De vlek druegt lanksaam óp. Jid-
des kier wen ze d’rhin kieke, zient
ze wal jet angesj. ‘t Is jraad ing
wólk in de loeët. Doa-i kan me
óch van al zieë. Lande, lu, dere.
Wen d’r ink drueg is, jeëve ze
d’r mónk en ‘t oog e kluursje. ‘t
Sjwats is nit mieë zoeë sjwats. En
de klure sjpringe droes. D’r Ralf
hingt nog e kling sjlingersje draa.
De mam plekt ‘t papier teëje de
roet. ‘t Jezich va vasteloavend.
