem
hij strekt zijn armen
naar gisteren
en voor morgen
hoop
op een reikende hand

in zijn snikken klinkt
vraag om hulp
van mensen
zonder zak
niet dichtgeknoopt
in diepe adem

vraag om hulp
van jou van mij
ja van ons
om samen mens te zijn

Info gedicht: ‘Tsouw-jeknubd’

Khalid Ibrahim (41), d’r pap van d’r 12-jöarieje Siraj, deë bij inne aaval umkoam keëket va pieng en ‘machgteloosheid’. Siraj jong vrug in d’r mörje wasser hoale bij ing plaatsj van ing ‘humanitaire organisatie’. Heë vertrók um zivve oer mit zie sjwestersje. Wie ze in de rij sjtónge, zaat heë teëje zie sjwestersje dat ‘t mar besser voet kank joa. Het lofet tswantsieg meter wieër, en óp dat moment vool ing bom.