De duur van de bekkerij vluut op. De Sjwatse
Piete kome eri mit inne zak meël óp d’r ruk.
‘Tsinterkloas vier hant meël!’
Joa Tsinterkloas,’ zeët d’r angere Piet, ‘’t wingt.’
‘Wat sjun Sjwatse Piete. Noen kanne vier vuur
alle kinger printe bakke!’
’t Brigitte sjteet vuur de vinster. De zon jeet
oranjeroeë ónger.
‘Mama, kiek. De zon jeet oranjeroeë ónger.’
‘Brigitte, da is d’r Tsinterkloas printe an ’t bakke.’
Ze zinge ’t lidje nog ins. Doa weëd op de duur
jeklopt. ’t Brigitte maat de duur op. An d’r knop
van de duur hingt e zeks-je printe.
