Veer sjteul

De vinster sjpannewied óp. Ing tropenaat. Richtieg durchsjloffe deed d’r Hannes nit. Vanoes zie bed kiekt e noa de sjtere. Jans kloar kan e tswai planete zieë. Nog ing moal vilt e i sjlof. Weëd evver flot werm wakker. Heë ziet ing sjtrief oranje. In ’t dónkel sjtroalt Venus. Mörje-sjteer. Tsiet vuur hem óp waeg tse joa. De ieëtsjte zonne-sjtroale in d’r ruk. Jraad nog inne jlietser Venus in ’t oste. Heë drieënt ing sjtroas eri. De rouw raest tusje de hoezer. Óp inne jraasplai sjtunt veer sjteul. Bij sjtruuch blomme en knoevele. Jerijd durch lu. Huevel va hofnoeng. Ónger an ing flat. D’r Hannes knieft in de remme. Zetst inne vós óppen eëd. Kiekt in de mörjezon noa d’r jraasplai. Preuft ’t leed i dauwtroane. E jediech klinkt i vuejeltuen. Ieëwieje troeës. Lanksaam zetst heë d’r vós werm óp d’r pedaal. Trit noa trit. Tempo van verbij joa. Blieve in de bleeche sjtroale van d’r mond. D’r Hannes fluustert.

naat, mörje
jraasplai
sjpieëljaad van nit verbij
sjpannewied óp