Kótte bóks

’t Sjteet in de tsiedónk. Ing hitswelle is óngerweëgs. D’r Joeëhan jeet eróp um de kótte bóks oes de kas tse pakke. Heë kunt d’rmit eraaf.
‘Lies, kiek ins. Kan iech die nog aadoeë?’
‘Dat dink iech nit, Joeëhan. Huekstens um nog d’rmit in d’r jaad tse wirke. Die is versjaose.’
‘Vuur in d’r jaad han iech bókse jenóg. Doabij zoeë jroeës is ózze jaad nit.’
‘Jel diech mar ing nui.’
‘Jees te mit?’
‘Noen?’
‘Joa.’
‘Dat jeet nit. Iech mós noa d’r kapper. Doe broechs die noen nog nit tse jelde. Vier hant tsiet jenóg.’
‘Nae Lies. Doe wits ’t mar noeëts mit hitswelle. Ze zunt flotter doa wiet-s te dinks. En da zunt de zommerkleier flot oesverkoat. Iech jon noen. ’t Is nog vrug en besjtimd nit vöal lu in ’t jesjef.’
‘Jank mar. Ing kótte bóks kans te óch wal alling jelde.’
Went d’r Joëhan ’t jesjef eri jeet, wees te nit wat e ziet. Pratsj vol. D’r oesverkoof hat aajevange en óp ‘t Duutsj is inne fesdaag. Heë sjravelt ziech durch de lu noa de kótte bókse. Zieng moas is d’rbij. In ’t pashöks-je deed e ze ziech aa. Heë bekiekt ziech in d’r sjpeiel. Da sjleet d’r tswiefel tsouw. Is ’t nit tse knap? Heë sjuuft de jardieng an zie. Neëver ’t pashöks-je hingt inne jroeëse sjpeiel an de moer. D’r tswiefel bliet. Durch d’r sjpeiel ziet e ing vrauw en inne man bij de hemmets sjtoa.
‘Mevrauw kant uur miech zage of die bóks de jouw moas is vuur miech?’
De vrauw knikt.
‘Die zitst jód.’
‘Danke.’
‘Óch bij d’r boam.’
Durch d’r sjpeiel ziet heë de vrauw d’r man e pitsjoog jeëve. D’r Joeëhan wil nog jet zage uvver pitsjoog en boam, mar heë jeet ’t pashöks-je eri. Mit inne jroeëse laach i zie jezich.
Heem lieët heë de bóks ’t Lies zieë.
‘Óch ‘dr boam zitst jód, Lies.’
‘Da mós ’t zicher ing jouw zieë, wen ze dienne boam hilt.’
D’r Joeëhan jeet mit de bóks eróp. I jedanke e pitsjoog. Mit d’r boam.