2014novVlaat u voorlezen!)

Tsirkes

D'r janse zommer trekke ze rónk. E kling tsirkes. Va plaatsj noa plaatsj. Ze verdene jenóg um tse leëve. Vuur d'r winkter legke ze jet an zie. Da junt ze tseruk noa 't zude. Woa de winktere nit zoeë  kaod zunt. De woeënweëns sjtelle ze bij inne boer. In inne ek van 't land is vuur hön plaatsj um tse uvverwinktere. Kótbij 't dörp woa de jraver van hön vuureldere zunt. Doa treffe ze ziech óch mit anger artiestefamillieëns. Ze vertselle ziech wie d'r zommer woar. En jesjiechtens oes vruier tsiete. Viere tsezame 't midwinkterfes. Wen 't werm langer kloar weëd. D'r zommer kótterbij kunt. Ze werm óngerweëgs kanne joa. Noen sjtaeche ze e jroeës vuur aa. Um ziech tse werme, tse vräue.
Dizze zommer woare ze óch in de jeëjend. Kinger jónge mit hön famillieë noa 't tsirkes. D'r pap zoog ze lofe. Daat tseruk an de kingertsiet van zieng döatsj. Tsezame noa 't tsirkes. Dansend an de heng va de mam en d'r pap. Ing tsiet jeleie. Zóndieg treffe zie ziech. D'r pap en zieng döatsj.  Binnekóts weëd e opa. In 't tsimmer sjtaeche ze  ing keëts aa. Um ziech tse vräue. Tse werme an de erinneróng. An de mam die oma weëd. Wied hinger d'r horizon.