In ’t midde

Ing waech in ’t Nuijoar. De tsiet va jód vuurneëme. Winniejer va dit en mieë va dat. D’r wónsj va jezóndzieë. Lang leëve.
D’r ieëtsjte zóndieg van ‘t joar. ’t Weer is drueg. Jinne vraos. D’r Hannes fietst e sjtuk. Wied jenóg um ziech de fietskleier aa tse doeë. E paar dörper is vuurleufieg jenóg. In ’t letste dörp hingt bij de wieëtssjaf teëjenuvver de kirch de vasteloavendsvaan oes. Doa is jister d’r nuie prins oes-jeróffe. Oes de kirchduur kome de Drei Könnegke. Mit hinger ziech nog jet lu oes de faar. Ze junt d’r hoes-zeëje oesdele. Hoes a hoes. Jeluk óp e keëtje vuur boave de duur. D’r Hannes hilt effe aa. Lieët d’r Könnegketsóg verbij joa. Heë vieët ins rónk de kirch. Bedinkt ziech wat vuur waeg heë zal neëme. Wil e nog wieër joa, of noa heem? Reëtdurch is nog inne berg eróp. Reëts aaf is wieër uvver inne knoebele waeg. Links aaf jeet ’t werm tseruk. Dat deed e. Doa veult heë ziech heem. Nog ing rungde. De kirch in ’t midde. Ziene waeg noa heem. Nit tse vöal va dit. Nit tse vöal va dat. Waal jenóg. E leëvensweëd leëve.
Jister d’r prins, hu de könnegke. En mörje? D’r berg eróp. D’r knoebele waeg. Of allebei.
Noen noa heem.