Óngerweëgs

Moerblom

moerblomme jedeie
i voge va bejrif
jezieënd oes heng
va muite weëd

zoam va veule
bluit oane oeslegk
winnieg weëd mieë
zoeë waast doe
ónendlieg
iech pluk diech
moerblom
vuur óp d’r dusj
van ós hoes
sjtengele drage leefde
bleer sjpeiele ainfach
kluur kriet jlans
doe mieng moerblom

e jans hoes

2025

Vertaling

muurbloem

muurbloemen gedijen
in voegen van begrip
gezaaid uit handen
van moeite waard

zaad van voelen
bloeit zonder uitleg
weinig wordt meer
zo groei jij
oneindig
ik pluk je
muurbloem
voor op de tafel
van ons huis
stengels dragen liefde
bladeren spiegelen eenvoud
kleur krijgt glans
jij mijn muurbloem

een heel huis

Info gedicht: ‘Moerblom’

Ing moerblom kan mieëder betseechnoenge han: ing plants die óp ing moer bluit, of in de betseechnoeng van inne sjtille, tserukjetrókke perzoeën of e meedje dat nit jevroagd weëd um tse danse.

Afscheid stadsdichter Kerkrade ’23-’24

De stadsdichter ’23-’24 Kerkrade, Wim Heijmans nam 18 december 2023 afscheid in de HuB, de culturele ontmoetingsplek. Zijn toespraak, samen met Noor Vanhommerig, zang, Wiel Hamers, piano is verfilmd door Rolf Geurts. In Kerkrade is de stadsdichter tweetalig. Vandaar dat de teksten zowel van de toespraak als van de liederen in de Kerkraadse taal zijn.

Dis waech…

Reë

De mörje-rungde mit d’r hónk hat e dróp zitse. D’r Joeëhan kunt eri.
‘In dat hoes wat doa tseruk likt an d’r beusjwaeg. Doa zunt ze de droeve an ’t plukke. Jód rief. Sjun bloa. Ze hant miech jet mitjejoave.’
Heë zetst ing tuut óp d’r dusj.
‘Ao wat sjun.’
‘t Lieza nimt de tuut mit noa de kuche.
‘Die zalle zicher jód zus zieë.’
‘Lies, wits te dat ’t nog frisj is.’
‘Joa Joeëhan, iech hoeët ’t jraad óp ’t nuits. Hei en doa is jet va naatsvraos jeweë. En iech zien de bleer al jet verklure. Jeël kunt in ’t jreun. Hingenum vilt al e inkel blad aaf.’
D’r Joeëhan kiekt eroes.
‘Vier hant winnieg reën jehad. Bleer loslosse is d’r sjuts va d’r boom. Angesj druegt deë oes.’
‘Mar bleer broeche de beum doch óch um tse kanne wase.’
Sjwiejend kiekt heë zieng vrauw aa. Heë zuet ins.
‘Dat is de natoer. Die broecht jing reë tse han. Ze is wie ze is.’
‘En vier? Zunt vier óch natoer?’
D’r Joeëhan sjpreit zieng erm.
‘Vier wase wie beum. Zunt blad jreun. Droeve bloa.’
‘Óch iech?’
‘Doe bis mieng reë.’
‘Sjmarötser, ’zeët ’t Lies en duit ‘m ing droef in d’r mónk.
‘Mie druufje.’